آن‌گونه که سانا خبرگزاری رسمی سوریه حکایت کرده، در این حملات سه افسر سوری به شهادت رسیدند.
در ابتدا برخی منابع، دامنه حملات را گسترده اعلام کردند و نوشتند: نیروهای ضدهوایی سوریه موشک‌های مهاجم بر فراز دمشق و منطقه جنوب طرطوس (صافیتا و الدریکیش) و حومه حمص را رهگیری کردند. اما یک خبرنگار صهیونیست در این باره نوشت: «اطلاعات اولیه حاکی از آن است که حمله اسرائیل، کاروانی از کامیون‌های اسلحه و مهمات را که وارد فرودگاه بین‌المللی دمشق شده و به سمت انبارهای الکسوه و جمرایا در حرکت بودند، هدف قرار داده است». در نزدیکی فرودگاه دمشق نیز صدای انفجار مهیبی شنیده شده و پس از به گوش رسیدن این صدا از 2 کیلومتری حرم حضرت زینب(س)، شهردار دمشق اعلام کرد این انفجار به دلیل سقوط بقایای یک موشک رخ داده است. جسارت رژیم صهیونیستی در حمله به این نقطه در 10 سال اخیر بی‌سابقه بوده است.

چرایی حمله؟
این حملات، یکی از پرحجم‌ترین حملات رژیم صهیونیستی به سوریه عنوان شده است. برخی منابع غیررسمی از شلیک 32موشک زمین به هوا به خاک سوریه خبر داده‌اند که 26 مورد از آن‌ها ساقط شده است. در مورد چرایی حمله تازه تل‌آویو، به نظر می‌رسد ریشه اصلی این حملات بی‌ربط با تحولات منطقه و خروج نسبی روسیه از سوریه و ورود جدی ایران به‌جای آن نیست. رژیم اسرائیل از حضور ایران در این مناطق به‌شدت احساس خطر و سعی کرده اقدامی پیشدستانه داشته باشد؛ چرا که احتمالاً به این نتیجه رسیده که خطر راهبردی در بیخ گوش او مستقر شده و احتمال درگیری، بیش از پیش بین ایران و اسرائیل جدی شده است. البته این اقدام خودزنی صهیونیست‌هاست، چرا که جبهه مقاومت قطعاً همانند گذشته و با قاطعیت به این حمله پاسخ خواهد داد. در این تخاصم ظاهراً بیش از هرچیز پدافند هوایی سوریه مورد هدف قرار گرفته‌است. حمله به پدافند ارتش سوریه نیز از این نظر حائز اهمیت است که اسرائیل در نظر دارد زیرساخت‌های ارتش سوریه را تضعیف کند تا بتواند توان ارتش این کشور را تقلیل دهد.
نکته حائز اهمیت در این حملات این است که برخلاف روال سابق تجاوزات اسرائیل، این تهاجم‌ها توسط موشک‌های زمین به زمین صورت گرفته است؛ در حالی که به طور معمول، حملات رژیم صهیونیستی توسط جنگنده‌ها و موشک‌های هوا به زمین انجام می‌شد. می‌توان علت این مسئله را ترس اسرائیل از پاسخ با موشک اس300 روسی دانست که هفته گذشته برای نخستین بار علیه مواضع اسرائیل استفاده شده است. 

نگران از اتحاد راهبردی تهران - دمشق
در نهایت به نظر می‌رسد اسرائیل نگران از گسترش جبهه مقاومت، با این نوع حملات کور قصد آزمودن ایران را دارد. حضور بشار اسد در ایران را نیز شاید بتوان در همین راستا ‌ تحلیل کرد و عامل تقویت بیش از پیش مواضع سوری-ایرانی و احساس خطر بیشتر از جانب اسرائیل دانست. این‌ها همه نشان‌دهنده آن است که اسرائیل به‌شدت در مواضع خود دچار بی‌ثباتی و سردرگمی شده است. به نظر می‌رسد در صورت عدم پاسخ جدی از سوی ایران، حملات پراکنده اسرائیل با گستردگی بیشتری انجام خواهد شد. باید منتظر ماند و دید ایران همچنان در قبال این مسئله صبر راهبردی خواهد داشت و خویشتنداری خواهد کرد یا به حملات اسرائیل پاسخ جدی و قاطع خواهد داد.
البته نباید فراموش کرد مشکلات داخلی رژیم اسرائیل مانند استعفای غیدا زعبی، نماینده پارلمان رژیم صهیونیستی که دولت اسرائیل را در آستانه فروپاشی قرار داده بی‌تأثیر نبوده است، چرا که اسرائیل برای همبستگی بیشتر نیازمند تحرکات جدی‌تر در منطقه و همراهی افکار عمومی خود علیه دشمن جدی به نام ایران است و برای جبران ضعف داخلی باید حتماً از دشمن جدی خارجی بهره ببرد.

​​​​​​​خبرنگار: زینب اصغریان