وبینار دیپلماسی علمی میان ایران و سوریه
رئیس دانشگاه علوم اسلامی رضوی در وبینار دیپلماسی علمی میان ایران و سوریه به روابط بین دو کشور از پیش از اسلام تا زمان انقلاب و پس از آن اشاره کرد و از نقش دانشگاه در تعمیق ارتباطات علمی فرهنگی سخن گفت.به گزارش آستاننیوز، نشست علمی در قالب وبینار به مناسبت هفته پژوهش در دانشگاه علوم اسلامی رضوی با سخنرانی رئیس این دانشگاه، حجتالاسلام والمسلمین دکتر علی خیاط که سابقه رایزنی فرهنگی ایران در سوریه را در کارنامه خود دارد برگزار شد که وی در این نشست به روابط بین دو کشور پیش از اسلام تا زمان انقلاب و پس از آن اشاره کرد.رئیس دانشگاه رضوی بیان کرد: روابط علمی فرهنگی بین دو کشور از اثرگذارترین تعاملات محسوب میشود؛ چرا که بین نخبگان و بدنه جامعه سرایت میکند و این دیپلماسی عمومی نفوذ و قوت بیشتری در مقایسه با دیپلماسی سیاسی که شکننده است، دارد. ارتباطات سیاسی تحت تأثیر حوادث و اتفاقات تغییر میکند اما اگر ارتباط علمی فرهنگی بین مردم دو کشور نفوذ پیدا کند پایدار میماند.
وی افزود: روابط بین ایران و سوریه به پیش از اسلام برمیگردد، زمانی که ایران شامات را تصرف کرد و تا زمان ظهور اسلام این ارتباط وجود داشت که با وجود اسلام حوزههای فکری فرهنگی مشترک اسلامی شکل گرفت و بر این اساس ارتباط نزدیکتری برقرار شد. حتی در برههای ایرانیان برای تحصیل به آن منطقه مهاجرت میکردند تا حدی که در تحقیقی بیش از 5هزار واژه فارسی در زبان آن منطقه یافت شد که نشان از عمق روابط و نفوذ فرهنگی بین دو ملت داشت.
در آذر سال 1353 موافقتنامه علمی فرهنگی بین دو کشور برقرار شد و تا 10سال بعد استمرار داشت که در زمان انقلاب در سال 1363 گسترش و عمق بیشتری پیدا کرد.
وی تبادل 400 دانشجو، ارتباط بین دانشگاههای ایران و سوریه در قالب تفاهمها و همکاریهای علمی فرهنگی دو کشور را از اسباب و عوامل گسترش روابط و عمق ارتباطات بین دو کشور دانست.
وی افزود: روابط بین ایران و سوریه به پیش از اسلام برمیگردد، زمانی که ایران شامات را تصرف کرد و تا زمان ظهور اسلام این ارتباط وجود داشت که با وجود اسلام حوزههای فکری فرهنگی مشترک اسلامی شکل گرفت و بر این اساس ارتباط نزدیکتری برقرار شد. حتی در برههای ایرانیان برای تحصیل به آن منطقه مهاجرت میکردند تا حدی که در تحقیقی بیش از 5هزار واژه فارسی در زبان آن منطقه یافت شد که نشان از عمق روابط و نفوذ فرهنگی بین دو ملت داشت.
در آذر سال 1353 موافقتنامه علمی فرهنگی بین دو کشور برقرار شد و تا 10سال بعد استمرار داشت که در زمان انقلاب در سال 1363 گسترش و عمق بیشتری پیدا کرد.
وی تبادل 400 دانشجو، ارتباط بین دانشگاههای ایران و سوریه در قالب تفاهمها و همکاریهای علمی فرهنگی دو کشور را از اسباب و عوامل گسترش روابط و عمق ارتباطات بین دو کشور دانست.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
تیتر خبرها
-
انقلاب اسلامی و مسئله آرمانشهر
-
بگذاریم که اندیشه هوایی بخورد...
-
این جوری عبادت کنیم
-
روز غورههای ترش
-
نمایشگاه دستاوردهای علمی و پژوهشی
-
روزنامهنگارِ استعمارستیز
-
وبینار دیپلماسی علمی میان ایران و سوریه
-
آیا هوش مصنوعی میتواند به فرایند اجتهاد کمک کند؟
-
آزاد شدن از زنجیرهای خودساخته
-
داروسازی ثامن، واحد برتر جشنواره ملی پژوهش و فناوری
-
تربیت، مداومت میخواهد