توحیدیه و پندیه‌ها در اشعار گذشته مداحی مشهودتر بود
مجید طاهری، مدیر آموزش خانه مداحان درباره وضعیت آموزش مداحان در گفت‌وگو با مهر درباره تفاوت نظام آموزش مداحی در گذشته به‌خصوص در دهه‌های پیش و پس از انقلاب اسلامی اظهار کرد: با توجه به محدودیت قابل توجهی که در گذشته درزمینه فعالیت‌های آموزش مذهبی وجود داشت، این آموزش رفته رفته تا عصر انقلاب اسلامی رو به کاستی می‌رفت. پس از آن میزان افرادی که به دنبال استاد و آموزش می‌گشتند نیز گسترش پیدا کرد و از یک هنرجو و یک استاد به تعداد فراوانی از گروه‌های مختلف برادران، خواهران و نوجوانان و مؤسسات آموزشی تبدیل شد. اساتید پیش از انقلاب، همان مداحان سنتی بودند که تنها بر حفظ اشعار طولانی تأکید داشتند و ارائه و یادگیری فنون را به حضور هنرجو در مجالس رسمی، الزام می‌نمودند و به دلیل کوچک بودن دایره آموزش‌های شخصی و اجتماعی، گاهی اجازه داده نمی‌شد تا چندسال، هنرجو در مجالس به عنوان مداح ظاهر شود.
مدیر آموزش خانه مداحان کشور در خصوص وضعیت آموزش مداحی عنوان کرد: مسلم است امروزه نباید مانند گذشته، دایره آموزش‌ها را محدود به استادان نمود؛ زیرا نظام اسلامی، خود تولیدکننده بزرگ مصالح لازم برای آموزش یک مداح اهل بیت(ع) است. اگر هنرجو نخواسته باشد پای درس استادان بنشیند نیز قادر خواهد بود با آنچه در فضاهای گسترده مرتبط، اعم از حقیقی و مجازی منتشر می‌شود، خود را به سطح قابل قبولی از توانایی‌ها برساند؛ بنابراین دیگر نه تنها ما با آموزش‌های شخصی روبه‌رو نیستیم، بلکه آموزش‌ها از نوع اجتماعی شده است. اگر وضعیت آموزش گذشته را منقبض بدانیم بحمدالله هم اکنون با انبساط مواجه‌ایم.
وی با بیان اینکه تعامل سازنده بین شاعران و مداحان در اثرگذاری مداحی بسیار ضروری است، گفت: آن شاعری می‌تواند جوابگوی سلایق مداح باشد که خود نیز مداح و یا همیشه از پامنبری‌های مداح باشد تا بتواند اوج حساسیت‌ها را مشاهده نموده و بشناسد. مداح باید یا خود شاعر باشد و یا شعری که از یک شاعر می‌خواند را برآمده از دل خویش پندارد و منعکس نماید.
وی در پاسخ به اینکه چه تمهیداتی از گذشته برای ارتباط بیشتر بین شاعران و مداحان وجود داشته است، عنوان کرد: درگذشته مجامع خاصی تشکیل می‌شد تا شاعر و مداحان گرد هم آیند و اشعار منتقل شود و یا از طریق چاپ کتاب و یا حضور در منازل شاعران، این اتفاق ممکن می‌شد؛ اما حالا سهولت انتقال شعر به مداح به‌قدری است که مداح، شاعر را نمی‌بیند و نمی‌داند از کجا شعرش منتقل شده است؛ زیرا اشعار به‌سرعت قابل ملاحظه‌ای در فضای مجازی پخش می‌شود و حتی در خارج از کشور نیز در یک لحظه دسترسی به اشعار میسر خواهد بود.
طاهری به ظرفیت‌هایی که در گذشته در شعرهای مداحان وجود داشت اشاره و احیای آن را ضروری دانست و گفت: توحیدیه و پندیه‌ها در گذشته بیشتر مشهود بوده و به طور خاص و مجزا به آن می‌پرداختند؛ ولی امروزه در قالب مدایح و مراثی و به صورت زیرساخت آن‌ها، دیده می‌شود. نوع نظام حکومتی و جامعه و مذهبیون در نگاه شاعران بسیار مؤثر است و می‌توان گفت اشعار شاعران، بازتابی از نحوه سلوک محیط شاعر است.
مدیر آموزش خانه مداحان به راهکارهای بهبود سطح اشعاری که شاعران می‌گویند و مداحان می‌خوانند اشاره و تصریح کرد: آموزش و نقد، دو مؤلفه مهم همیشگی است و گرچه ممکن است در زمان‌های مختلف تأثیرات متفاوت و شدت و ضعف‌هایی در آن‌ها وجود داشته باشد؛ اما هیچ‌گاه نمی‌توان حذفشان نمود.
مدیر آموزش خانه مداحان کشور در خصوص وضعیت آموزش مداحی عنوان کرد: مسلم است امروزه نباید مانند گذشته، دایره آموزش‌ها را محدود به استادان نمود؛ زیرا نظام اسلامی، خود تولیدکننده بزرگ مصالح لازم برای آموزش یک مداح اهل بیت(ع) است. اگر هنرجو نخواسته باشد پای درس استادان بنشیند نیز قادر خواهد بود با آنچه در فضاهای گسترده مرتبط، اعم از حقیقی و مجازی منتشر می‌شود، خود را به سطح قابل قبولی از توانایی‌ها برساند؛ بنابراین دیگر نه تنها ما با آموزش‌های شخصی روبه‌رو نیستیم، بلکه آموزش‌ها از نوع اجتماعی شده است. اگر وضعیت آموزش گذشته را منقبض بدانیم بحمدالله هم اکنون با انبساط مواجه‌ایم.
وی با بیان اینکه تعامل سازنده بین شاعران و مداحان در اثرگذاری مداحی بسیار ضروری است، گفت: آن شاعری می‌تواند جوابگوی سلایق مداح باشد که خود نیز مداح و یا همیشه از پامنبری‌های مداح باشد تا بتواند اوج حساسیت‌ها را مشاهده نموده و بشناسد. مداح باید یا خود شاعر باشد و یا شعری که از یک شاعر می‌خواند را برآمده از دل خویش پندارد و منعکس نماید.
وی در پاسخ به اینکه چه تمهیداتی از گذشته برای ارتباط بیشتر بین شاعران و مداحان وجود داشته است، عنوان کرد: درگذشته مجامع خاصی تشکیل می‌شد تا شاعر و مداحان گرد هم آیند و اشعار منتقل شود و یا از طریق چاپ کتاب و یا حضور در منازل شاعران، این اتفاق ممکن می‌شد؛ اما حالا سهولت انتقال شعر به مداح به‌قدری است که مداح، شاعر را نمی‌بیند و نمی‌داند از کجا شعرش منتقل شده است؛ زیرا اشعار به‌سرعت قابل ملاحظه‌ای در فضای مجازی پخش می‌شود و حتی در خارج از کشور نیز در یک لحظه دسترسی به اشعار میسر خواهد بود.
طاهری به ظرفیت‌هایی که در گذشته در شعرهای مداحان وجود داشت اشاره و احیای آن را ضروری دانست و گفت: توحیدیه و پندیه‌ها در گذشته بیشتر مشهود بوده و به طور خاص و مجزا به آن می‌پرداختند؛ ولی امروزه در قالب مدایح و مراثی و به صورت زیرساخت آن‌ها، دیده می‌شود. نوع نظام حکومتی و جامعه و مذهبیون در نگاه شاعران بسیار مؤثر است و می‌توان گفت اشعار شاعران، بازتابی از نحوه سلوک محیط شاعر است.
مدیر آموزش خانه مداحان به راهکارهای بهبود سطح اشعاری که شاعران می‌گویند و مداحان می‌خوانند اشاره و تصریح کرد: آموزش و نقد، دو مؤلفه مهم همیشگی است و گرچه ممکن است در زمان‌های مختلف تأثیرات متفاوت و شدت و ضعف‌هایی در آن‌ها وجود داشته باشد؛ اما هیچ‌گاه نمی‌توان حذفشان نمود.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
��یتر خبرها
-
جای خالی پژوهشهای کاربردی اسلامی
-
رونمایی از اطلس جغرافیایی آستان قدس رضوی
-
صدای خدا را بشنویم
-
مشهد ما را با خود میبرد!
-
حمایت از هنرمندان نخبه
-
سفر به «پایینخیابانِ» 200 سال پیش
-
چرا همه شاگردان آیتالله قاضی بهجت و طباطبایی نشدند ؟
-
شبهات باید در جمع علمی طرح شوند نه خطبه نماز جمعه
-
استارتآپی برای مسلمانان بریتانیایی
-
پنجمین اجلاسیه آستانهای مقدس و بقاع متبرکه در شهر ری برگزار می‌شود
-
توحیدیه و پندیه‌ها در اشعار گذشته مداحی مشهودتر بود
