برای سالروز تولد زندهیاد علی حاتمی
فیلمسازی که عشق میبافت
صبا کریمی
علی حاتمی بیشتر از یک فیلمساز بود؛ او با تفکری عمیق و فلسفی بر پهنه سینما، از پیشگامان نسلی بود که بعدها پیروانش از مهمترین کارگردانان این مرز و بوم شدند.
یکی از مهمترین و ماندگارترین کارهای او طرح و پیشنهاد ساخت شهرک سینمایی غزالی بود که «هزاردستان» به عنوان مهمترین اثر تاریخی حاتمی در دوران پس از انقلاب نیز در آن جان گرفت. او به تاریخ و ادبیات مسلط بود، فیلمنامه فیلمهایش را خودش مینوشت و همین مسئله کلیت اثر را در هماهنگی و انسجامی مثالزدنی قرار میداد. بیجهت نیست که او را سعدی سینمای ایران لقب دادند؛ چراکه دیالوگهایش نغز و پرمفهوم بود و گاهی به شعری آهنگین طعنه میزد و سرشار از تمثیل و تشبیههای گوشنواز بود.
حاتمی دردهه 70ساخت فیلم جهان پهلوان تختی را آغاز کرد اما بیماری سرطان به سراغش آمد. اواخر آبان سال ۷۵ بود که برای آخرین بار سر صحنه حاضر شد و بخشی از فیلم جهان پهلوان تختی را فیلمبرداری کرد، اما پس از آن روز دیگر سر صحنه برنگشت و مدتی بعد درگذشت. اگر شاعر بلندآوازه سینمای ایران زنده بود امسال 78 سالگیاش را جشن میگرفت.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
تیتر خبرها
-
نگاه هوشمندانه به نیازهای جامعه
-
انتشار کتاب کودک به صرفه نیست
-
اعلان جنگ دموکراتها به «دونالد»
-
خطر تشکیل وزارت بازرگانی برای وحدت تولید و تجارت
-
از عشق تا دمشق
-
جریمه 26 میلیارد تومانی؛ نتیجه گرانفروشی آب!
-
«رشدی» 33 سال پیش مُرد
-
حبیب ایران
-
23 مرداد
-
فیلمسازی که عشق میبافت
-
طارمی خطرناکتر از نیمار
-
وهن شهدا نابخشودنی است