فكر كن اجازه بازگشت به دنیا را داده‌اند

موعظه

فكر كن اجازه بازگشت به دنیا را داده‌اند

آیت‌الله مکارم شیرازی

نخستين گامی كه علمای بزرگ اخلاق پس از توبه ذكر كرده‏اند، «مشارطه» است؛ منظور از آن، شرط كردن با نفس خويش است با تذكرات و يادآوری‏هايی كه همه روز تكرار شود. بهترين وقت آن را پس از فراغت از نماز صبح و نورانيت به انوار عنوان کرده‌اند به اين طريق كه نفس خويش را مخاطب قرار دهد و به او يادآور شود من جز سرمايه گرانبهای عمر، كالايی ندارم و اگر از دست برود تمام هستی‌ام ازدست‏رفته و با يادآوری سوره شريفه «وَ الْعَصْرِ انَّ الْانْسانَ لَفی خُسْرٍ» به نفس خويش بگويد: با از دست رفتن اين سرمايه، من گرفتار خسران عظيم می‏شوم، مگر اينكه كالايی از آن گرانبهاتر بدست آورم؛ كالايی كه در همان سوره در ادامه آيات آمده است: «الَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الْصَّالِحاتِ وَ تَواصَوا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوا بِالصَّبْرِ؛ مگر كسانی كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده‏اند و يكديگر را به حق سفارش و به شكيبایی و استقامت توصيه نموده‏اند!»
بايد به خود بگويد: «فكر كن عمر تو پايان يافته و از مشاهده حوادث پس از مرگ و ديدن حقايق تلخ و ناگواری كه با كنار رفتن حجاب‌ها آشكار می‏شود سخت پشيمان شده‏ای و فرياد برآورده‏ای «رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلِّی اعْمَلُ صالِحاً فيما تَرَكْتُ؛‌ ای (فرشتگان) پروردگار، شما را به خدا مرا بازگردانيد تا عمل صالح انجام دهم در برابر كوتاهی‌هايی كه كردم!» باز فرض كن پاسخ منفی «كَلَّا» را از آن‌ها نشنيدی و به در خواست تو عمل كردند و امروز به جهان بازگشته‏ای، بگو چه كاری برای جبران كوتاهی‌ها و تقصيرات گذشته می‏خواهی انجام دهی؟!
از بعضی از دعاهای امام سجاد(ع) در صحيفه سجاديه برمی‏آيد كه آن بزرگوار نيز عنايت خاصی به مسئله «مشارطه» داشته‏اند. در دعای سی‏ويكم (دعای معروف توبه) در پيشگاه خداوند عرض می‏كند: «پروردگارا، شرطی در پيشگاه تو كرده‏ام كه به آنچه دوست نداری بازنگردم و تضمين می‏كنم به سراغ آنچه را تو مذمت كرده‏ای نروم و عهد می‏كنم از جميع گناهانت دوری گزينم».از آيات قرآن نيز استفاده می‏شود ياران پيامبر(ص) درباره مسائل مهم با خدا عهد و پيمان داشتند كه آن نيز نوعی مشارطه است. در آيه 23 سوره احزاب می‏خوانيم: در ميان مؤمنان مردانی هستند كه بر سر عهدی كه با خدا بسته‏اند صادقانه ايستاده‏اند، بعضی پيمان خود را به آخر بردند (و در راه او شربت شهادت نوشيدند) و بعضی ديگر در انتظارند و هرگز تبديل و تغييری در عهد و پيمان خود ندادند!

برچسب ها :

ارسال دیدگاه