روزنامه قدس | کمتر کسی می‌توانست به سادگی مرحوم

مصطفی رحماندوست:

کمتر کسی می‌توانست به سادگی مرحوم « اشتهاردی» از دین بنویسد

مصطفی رحماندوست در مراسم پانزدهمین سالگرد رحلت آیت‌الله محمدی اشتهاردی گفت: در روزگار جوانی ما افراد کمی بودند که به زبان ساده، حرف دین را بزنند. تعداد کسانی که با شیوه آقای محمدی اشتهاردی می‌نوشتند، بسیار کم بود.
به گزارش فارس، پانزدهمین سالگرد رحلت نویسنده آثار و سیره اهل بیت(ع) و یکی از مؤلفان تفسیر نمونه، مرحوم آیت‌الله محمد محمدی اشتهاردی(ره)، شامگاه یکشنبه در فضای مجازی گرامی داشته شد.
هر ساله بزرگداشت او در زادگاهش اشتهارد، با حضور جمع زیادی از مردم به‌خصوص جوانان و نوجوانان برگزار می‌شد؛ اما در دو سال گذشته به خاطر رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی مقابله با کرونا، این برنامه در فضای مجازی انجام شد. سخنران امسال این بزرگداشت، مصطفی رحماندوست، شاعر پیشکسوت ادبیات کودک و نوجوان بود.وی ضمن احترام و پاسداشت زحماتی که آن مرحوم در حوزه تاریخ اسلام و دین انجام داده‌ است، در بخشی از سخنان خود گفت: «نخستین باری که با کتاب‌های آن‌مرحوم آشنا شدم، به این فکر می‌کردم که اشتهارد کجاست و در کدام منطقه ایران قرار دارد؟ بعد که کتاب‌های او را خواندم، اشتهارد برایم جای مقدسی شد که از آن کسی بلند شده که این‌گونه با مخاطبان خود ارتباط برقرار می‌کند».رحماندوست ادامه داد: در آن زمان‌هایی که در تهران دانشجو بودم و می‌خواستم برای برادرها و خواهرهای کوچک‌ترم در شهرمان کتاب ببرم، کتاب‌های او خیلی کارآمد بود. واقعیت این است در آن روزگار خیلی کم کسانی بودند که به زبانی ساده، حرف دین را بزنند. تعداد کسانی که با این شیوه می‌نوشتند، بسیار کم بود. آقای محمدی اشتهاردی یکی از آن‌ها بود. خدا رحمتشان کند».این شاعر سرشناس افزود: ما در آن ایام در به در دنبال داستان بودیم. داستانی که نثرش ساده و روان باشد خیلی کم بود. آقای محمدی اشتهاردی انگار داشت به زبان ساده حرف می‌زد؛ بدون اینکه سروصدایی داشته باشد. ما کلی مدیون او و نوشته‌هایشان بودیم. نثر خوب او به خاطر ارتباط راحت و ساده‌ای بود که با آدم‌ها داشت و هم‌صحبت مردم بود. بعدها فهمیدم ساده‌زیست بودن او هم در آن تأثیر داشت.
رحماندوست اظهار کرد: ما چهار یا پنج اسم بیشتر نداشتیم؛ آن هم در روزگاری که واقعاً نوشته‌هایی که در بازار منتشر می‌شد، شاید پرکشش و ساده و جاذب بود؛ اما ضدمذهب هم بود. آقای محمدی اشتهاردی از نخستین کسانی بود که آداب و ترتیب نَجُست؛ همه چیز را کنار گذاشت و برای نسل جوان نوشت. این معدود افراد که بلد بودند ساده حرف بزنند و به مطنطن صحبت‌کردن افتخار نمی‌کردند، بنیان‌گذاران یک حرکت ادبی مذهبی بودند که تا به امروز ادامه دارد.وی در پایان گفت: این سبک نوشتاری سعی می‌کرد یک مقدار بارِ خاطره و داستان به کار بدهد و آن را قابل خواندن کند. شما آثار آقای محمدی اشتهاردی را هنوز هم که می‌خوانید، احساس می‌کنید برای این نسل ارزش دارد. ما همه به آقای محمدی اشتهاردی بدهکاریم. همه ما کسانی که امروز داریم می‌نویسیم، زمانی خواننده آثار او بودیم.

برچسب ها :

ارسال دیدگاه