آیا انتشار فهرست متقاضیان فجر انتقادها را کم می‌کند؟
صبا کریمی
این روزها فیلم‌هایی که در جشنواره نیستند، بیشتر از فیلم‌هایی که در جشنواره هستند محل بحث و گفت‌وگو شده‌اند و بیشتر از اینکه از فیلم‌های حاضر در دوره چهلم بشنویم، انگار خبرهایی درباره عدم حضور برخی فیلمسازان جذاب‌تر شده است. شاید یکی از علت‌های آن را بتوان در اسامی ناشناسی دانست که در جدول فیلم‌های منتخب جا گرفته‌اند و طبیعتاً به دلیل اینکه مخاطب پیشینه ذهنی از آن‌ها ندارد کنجکاوی چندانی هم درباره فیلم‌ها از خود نشان نمی‌دهد.
جشنواره فیلم فجر به عنوان مهم‌ترین رویداد سینمایی سال با وجود جذابیت‌هایش، همواره مخالفان و موافقانی داشته و به ویژه در 12-10 سال اخیر کمتر دوره‌ای را می‌توان به یاد آورد که به آرامی و بدون حاشیه برگزار شده باشد. گویی همین حاشیه‌ها و صف مخالف و موافق از فیلمساز و بازیگر گرفته تا اهالی رسانه و منتقد است که جزئی جدایی‌ناپذیر از این رویداد مهم سالانه شده و دیگر همه به آن عادت کرده‌ایم.
اما حاشیه‌های پیش از موعد که برای جشنواره چهلم به وجود آمده شاید بیش از آنکه مربوط به خود جشنواره باشد مربوط به کسانی است که در آن حاضر نیستند و جوسازی علیه جشنواره امسال از ناراحتی نبود برخی فیلمسازان است! فیلمسازانی که خودشان به هر دلیلی اعم از آماده نبودن فیلم، عدم تمایل به حضور در فجر و... در این رویداد شرکت نکرده‌اند.
با اینکه تا این لحظه اطلاعات دقیقی از فیلم‌های متقاضی در دست نیست اما برخی از همین فیلمسازان در هفته اخیر اعلام کردند هنوز مشغول فیلم‌برداری یا تکمیل مراحل فنی هستند و یا اساساً در جشنواره نام‌نویسی نکرده‌اند در حالی که در این میان بسیاری از رسانه‌ها بیش از فیلمسازان اشتیاق و انتظار حضور آن‌ها را در فجر می‌کشیدند.
حالا اینکه چرا برگزارکنندگان باید پاسخگوی نبودن این فیلمسازان (به فرض عدم ثبت‌نام) باشند خودش محل سؤال است! البته این را هم نباید فراموش کرد که حاشیه‌های پیرامون «قاتل و وحشی» پاشنه آشیل فجر چهلم شد و فضا را برای ابراز نارضایتی‌ها باز کرد.
اما بد نیست به یکی از اتفاق‌های قابل توجه جشنواره سی و نهم اشاره کنیم که در راستای سیاست شفاف‌سازی سازمان سینمایی صورت گرفت و آن هم انتشار فهرست فیلم‌های متقاضی بود که برای نخستین‌بار در تاریخ جشنواره فیلم فجر اتفاق
می‌افتاد.
انتشار این فهرست نه تنها موجب هیچ اتفاق عجیب و غریبی نشد، بلکه هیئت انتخاب از فیلم‌های منتخبشان دفاع کردند و دست‌کم همه می‌دانستند چه آثاری متقاضی بوده‌اند که به جشنواره راه نیافتند. علاوه بر اینکه سال‌های پیش و در بحبوبه نام‌نویسی فیلم‌ها، بسیاری از تهیه‌کنندگان یا کارگردانان خبر ثبت‌نام فیلمشان در جشنواره را رسانه‌ای می‌کردند و تقریباً می‌دانستیم چه فیلم‌هایی متقاضی حضور هستند.
به نظر می‌رسد متولیان برپایی چهلمین دوره جشنواره فجر هم می‌توانند با انتشار فهرست فیلم‌های متقاضی نشان دهند این غایبان بزرگ، خودخواسته و بنا به هر دلیلی به جشنواره نیامده‌اند یا هیئت انتخاب حضور آن‌ها را در فهرست پذیرفته‌شدگان مردود دانسته است.
در پایان نباید دو نکته مهم را فراموش کرد؛ نخست اینکه اساس برپایی جشنواره شناسایی استعدادها و معرفی آن‌ها به سینماست، گرچه فجر در طول این چند دهه بیشتر محل عرض اندام فیلمسازان مطرح بوده اما اگر امروز از حضور حداکثری فیلمسازان جوان در فجر چهلم انتقاد می‌کنیم از یاد نبریم همین جشنواره سیمرغ‌های بسیاری را بر دوش فیلمسازان جوان و تازه‌کاری گذاشته که امروز برای خودشان صاحب سبک شده‌اند.
جشنواره فیلم فجر به عنوان مهم‌ترین رویداد سینمایی سال با وجود جذابیت‌هایش، همواره مخالفان و موافقانی داشته و به ویژه در 12-10 سال اخیر کمتر دوره‌ای را می‌توان به یاد آورد که به آرامی و بدون حاشیه برگزار شده باشد. گویی همین حاشیه‌ها و صف مخالف و موافق از فیلمساز و بازیگر گرفته تا اهالی رسانه و منتقد است که جزئی جدایی‌ناپذیر از این رویداد مهم سالانه شده و دیگر همه به آن عادت کرده‌ایم.
اما حاشیه‌های پیش از موعد که برای جشنواره چهلم به وجود آمده شاید بیش از آنکه مربوط به خود جشنواره باشد مربوط به کسانی است که در آن حاضر نیستند و جوسازی علیه جشنواره امسال از ناراحتی نبود برخی فیلمسازان است! فیلمسازانی که خودشان به هر دلیلی اعم از آماده نبودن فیلم، عدم تمایل به حضور در فجر و... در این رویداد شرکت نکرده‌اند.
با اینکه تا این لحظه اطلاعات دقیقی از فیلم‌های متقاضی در دست نیست اما برخی از همین فیلمسازان در هفته اخیر اعلام کردند هنوز مشغول فیلم‌برداری یا تکمیل مراحل فنی هستند و یا اساساً در جشنواره نام‌نویسی نکرده‌اند در حالی که در این میان بسیاری از رسانه‌ها بیش از فیلمسازان اشتیاق و انتظار حضور آن‌ها را در فجر می‌کشیدند.
حالا اینکه چرا برگزارکنندگان باید پاسخگوی نبودن این فیلمسازان (به فرض عدم ثبت‌نام) باشند خودش محل سؤال است! البته این را هم نباید فراموش کرد که حاشیه‌های پیرامون «قاتل و وحشی» پاشنه آشیل فجر چهلم شد و فضا را برای ابراز نارضایتی‌ها باز کرد.
اما بد نیست به یکی از اتفاق‌های قابل توجه جشنواره سی و نهم اشاره کنیم که در راستای سیاست شفاف‌سازی سازمان سینمایی صورت گرفت و آن هم انتشار فهرست فیلم‌های متقاضی بود که برای نخستین‌بار در تاریخ جشنواره فیلم فجر اتفاق
می‌افتاد.
انتشار این فهرست نه تنها موجب هیچ اتفاق عجیب و غریبی نشد، بلکه هیئت انتخاب از فیلم‌های منتخبشان دفاع کردند و دست‌کم همه می‌دانستند چه آثاری متقاضی بوده‌اند که به جشنواره راه نیافتند. علاوه بر اینکه سال‌های پیش و در بحبوبه نام‌نویسی فیلم‌ها، بسیاری از تهیه‌کنندگان یا کارگردانان خبر ثبت‌نام فیلمشان در جشنواره را رسانه‌ای می‌کردند و تقریباً می‌دانستیم چه فیلم‌هایی متقاضی حضور هستند.
به نظر می‌رسد متولیان برپایی چهلمین دوره جشنواره فجر هم می‌توانند با انتشار فهرست فیلم‌های متقاضی نشان دهند این غایبان بزرگ، خودخواسته و بنا به هر دلیلی به جشنواره نیامده‌اند یا هیئت انتخاب حضور آن‌ها را در فهرست پذیرفته‌شدگان مردود دانسته است.
در پایان نباید دو نکته مهم را فراموش کرد؛ نخست اینکه اساس برپایی جشنواره شناسایی استعدادها و معرفی آن‌ها به سینماست، گرچه فجر در طول این چند دهه بیشتر محل عرض اندام فیلمسازان مطرح بوده اما اگر امروز از حضور حداکثری فیلمسازان جوان در فجر چهلم انتقاد می‌کنیم از یاد نبریم همین جشنواره سیمرغ‌های بسیاری را بر دوش فیلمسازان جوان و تازه‌کاری گذاشته که امروز برای خودشان صاحب سبک شده‌اند.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
تیتر خبرها
-
دنیایی از دوستی و مهربانی
-
داستانی برای نوجوانان
-
امام خمینی(ره) از نگاه دیگران
-
خواندن یک رمان هیجانانگیز
-
مهدیهسادات محور
-
آیا انتشار فهرست متقاضیان فجر انتقادها را کم می‌کند؟
-
جای خالی نگاه مادرانه در رسانه
-
از غیبت «اوج» تا پرکاری امیر آقایی
-
مهدی قزلی در کتاب جدیدش به سفر رهبر معظم انقلاب به کردستان پرداخته است
-
شجاعی طباطبایی: جشنواره تجسمی فجر آثار هنرمندان را بفروشد
