موعظه
می‌شود در زندگی کاشکی نگوییم؟
آیت‌الله جاودان
فکر می‌کنم این داستان [از آیت‌الله حق‌شناس] در درس‌هایی که چاپ شده آمده است. به زیارت امام رضا(ع) مشرف می‌شوند و خدمت امام عرض می‌کنند: آیا می‌شود من دیگر در زندگی‌ام کاشکی نگویم؟ ای کاش این کار را کرده بودم، ای کاش این کار را نکرده بودم را دیگر نگویم. زمانی‌که انسان همه اعمالش درست باشد و تحت نظر ولایت برود، می‌تواند کاشکی نگوید. به انسان حرف گوش‌کن می‌گویند این عمل را انجام بده درست است یا اینکه می‌گویند آن را انجام نده. کسی که حرف گوش‌کن است دیگر کاشکی نمی‌گوید و پشیمان نیست. دیگر حسرت نمی‌خورد. این همان ولایتی است که عرض می‌کنم «الله ولی الذین آمنوا».
درجه بالاترش «والله ولی المتقین» است. ذره ذره اعمال و کارها تحت نظر است. نمی‌گذارند اشتباه کنید. این عصمت به اندازه امامان نیست. اما درجه این هم بالاست. ما هر روزمان کاشکی دارد. نتیجه هر روز کاشکی گفتن چیست؟ اگر آدم را تربیت کردند و اگر این تربیت را قبول کرد، اگر آن مربی بالای سرش بود و رویش کار کرد و وقت هم بود به آن ولایت می‌رسد. فرصت داشتن مهم است. سيد بحرالعلوم کودک 7-6 ساله بوده‌اند. یک معجزه بوده است. عمر هم باید کفاف کند. او به کمالی که باید رسیده بود. کمک هم بکنند و عمرش هم کفاف کند. اگر شما برای رسیدن به مربی همت نکنید و در نیمه راه عمر به مربی برسید و مربی دو سال بیشتر بالای سرتان نبوده باشد، ممکن است به ثمر نرسد. ثمر این است که شما موحد شوید. جز از خداوند، از هیچ‌چیز و هیچ‌کس دیگری نترسید. جلوش بمب اتم بزنند نمی‌ترسد. بزرگ‌تر از قیامت که نداریم. جلوش قیامت بر پا شود، او را هیچ هولی از هول‌های قیامت نمی‌ترساند. این آدم موحد است. جز از خدا از هیچ چیز نمی‌ترسد. این‌ها به بهشت می‌روند. در آیه55 سوره مبارکه قمر می‌فرماید: «فی مقعد صدق عند ملیک مقتدر». جایگاهشان «عِندَ» نزد پادشاه مقتدر است. کنار حور قصور نیست. حور قصور چیست؟ اگر به این درجه برسید به مقصد رسیده‌اید و اگر نرسید به مقصد هم نرسیده‌اید. حرام می‌شوید. ساختمان همه را این‌گونه ساخته‌اند که توانایی رسیدن به این درجه را دارند. اگر نتوانند بروند تنبلی از خودشان بوده است. در این چند روز به آقایانی برخوردم که چون معلم ندارند کارهای نادرستی را انجام می‌دهند. معلم هم هست اما حرف گوش نمی‌کنند. چون حرف گوش نمی‌دهند معلم به آن‌ها معلمی نمی‌کند. اگر آدم معلم داشت می‌تواند به جایی برسد.
درجه بالاترش «والله ولی المتقین» است. ذره ذره اعمال و کارها تحت نظر است. نمی‌گذارند اشتباه کنید. این عصمت به اندازه امامان نیست. اما درجه این هم بالاست. ما هر روزمان کاشکی دارد. نتیجه هر روز کاشکی گفتن چیست؟ اگر آدم را تربیت کردند و اگر این تربیت را قبول کرد، اگر آن مربی بالای سرش بود و رویش کار کرد و وقت هم بود به آن ولایت می‌رسد. فرصت داشتن مهم است. سيد بحرالعلوم کودک 7-6 ساله بوده‌اند. یک معجزه بوده است. عمر هم باید کفاف کند. او به کمالی که باید رسیده بود. کمک هم بکنند و عمرش هم کفاف کند. اگر شما برای رسیدن به مربی همت نکنید و در نیمه راه عمر به مربی برسید و مربی دو سال بیشتر بالای سرتان نبوده باشد، ممکن است به ثمر نرسد. ثمر این است که شما موحد شوید. جز از خداوند، از هیچ‌چیز و هیچ‌کس دیگری نترسید. جلوش بمب اتم بزنند نمی‌ترسد. بزرگ‌تر از قیامت که نداریم. جلوش قیامت بر پا شود، او را هیچ هولی از هول‌های قیامت نمی‌ترساند. این آدم موحد است. جز از خدا از هیچ چیز نمی‌ترسد. این‌ها به بهشت می‌روند. در آیه55 سوره مبارکه قمر می‌فرماید: «فی مقعد صدق عند ملیک مقتدر». جایگاهشان «عِندَ» نزد پادشاه مقتدر است. کنار حور قصور نیست. حور قصور چیست؟ اگر به این درجه برسید به مقصد رسیده‌اید و اگر نرسید به مقصد هم نرسیده‌اید. حرام می‌شوید. ساختمان همه را این‌گونه ساخته‌اند که توانایی رسیدن به این درجه را دارند. اگر نتوانند بروند تنبلی از خودشان بوده است. در این چند روز به آقایانی برخوردم که چون معلم ندارند کارهای نادرستی را انجام می‌دهند. معلم هم هست اما حرف گوش نمی‌کنند. چون حرف گوش نمی‌دهند معلم به آن‌ها معلمی نمی‌کند. اگر آدم معلم داشت می‌تواند به جایی برسد.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
تیتر خبرها
-
عطش زیارت، شوق سرودن
-
عرض ارادت با «قول و قبول»
-
قیامت کمرنگ شده است
-
تلاقی دانش و عشق در خطابه و منبر
-
عشق از ما چه موجود غریبی ساخته است
-
رونمایی از یک نسخه خطی کمنظیر
-
می‌شود در زندگی کاشکی نگوییم؟
-
انتقال پیام بدون استفاده درست از هنر، شکست میخورد
-
حضور آستان قدس رضوی در کنفرانس علمی امام باقر(ع)
-
۱۲ نکته برای ارتقای کنگره علوم انسانی اسلامی
-
18 سال نوری
