گفتاری از حجتالاسلام والمسلمین دکتر مهدی نخاولی
ارتباط با اهل بیت(ع) تنها راه نجات از مرگ جاهلیت
تنها راه نجات از مرگ جاهلیت، ارتباط با اهلبیت(ع) است. در گفتار قبل، درباره ضرورت و جهات ملکوتی استفاده از عمر و بهخصوص در مورد شرافت ارتباط با اهلبیت(ع) نسبت به سایر امور گفتوگو کردیم. از مهمترین و بلکه تنها راه نجات از مرگ جاهلیت، همین ارتباط با اهلبیت(ع) است.
یکی از نکاتی که در این زمینه لازم است بدانیم این است مودت ذیالقربی، تابعی از معرفت ذیالقربی است؛ یعنی محبت و مودت بدون معرفت ممکن نیست و هرچه معرفت حاصل شود، به همان میزان مودت به اهلبیت(ع) نیز حاصل میشود.
ما نسبت به اهلبیت(ع) سه وظیفه اصلی داریم: 1. معرفت؛ 2. مودت؛ 3. اطاعت.
«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أُولِي الْأَمْرِ الَّذِينَ فَرَضْتَ عَلَيْنَا طَاعَتَهُمْ وَ عَرَّفْتَنَا بِذَلِكَ مَنْزِلَتَهُمْ».
هر کدام از معرفت، محبت و اطاعت، در یکدیگر تأثیرات متقابل دارند. رابطه بین این سه رکن، اینگونه نیست که صرفاً معرفت، محبت ایجاد کند و محبت، اطاعت ایجاد نماید؛ بلکه رابطه آنها دوطرفه است، یعنی خود اطاعت نیز، محبت و معرفت بیشتر ایجاد میکند و محبت، موجب اطاعت و معرفت بیشتر میشود و معرفت، محبت و اطاعت بیشتری را به دنبال دارد؛ بنابراین، هر سه رکن، در یکدیگر تأثیر و تأثر دارند.
البته این نکته اختصاص به اهلبیت(ع) ندارد، بلکه در همهجا جاری است؛ مثلاً نتیجه معرفت نسبت به خداوند، اطاعت از او است و اطاعت از خداوند، معرفت بیشتر نسبت به حقتعالی را نتیجه میدهد.
یقین، فقط محصول کارهای ذهنی نیست؛ «و اعبد ربک حتی یاتیک الیقین» بله، یقین با استدلال و کارهای ذهنی و مطالعه حاصل میشود، اما اصل یقین ـ که همان یقین شهودی و اعلی استـ با عمل بدست میآید.
بنابراین، عمل، علم ایجاد میکند «ان تتقوا الله یجعل لکم فرقانا» حال اینکه رابطه بین اینها چگونه است، از کجا شروع میشود، کدام اثر بیشتری دارد و به چه کیفیتی بر یکدیگر تأثیر میگذارند، موضوعاتی است که بحث آنها متفاوت است و وقت دیگری را میطلبد.
پس معرفت، مودت و اطاعت نسبت به اهلبیت(ع)، سه رکن لازم و سه وظیفه و سه عامل رشد و نجات ما هستند؛ زیرا اهلبیت(ع) محتاج ما نیستند، بلکه ایشان مظهر حقتعالی هستند و همانطور که خداوند هیچ احتیاجی به بندگانش ندارد، اهلبیت (ع) نیزمستغنیاند.
معرفت اهلبیت(ع)، مؤثرترین عامل رشد و نجات انسان است
این نکته را هم باید دانست که تأثیر هر یک از این سه رکن، در یک سطح نیست؛ آنکه بیش از همه تأثیر اصلی را دارد و شروع نیز با آن صورت میپذیرد، «معرفت» است و آن دو مورد دیگر، تأثیر فرعی دارند. به عبارت دیگر: تأثیر معرفت نسبت به مودت، بیش از تأثیر مودت نسبت به معرفت است که این مطلب، باید در جای خود بحث شود.
بنابراین، مهمترین و مؤثرترین عامل رشد و نجات، «معرفت» اهلبیت(ع) اس و به همین دلیل است که معرفت، به عنوان راه خروج از مرگ جاهلیت معرفی شده است: «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً»؛ یعنی هر کس که امام زمان خود را نشناسد، به واسطه زندگی جاهلانه، مرگ او هم جاهلانه رقم خواهد خورد و در نتیجه، حشر او نیز جاهلانه خواهد بود.
یکی از نکاتی که در این زمینه لازم است بدانیم این است مودت ذیالقربی، تابعی از معرفت ذیالقربی است؛ یعنی محبت و مودت بدون معرفت ممکن نیست و هرچه معرفت حاصل شود، به همان میزان مودت به اهلبیت(ع) نیز حاصل میشود.
ما نسبت به اهلبیت(ع) سه وظیفه اصلی داریم: 1. معرفت؛ 2. مودت؛ 3. اطاعت.
«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أُولِي الْأَمْرِ الَّذِينَ فَرَضْتَ عَلَيْنَا طَاعَتَهُمْ وَ عَرَّفْتَنَا بِذَلِكَ مَنْزِلَتَهُمْ».
هر کدام از معرفت، محبت و اطاعت، در یکدیگر تأثیرات متقابل دارند. رابطه بین این سه رکن، اینگونه نیست که صرفاً معرفت، محبت ایجاد کند و محبت، اطاعت ایجاد نماید؛ بلکه رابطه آنها دوطرفه است، یعنی خود اطاعت نیز، محبت و معرفت بیشتر ایجاد میکند و محبت، موجب اطاعت و معرفت بیشتر میشود و معرفت، محبت و اطاعت بیشتری را به دنبال دارد؛ بنابراین، هر سه رکن، در یکدیگر تأثیر و تأثر دارند.
البته این نکته اختصاص به اهلبیت(ع) ندارد، بلکه در همهجا جاری است؛ مثلاً نتیجه معرفت نسبت به خداوند، اطاعت از او است و اطاعت از خداوند، معرفت بیشتر نسبت به حقتعالی را نتیجه میدهد.
یقین، فقط محصول کارهای ذهنی نیست؛ «و اعبد ربک حتی یاتیک الیقین» بله، یقین با استدلال و کارهای ذهنی و مطالعه حاصل میشود، اما اصل یقین ـ که همان یقین شهودی و اعلی استـ با عمل بدست میآید.
بنابراین، عمل، علم ایجاد میکند «ان تتقوا الله یجعل لکم فرقانا» حال اینکه رابطه بین اینها چگونه است، از کجا شروع میشود، کدام اثر بیشتری دارد و به چه کیفیتی بر یکدیگر تأثیر میگذارند، موضوعاتی است که بحث آنها متفاوت است و وقت دیگری را میطلبد.
پس معرفت، مودت و اطاعت نسبت به اهلبیت(ع)، سه رکن لازم و سه وظیفه و سه عامل رشد و نجات ما هستند؛ زیرا اهلبیت(ع) محتاج ما نیستند، بلکه ایشان مظهر حقتعالی هستند و همانطور که خداوند هیچ احتیاجی به بندگانش ندارد، اهلبیت (ع) نیزمستغنیاند.
معرفت اهلبیت(ع)، مؤثرترین عامل رشد و نجات انسان است
این نکته را هم باید دانست که تأثیر هر یک از این سه رکن، در یک سطح نیست؛ آنکه بیش از همه تأثیر اصلی را دارد و شروع نیز با آن صورت میپذیرد، «معرفت» است و آن دو مورد دیگر، تأثیر فرعی دارند. به عبارت دیگر: تأثیر معرفت نسبت به مودت، بیش از تأثیر مودت نسبت به معرفت است که این مطلب، باید در جای خود بحث شود.
بنابراین، مهمترین و مؤثرترین عامل رشد و نجات، «معرفت» اهلبیت(ع) اس و به همین دلیل است که معرفت، به عنوان راه خروج از مرگ جاهلیت معرفی شده است: «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً»؛ یعنی هر کس که امام زمان خود را نشناسد، به واسطه زندگی جاهلانه، مرگ او هم جاهلانه رقم خواهد خورد و در نتیجه، حشر او نیز جاهلانه خواهد بود.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
تیتر خبرها
-
نقاشی از یک آرزو
-
ارتباط با اهل بیت(ع) تنها راه نجات از مرگ جاهلیت
-
کتاب «آموزههای تربیتی آیات قرآن کریم» منتشر شد
-
نظریهای در تدارک نظامسازی
-
تکریم مادران و همسران شهدا روی دیوارنگاره میدان ولیعصر(عج)
-
کل بودجه آموزشی حوزه علمیه از یک دانشگاه در تهران کمتر است
-
مبانی حکمرانی دینی در اندیشه آیت الله خامنهای
-
حق نداری بیشتر از یک کفن برای خودت ببری
-
فکر تشکیل حکومت دینی؟