نقش معنویت در امید به زندگی
مدیر شبکه رادیویی سلامت با استناد به یافتههای پژوهشی در دانشگاه هامبورگ در خصوص امید به زندگی روحانیون شیعه، از فاصله نزدیک به دو دههای طول عمر روحانیون نسبت به عموم جامعه خبر داد.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی رادیو قرآن؛ «صدیقه اعتمادسعید» مدیر شبكه رادیویی سلامت در نشستی كه با غلامرضا احمدی، مدیر گروه اطلاعرسانی شبكه رادیویی قرآن در خصوص ارتقای سلامت معنوی و انس با قرآن كریم داشت، بیان كرد: از راهكارهای ارتقای سلامت معنوی و تغییر سبک زندگی، آشنایی با آیات قرآنی است كه در احادیث متفاوتی به آن اشاره شده است. عدم آرامش درونی بعضی از ما این است كه با قرآن غریبه شدهایم و كمتر با آن انس داریم.
وی افزود: یكی از انواع هوشها هوش معنوی است كه از استثناهایی است كه تنها در انسان نهادینه شده و مخصوص انسان است. ارتقای هوش در دین ما به راحتی قابل دسترسی است؛ مثلاً مادرانی كه میخواهند صاحب فرزند شوند دستورالعملهایی را اجرا میكنند كه موجب نهادینه شدن هوش معنوی در جنین میشود که خواندن قرآن در این دوران مهمترین عامل انتقال این هوش معنوی است. همچنین در حدیث از پیامبر(ص) داریم: خانهای كه در آن قرآن فراوان خوانده شود، خیر آن بسیار شود و به اهل آن وسعت داده شود و برای آسمانیان بدرخشد چنانكه ستارگان آسمان برای زمینیان بدرخشند.
مدیر رادیو سلامت در پاسخ به این پرسش كه «همانطور كه وقتی جسم از تعادل خارج میشود به دارو نیاز دارد، وقتی روح از تعادل خارج میشود نیز طبق گفته فلاسفه، روح به داستان نیاز دارد و با داستان، متعادل میشود؛ به نظر شما این اثرات جاودانی كه در طول تاریخ در تئاتر و هنر وجود دارد و به وسیله آنها انسانها را درمان میكردند قابل مقایسه با قرآن هستند، یعنی میتوانیم قرآن را به عنوان درمان استفاده كنیم» توضیح داد: مكاتب غرب با بررسیهایی كه با تمركز بر جوامع شرق بر اساس مسائل علمی انجام دادهاند، متوجه شدند امید به زندگی و آرامش و طول عمر بعضی از اقشار جامعه بالاتر از بقیه افراد است.
وی ادامه داد: دانشگاه هامبورگ روی روحانیان اسلام و بهخصوص امید به زندگی روحانیان شیعه تمركز داشته و به این یافتهها رسیدند كه وقتی طول عمر و امید به زندگی در جامعه ایرانی ۵۴ سال بوده در جامعه روحانیت این عدد ۷۳ سال بوده و وقتی در ایران امید به زندگی به ۷۳سال افزایش پیدا كرد این عدد در روحانیت به حدود ۹۰سال رسیده است. دراین بررسیها مشخص شد ارتباط با قرآن و مسائل معنوی، توكل و مراقبه مهمترین عواملی هستند كه میتوان امید به زندگی را افزایش داد.
وی در پاسخ به این پرسش كه آیا از دوران كودكی خاطرهای از پدر یا مادرتان در خصوص تلاوت قرآن و انس با قرآن دارید، بیان كرد:«ما با اذان گفتن پدرانمان به دنیا آمدهایم، من به یاد ندارم پدرم من را حتی یک بار برای نماز صبح بیدار كرده باشد اما همیشه صبحها با صدای اذان و اقامه پدرم برای نماز بیدار میشدیم؛ اینها یک مناسک نبوده، اینها رفتاری بوده برای افزایش هوش معنوی و راهكاری برای ایجاد ارتباط با حضرت حق تعالی كه كم كم این مناسک رو به فراموشی میرود. ما باید برای تربیت فرزندانمان ارتباط شهودی در آنها ایجاد كنیم تا بتوانند از دعا و نیایش لذت ببرند؛ وقتی با این اعمال هوش معنوی آنها را تقویت كنیم تكالیف و اعمالی را كه در سنین تكلیف از فرزندانمان میخواهیم دیگر یک تكلیف اجباری نخواهد بود.