نیروگاه هسته‌ای می‌تواند بحران آب را هم حل کند
شیرین‌سازی آب‌های شور توسط نیروگاه‌های اتمی می‌تواند ظرفیت بالایی در تولید روزانه آب آشامیدنی ایجاد کند. این میزان تولید آب و ذخیره‌سازی برق و آب می‌تواند مشکل آب را در کشور رفع کند.
به گزارش فارس، برنامه ششم توسعه، دولت را موظف به دستیابی تولید «برق پایدار هسته‌ای» کرده بود. بعلاوه افزایش ظرفیت ۵هزار مگاوات سالانه تولید برق. تکالیفی که در سال‌های تدبیر و امید رسماً نادیده گرفته شد. چرا؟ اردکانیان معتقد بود همه این برنامه‌ها طراحی «مافیای نیروگاه‌سازی» است!
ایرانِ پساروحانی حالا نه فقط با کمبود برق، بلکه با آلودگی هوا و البته «بحران آب» روبه‌رو است. اما توسعه نیروگاه‌های هسته‌ای چگونه می‌توانست مشکلات آب‌وبرق مردم را مرتفع کند؟
آب‌شیرین‌کن‌های هسته‌ای؛ توجیه اقتصادی دارد؟
برای شیرین‌سازی آب دریا می‌توان از روش‌های غشایی، هم از «تقطیر» استفاده کرد. یعنی آب را حرارت دهیم و با تبخیر و سپس سرد کردن دوباره آن، نمک محلول دریا را از آن جدا کنیم. البته که استفاده از انرژی‌های فسیلی برای تولید گرمای لازم غیر از تولید آلودگی، حسابی گران تمام خواهد شد. (تا متر مکعبی ۵هزار تومان!)
آب شیرین‌کن‌های هسته‌ای اما از حرارتی که در قلب رآکتورهای هسته‌ای تولید می‌شود، برای تبخیر و شیرین‌سازی آب استفاده می‌کنند. همین حالا آب‌شیرین‌کن نیروگاه اتمی بوشهر که در سال ۹۳ به بهره‌برداری رسید، می‌تواند روزانه تا ۱۰هزار مترمکعب آب دریا را شیرین کند.
آب‌شیرین‌کن هسته‌ای چگونه آب را تقطیر می‌کند؟
برای همین، بسیاری از کشورهای دنیا به‌سمت استفاده از آب شیرین‌کن‌های هسته‌ای حرکت کرده‌اند. امروزه عربستان، بحرین و کویت از آب شیرین‌کن‌های بسیار بزرگ برای نمک‌زدایی از آب خلیج فارس استفاده می‌کنند. امارات متحده عربی نیز یک آب‌شیرین‌کن کنار نیروگاه هسته‌ای «براکه» راه‌اندازی کرده است.
درباره نیروگاه اتمی براکه امارات
میثاق مولایی کارشناس حوزه انرژی در این‌باره معتقد است با توجه به محدودیت آب سدها، تولید آب توسط آب شیرین‌کن‌ها سرانجام باید کلید بخورد. چرا که پایداری تأمین آن بالاتر است. وی همچنین می‌گوید: شیرین‌سازی آب با استفاده از انرژی هسته‌ای، کمتر از ۵۰درصد سوخت فسیلی تمام می‌شود. ضمن آنکه مشکل آلودگی هم نداریم؛ بعلاوه برق هم تولید خواهد شد.
عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس نیز معتقد است همه کشورهایی که به آب‌های آزاد دسترسی دارند، می‌توانند روی شیرین کردن آب به روش هسته‌ای حساب کنند. دکتر باکویی می‌گوید تولید همزمان برق و آب با یکدیگر کاملاً توجیه اقتصادی خواهد داشت؛ چرا که از اتلاف انرژی حرارتی جلوگیری می‌کند.
توقف توسعه نیروگاه‌های اتمی در دولت روحانی
ساخت دو واحد تازه نیروگاه اتمی بوشهر از سال ۹۳ کلید خورد. قرار بود روس‌ها پیمانکار پروژه باشند. قرارداد مابین طرفین در نهایت در سال ۹۵ به امضا رسید. متولی این پروژه‌ها در طرف ایرانی، شرکت مادرتخصصی «تولید و توسعه انرژی اتمی ایران» و شرکت «اتم استروی اکسپورت» روسیه است.
این دو واحد نیروگاهی جدید هرکدام هزارو57 مگاوات برق تولید خواهند کرد. توجه داشته باشید راندمان نیروگاه‌های هسته‌ای آن‌طور که وزیر نیرو می‌گوید برخلاف سایر واحدهای تولید برق، بالای ۱۰۰درصد است! یعنی با تکمیل این دو واحد جدید، ظرفیت برق هسته‌ای کشور دو برابر افزایش می‌یافت.
واحدهای توسعه‌ای نیروگاه بوشهر همچنین هرکدام مجهز به آب شیرین‌کن‌هایی با ظرفیت تولید ۱۰۰هزار متر مکعب در روز هستند. بافرض نیاز آبی روزانه ۱۰۰هزار مترمکعب برای بوشهر، یعنی این نیروگاه‌ها نه تنها می‌توانند نیاز آبی شهر را به‌طور کامل رفع کنند، بلکه مازاد آب به باقی مناطق انتقال یابد. همچنین انتقال آب از استان‌های شمالی به بوشهر متوقف خواهد شد.
ایرانِ پساروحانی حالا نه فقط با کمبود برق، بلکه با آلودگی هوا و البته «بحران آب» روبه‌رو است. اما توسعه نیروگاه‌های هسته‌ای چگونه می‌توانست مشکلات آب‌وبرق مردم را مرتفع کند؟
آب‌شیرین‌کن‌های هسته‌ای؛ توجیه اقتصادی دارد؟
برای شیرین‌سازی آب دریا می‌توان از روش‌های غشایی، هم از «تقطیر» استفاده کرد. یعنی آب را حرارت دهیم و با تبخیر و سپس سرد کردن دوباره آن، نمک محلول دریا را از آن جدا کنیم. البته که استفاده از انرژی‌های فسیلی برای تولید گرمای لازم غیر از تولید آلودگی، حسابی گران تمام خواهد شد. (تا متر مکعبی ۵هزار تومان!)
آب شیرین‌کن‌های هسته‌ای اما از حرارتی که در قلب رآکتورهای هسته‌ای تولید می‌شود، برای تبخیر و شیرین‌سازی آب استفاده می‌کنند. همین حالا آب‌شیرین‌کن نیروگاه اتمی بوشهر که در سال ۹۳ به بهره‌برداری رسید، می‌تواند روزانه تا ۱۰هزار مترمکعب آب دریا را شیرین کند.
آب‌شیرین‌کن هسته‌ای چگونه آب را تقطیر می‌کند؟
برای همین، بسیاری از کشورهای دنیا به‌سمت استفاده از آب شیرین‌کن‌های هسته‌ای حرکت کرده‌اند. امروزه عربستان، بحرین و کویت از آب شیرین‌کن‌های بسیار بزرگ برای نمک‌زدایی از آب خلیج فارس استفاده می‌کنند. امارات متحده عربی نیز یک آب‌شیرین‌کن کنار نیروگاه هسته‌ای «براکه» راه‌اندازی کرده است.
درباره نیروگاه اتمی براکه امارات
میثاق مولایی کارشناس حوزه انرژی در این‌باره معتقد است با توجه به محدودیت آب سدها، تولید آب توسط آب شیرین‌کن‌ها سرانجام باید کلید بخورد. چرا که پایداری تأمین آن بالاتر است. وی همچنین می‌گوید: شیرین‌سازی آب با استفاده از انرژی هسته‌ای، کمتر از ۵۰درصد سوخت فسیلی تمام می‌شود. ضمن آنکه مشکل آلودگی هم نداریم؛ بعلاوه برق هم تولید خواهد شد.
عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس نیز معتقد است همه کشورهایی که به آب‌های آزاد دسترسی دارند، می‌توانند روی شیرین کردن آب به روش هسته‌ای حساب کنند. دکتر باکویی می‌گوید تولید همزمان برق و آب با یکدیگر کاملاً توجیه اقتصادی خواهد داشت؛ چرا که از اتلاف انرژی حرارتی جلوگیری می‌کند.
توقف توسعه نیروگاه‌های اتمی در دولت روحانی
ساخت دو واحد تازه نیروگاه اتمی بوشهر از سال ۹۳ کلید خورد. قرار بود روس‌ها پیمانکار پروژه باشند. قرارداد مابین طرفین در نهایت در سال ۹۵ به امضا رسید. متولی این پروژه‌ها در طرف ایرانی، شرکت مادرتخصصی «تولید و توسعه انرژی اتمی ایران» و شرکت «اتم استروی اکسپورت» روسیه است.
این دو واحد نیروگاهی جدید هرکدام هزارو57 مگاوات برق تولید خواهند کرد. توجه داشته باشید راندمان نیروگاه‌های هسته‌ای آن‌طور که وزیر نیرو می‌گوید برخلاف سایر واحدهای تولید برق، بالای ۱۰۰درصد است! یعنی با تکمیل این دو واحد جدید، ظرفیت برق هسته‌ای کشور دو برابر افزایش می‌یافت.
واحدهای توسعه‌ای نیروگاه بوشهر همچنین هرکدام مجهز به آب شیرین‌کن‌هایی با ظرفیت تولید ۱۰۰هزار متر مکعب در روز هستند. بافرض نیاز آبی روزانه ۱۰۰هزار مترمکعب برای بوشهر، یعنی این نیروگاه‌ها نه تنها می‌توانند نیاز آبی شهر را به‌طور کامل رفع کنند، بلکه مازاد آب به باقی مناطق انتقال یابد. همچنین انتقال آب از استان‌های شمالی به بوشهر متوقف خواهد شد.