سازمان محیط زیست ضعیف نگه داشته شده است، با اینکه این جنس سازمانها با تعاریف نظارتی باید کارکنانشان از یک آرامش و امنیت برخوردار باشند تا از منافع بهدرستی حمایت کنند، یعنی باید سطح پرداختیشان از دیگر دستگاههای اجرایی بالاتر باشد. ضعیف ماندن سازمان محیطزیست یک سیاست نانوشته است، ارتباطی به جایگاه قانونیاش ندارد، اما انگار یک سیاست نانوشته وجود دارد که کارکنان این سازمان باید مدام در فقر امکانات و بودجه به سر ببرند، حتی از لحاظ آموزشی نیز دچار نواقصی است. اینکه در اغلب تغییر و تحولات اخیر این سازمان میبینیم مدیران و معاونانش از بیرون مجموعه سازمانی انتخاب میشوند هم نشانهای از این بیتوجهی به توانمندسازی کارکنان است و اصلاً اتفاق خوبی نیست.