مدح حضرت رضا(ع)
خدا را حریمی است اندر خراسان
که هر کار مشکل در آن سازد آسان
حریمی ظهور عنایات الله
حریمی به رفعت فراتر ز کیهان
کمال ابد اندر آن در تجلی
جمال ازل اندر آنجا نمایان
حریمی چو کعبه مطاف خلائق
از آن آفتاب حقیقت فروزان
گدای دَرَش را بُوَد بی‌نیازی
ز حور و قصور و ز غلمان و رضوان
حریمی که از قبّه پر فروغش
بود در تُتق، نور تا عرش رحمان
هوایش چو خُلد برین روح‌افزا
نسیمش نشاط‌آور و عنبرافشان
حریمی همه فیض بی حد باری
حریمی همه رحمت و روح و ریحان
رواقش بود رشک فردوس اعلا
جنابش بود قبله اهل عرفان
ابراهیم و نوح و مسیحا و موسی
در آنجا نشستند بر خوان احسان
زمین‌بوس او صبح و شب، ماه و خورشید
برِ رتبه‌اش پَست مریخ و کیوان
از آنش بود این همه شأن و عزت
و ز آن یافت این احترام فراوان
که شد مدفن پور موسی بن جعفر
در آن آرمیده است ناموس یزدان
خداوند مُلک کمال و فضائل
امام مبین، کهف دین، اصل ایمان
به اسرار تنزیل و تأویل آگه
به احکام حق، رهنما و نگهبان
زمین و زمان و همه مُلک هستی
به امر خدایش بود زیر فرمان
سپهر معالی و روح معانی
علیّ بن موسی الرضا قطب امکان
به خلق است حجت ز سوی خداوند
به خالق وجودش دلیل است و برهان
ایا عالم آل و قرآن ناطق
امین خدا یاور مستمندان
ایا قرّه العین طه و یاسین
ایا وارث علم و مجد نیاکان
تویی صاحب معجزات و کرامات
تویی شافع شیعیان و محبان
اگر رو سیاه و گناهم بزرگ است
و گر صرف گردیده عمرم به خسران
به «لطفی» ز لطف شما این عجب نیست
شماریدش اندر ردیف غلامان
به هنگام مرگ و در اهوال دیگر
شفاعت نمایید زین غرق عصیان
که هر کار مشکل در آن سازد آسان
حریمی ظهور عنایات الله
حریمی به رفعت فراتر ز کیهان
کمال ابد اندر آن در تجلی
جمال ازل اندر آنجا نمایان
حریمی چو کعبه مطاف خلائق
از آن آفتاب حقیقت فروزان
گدای دَرَش را بُوَد بی‌نیازی
ز حور و قصور و ز غلمان و رضوان
حریمی که از قبّه پر فروغش
بود در تُتق، نور تا عرش رحمان
هوایش چو خُلد برین روح‌افزا
نسیمش نشاط‌آور و عنبرافشان
حریمی همه فیض بی حد باری
حریمی همه رحمت و روح و ریحان
رواقش بود رشک فردوس اعلا
جنابش بود قبله اهل عرفان
ابراهیم و نوح و مسیحا و موسی
در آنجا نشستند بر خوان احسان
زمین‌بوس او صبح و شب، ماه و خورشید
برِ رتبه‌اش پَست مریخ و کیوان
از آنش بود این همه شأن و عزت
و ز آن یافت این احترام فراوان
که شد مدفن پور موسی بن جعفر
در آن آرمیده است ناموس یزدان
خداوند مُلک کمال و فضائل
امام مبین، کهف دین، اصل ایمان
به اسرار تنزیل و تأویل آگه
به احکام حق، رهنما و نگهبان
زمین و زمان و همه مُلک هستی
به امر خدایش بود زیر فرمان
سپهر معالی و روح معانی
علیّ بن موسی الرضا قطب امکان
به خلق است حجت ز سوی خداوند
به خالق وجودش دلیل است و برهان
ایا عالم آل و قرآن ناطق
امین خدا یاور مستمندان
ایا قرّه العین طه و یاسین
ایا وارث علم و مجد نیاکان
تویی صاحب معجزات و کرامات
تویی شافع شیعیان و محبان
اگر رو سیاه و گناهم بزرگ است
و گر صرف گردیده عمرم به خسران
به «لطفی» ز لطف شما این عجب نیست
شماریدش اندر ردیف غلامان
به هنگام مرگ و در اهوال دیگر
شفاعت نمایید زین غرق عصیان