چشمهای درخشان مومیایی 3هزارساله
خانم «چنتآ» هیچوقت فکرش را نمیکرد که چند هزار سال پس از مرگش تعداد زیادی دانشمند، باستانشناس و دستگاههای پیشرفته را مشغول خودش کند و آنها بتوانند میان جنازه مومیایی شده او با سایر جنازه های مومیای یافتشده، تفاوت مهمی را پیدا کنند.
تابوت حامل مومیایی بانو «چنتآ» از مدتها پیش و پس از کشف توجه دانشمندان را به خودش جلب کرده بود، چون خیلی سالم مانده و هیچ درز و شکافی نداشت که بشود از طریق آن نگاهی به داخلش انداخت. تابوت، همین طوری و حتی بدون مومیایی داخلش یک اثر باستانی شگفتانگیز بود. بنابراین باستانشناسان نمیخواستند با روش تهاجمی تابوت را سوراخ کرده و سراغ مومیایی بروند. برای همین پژوهشگران در موزه فیلد شیکاگو، از دستگاه سیتیاسکن برای مشاهده درون تابوت استفاده کردند تا به اسرار زن ثروتمند متعلق به دوران دودمان بیستودوم مصر پی ببرند.
اسکنها اطلاعات جالبی را درباره این زن 38 تا42 ساله در اختیار دانشمندان گذاشتند و آنها حتی توانستند میزان ساییدگی دندانهای مرحومه و دلیلش را مشخص کنند. با این همه جالبترین و عجیبترین موردی که به آن برخورد کردند این بود که در تصاویر گرفته شده از داخل تابوت، چشمهای مومیایی3هزار ساله هنوز میدرخشید!
مومیاییکنندگان مصر باستان اغلب چشمان طبیعی فرد مرحوم را برداشته و با پارچه جایش را پر میکردند. مواردی هم دیده شده که حدقه را با پیازهای رنگ شده کوچک و برای تزئین پر میکردند. اما پیاز یا پارچه قدرت درخشندگی ندارد. تحقیقات بیشتر مشخص کرد مومیاییکنندگان از چشمهای مصنوعی در این مومیایی استفاده کردهاند. البته هنوز مشخص نشده این چشمهای مصنوعی از چه مادهای ساخته شدهاند اما محققان این را میدانند که مصریان باستان معتقد بودند انسان پس از مرگ در آن دنیا به چشمهایش نیاز دارد بنابراین به خودشان زحمت داده و برای بانوی مرحومه ثروتمند دو چشم خوشگل احتمالاً شیشهای و بلورین تراشیدهاند.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه