سلام وقت‌تون به خیر. اینجا روستای سرکاریز و روستای کاریزک خوجوئی در شهرستان تربت حیدریه است. وضعیت آسفالت این دو روستا خراب است. هر روز از یک جایی از خیابان یا کوچه لوله‌های آب قدیمی که عوض کردند می‌ترکد. متأسفانه از لوله‌های آب بی‌کیفیت استفاده کردند و هر بار که از سازمان آب برای تعمیر می‌آیند با کش تیوپ باندپیچی می‌کنند و می‌روند. تو را به خدا پیگیری کنید تا کی می‌خواهد این وضع ادامه پیدا کند؟ خدا را شکر روستای ما (سرکاریز) شورا ندارد و دهیار هم پیگیر نیست چون در همان زمان تعویض لوله‌کشی و آسفالت‌کشی هشدار دادیم که لوله‌ها  از کیفیت خوبی برخوردار نیست ولی گوشش بدهکار نبود و آسفالت‌کشی هم همین طور، الان در این فصل زمستان ماندم با این همه گل و لایی که از ترکیدن لوله‌ها و بارندگی جلو در حیاط جمع می‌شود چطور بچه‌هایمان پیاده  بروند مدرسه روستایمان. یک بازرس باید به روستای ما بیاید و از نزدیک شاهد ماجرا باشد چون یک محله جدید بالای تپه درست شده که متأسفانه آنجا آب پیدا نمی‌شود با وجود اینکه لوله‌های آب را تعویض کردند و کوچک‌تر  کردند که آب با فشار به بالای تپه برسد ولی مردم پایین حتی وسط روستا با وجود این ترکیدگی لوله‌ها هنوز آب ندارند چه برسد به آن بندگان خدا که با پمپ و منبع که کلی هم جلبک دارد با زحمت زیاد آب برای مصرف روزانه‌شان فراهم می‌کنند. گر چه خود آقای زنگنه، نماینده مردم تربت حیدریه هم شخصاً به روستای ما آمد و از نزدیک شاهد این مشکل و فرار جوان‌های روستا به خاطر نبود آب بود ولی باز من امید دارم شما اساسی پیگیری می‌کنید چون تا حالا که گلایه‌ای داشتم جوابی هم از قدس خراسان  شنیدم .
 سلام و با عرض ادب به شما هموطنان گرامی، از مسئولان شهرداری یک خواهشی دارم که به فکر رفتگران باشند. الان با این شب‌های سرد بیرون از خانه هستند و دارند خیابان‌ها را تمیز می‌کنند و بعضی‌ها در خانه‌های گرم در خواب راحت هستند. به فکر این بنده خداها هم باشید. زمستان از سرما با دست‌ها و پاهای یخ‌زده می‌آیند خانه، تابستان با بدن آفتاب‌زده و گرمازده، حداقل به فکر حقوق این رفتگران باشید. ممنون از شما. همسر یک رفتگر هستم.
 ما را از انتخاب خودمان برای رئیس جمهوری پشیمان کردند، چرا به داد ما نمی‌رسند؟ یک نگاهی به پایین شهر بندازید از کرایه خانه، از آب، برق، گاز، از مدارس بچه‌هایمان، خرج و مخارج خانه از کدوم مشکلاتمان  برایتان بگویم. همین بود قول‌هایی که دادید به ما؟ هیچ کاری نکردید. دم آقای رئیسی گرم خدا رحمتش کند برای ما خیلی خوب بود. با سیلی صورتم را سرخ نگه می‌دارم. یک دکتر می‌روم یک میلیون خرج می‌شود، می‌دانید چند روز باید کار کنیم تا آن یک تومان بیاید سر جایش، از دندان درد می‌میریم ولی نمی‌ریم بکشیم چون هزینه‌ها بالاست. یک دندان ۶۰۰ هزار تومان می‌کشند آن آقای دکتر که راحت پشت میز نشسته با آن کارگر خیلی فرق می‌کند که از صبح تا شب جان می‌کنم آخر هم هیچی، به خجالت زن و بچه ماندیم. تو را به خدا به مردم بیچاره رسیدگی کنید.
 خواهشاً این پیام را پخش کنید. ما در نیشابور هستیم، در کشتارگاه پایین‌تر از راه‌آهن خیابان رحمت کوچه رحمت 14 آخر میلان زندگی می‌کنیم نزدیک 60 خانواده هستیم که بیشترین آن‌ها زیر پوشش کمیته هستند. همسایه بغلی ما خیلی دستشان تنگ است و یکی‌شان سالم نیست، زمستان که بارندگی است چاه‌های تو کوچه پر شده و آب باران می‌زند به خانه‌های ما. چند بار به شهرداری گفتیم نیامدند چاه بکنند، الان همه جا را چاه فاضلاب کندند اما برای ما نیامدند، گفتند تو لیست نیستید، کوچه ما خیلی گود است. اگر می‌توانید شما را به امام رضا(ع) قسم می‌دهم یک فکری به حال ما بکنید ما هم انسان هستیم.
 سلام، چرا کسی به فکر مردم روستای چشمه شور نیست؟ اینترنت ندارد، گاز ندارد، جاده‌اش آسفالت نیست به اندازه ۳کیلومتر. الان که زمستان شد برای هر خانه نصف بشکه نفت می‌دهند خب ما با بچه کوچک چطور خانه‌هایمان را گرم کنیم؟ لطفاً این پیام را پخش کنید شاید یکی به فکر این روستا باشد، ممنون.