با وجود این، آمارهای رسمی حاکی از آن است نتایج تلاش‌ها و اقدامات آن‌گونه که باید، نیست و این برنامه همچنان در عمل به کُندی پیش می‌رود، به‌طوری که تاکنون بیش از ۸میلیون خانوار ایرانی تحت پوشش فیبرنوری قرار گرفته‌اند و تعداد مشترکان یا اتصال‌ها (به‌معنی انتقال اینترنت پرسرعت به واحد مسکونی یا تجاری و اداری) به حدود ۵۰۰هزار مشترک می‌رسد.
اما پایین بودن آمار اتصال یا مشترکان به عنوان شاخه اصلی توسعه فیبرنوری در کشور ریشه در چه عوامل عمده‌ای دارد؟ به عبارت دیگر موانع استقبال نکردن کافی مردم ما از اینترنت پهن باند فیبرنوری کدام‌اند؟داوود زارعیان، معاون تجاری و امور مشترکین شرکت مخابرات ایران در پاسخ به قدس می‌گوید: پوشش فیبرنوری در ایران هرچند تاکنون  برای حدود ۸میلیون خانوار انجام شده اما از این رقم، کمتر از ۳ یا ۴ میلیون قابل واگذاری است، ولی آنچه تاکنون واگذار شده یا اتصال صورت گرفته حدود ۵۰۰هزار بوده که از این تعداد ۴۲۰هزار توسط شرکت مخابرات ایران و کمتر از ۱۰۰هزار هم از سوی ۱۱شرکت طرف قرارداد با وزارت ارتباطات واگذار شده است.
وی سپس به بحث چرایی استقبال نکردن مردم از فیبرنوری می‌پردازد و اظهار می‌کند: این موضوع ریشه در چند عامل خاص دارد که باید آن‌ها را با هم ببینیم. نخستین علت به قیمت پایین اینترنت موبایل در ایران برمی‌گردد. درواقع هزینه تلفن همراه در کشور در مقایسه با دیگر کشورها آن‌قدر کم است که مشترکان ترجیح می‌دهند به جای استفاده از اینترنت ثابت از اینترنت همراه استفاده کنند. برای مثال در امارات متحده عربی که در همسایگی ما قرار دارد، تعرفه اینترنت موبایل به نسبت اینترنت ثابت گاهی تا ۱۴ برابر هم می‌رسد. اما در ایران این‌طور نیست و فاصله نزدیک تعرفه این دو موجب شده مردم تمایل چندانی به استفاده از اینترنت ثابت نداشته باشند.معاون تجاری و امور مشترکین شرکت مخابرات ایران، از تأخیر در آغاز توسعه فیبرنوری در کشور به عنوان عامل دیگر استقبال ضعیف مردم در استفاده از فیبرنوری یاد می‌کند و می‌افزاید: مردم ما دارند تازه با این بستر آشنا می‌شوند. ضمن اینکه بسترهای توسعه این فناوری هم فراهم نشده بود.
زارعیان با اشاره به کمبود تجهیزات مربوط به توسعه فیبرنوری در کشور می‌گوید: این موضوع هم یکی دیگر از عوامل است. به هرحال تأمین مودم، برای مردم یک چالش است. همچنین تأمین برخی اقلام مثل کابل برای شرکت‌های مربوط نیز یک مسئله است.وی با اشاره به اینکه عامل دیگر به کمبود تولید محتوای مناسب در کشور برمی‌گردد، می‌افزاید: تولید محتوای فاخری که نیاز به اینترنت پرسرعت داشته باشد هنوز در ایران کافی نیست. بنابراین در این زمینه دستگاه‌ها و سازمان‌های مسئول باید بیشتر تلاش کنند تا تولید محتوای اینترنتی افزایش پیدا کند و به همان نسبت نیز مصرف بالا برود.
زارعیان از نبود اطلاع‌رسانی کافی در زمینه اینترنت ثابت، به عنوان یکی دیگر از عوامل استقبال ضعیف مردم یاد می‌کند و می‌گوید: ضمن اینکه ما در ایران نیازمند آموزش پیمانکاران هم هستیم. چون الان در کشور تعداد پیمانکاران یا متخصصانی که بتوانند فیبر را به سرعت دایر و اتصال را به‌سرعت برقرار کنند، خیلی کم است، به‌طوری که خود ما همواره یک فاصله نسبتاً معناداری میان میزان تقاضا و دایری- پورت‌های دایری واگذار شده - داریم.معاون تجاری و امور مشترکین شرکت مخابرات ایران از افزایش هزینه‌های احداث توسط اپراتورها به عنوان مانع دیگر در مسیر توسعه فیبرنوری در کشور یاد می‌کند و می‌افزاید: ما در گذشته برخی از مواد و تجهیزات موردنیاز مثل کانال، فیبر و... را با دلار ۲۵هزار تومانی خریداری می‌کردیم ولی الان باید آن‌ها را با دلار ۸۰هزارتومانی بخریم که طبعاً سرمایه‌گذاری بالایی می‌خواهد. یا هزینه‌های اپراتورها در ارتباط با شهرداری‌ها در کلانشهرها و شهرهای بزرگ و همچنین در ارتباط با پیمانکارانی که کارهایی مثل کانال‌کشی، داکت و ... را به عهده دارند خیلی زیاد است که این موضوع در شرایط اقتصادی فعلی تا حدودی ادامه کار توسعه فیبرنوری را کُند می‌کند.وی درخصوص راهکارش برای اینکه مردم بیشتر به سمت استفاده از فیبرنوری بروند، می‌گوید: برای توسعه فیبر به نظرم باید چند اتفاق بیفتد؛ ازجمله اینکه شهرداری‌ها و دولت به اپراتورها در این بخش کمک کنند، همین‌طور به مشتریان نهایی اگر واقعاً لازم شد یارانه داده شود، مثلاً هزینه دسترسی به مودم اقساطی باشد. اطلاع‌رسانی هم نقش مهمی در این زمینه دارد. البته در کنار همه این موارد باید بستر استفاده از اف‌تی‌تی‌اچ در کشور فراهم شود. به هرحال اگر مجموع این اتفاقات بیفتد، می‌توانیم بگوییم ان‌شاءالله وضعیت فیبرنوری خوب خواهد شد.

خبرنگار: محمود مصدق