فارغ از نتیجه مذاکرات، مسئله مهمی که بی‌شک ذهن تحلیلگران را به خود مشغول کرده این است گروه‌های مقاومت فلسطینی چگونه توانستند در بازه‌ای بیش از 15ماه، توان عملیاتی خود را حفظ کنند؟ چطور در طولانی‌ترین رویارویی در تاریخ مقاومت فلسطین علیه اشغالگران، صهیونیست‌ها حتی یک روز هم نتوانستند خودشان را از آماج حملات غافلگیرانه گروه‌های مقاومت و کمین‌های دردناک آن‌ها رهایی ببخشند؟
شاید بد نباشد آنچه دولت نتانیاهو پس از ضرب شستی که در صبح خاطره‌انگیز هفتم اکتبر 2023 دریافت کرد را به یاد آوریم تا به اهمیت این پرسش‌ها و پاسخی که در پی آن باید در موردش فکر کنیم، بیشتر توجه کنیم.نتانیاهو و دولت اشغالگر او همان هفتم اکتبر گفتند قصد دارند نوار غزه را اشغال کنند، گروه‌های مقاومت فلسطینی به‌خصوص حماس را نابود کرده و اسیرانی که مقاومت، آن‌ها را به اسارت گرفته بازپس بگیرند. حتی اگر بخواهیم کم‌حوصلگی به خرج بدهیم و چشممان را به اتفاقات این 15ماه ببندیم و ماجرا را از همین انتها پی بگیریم، الان بحثی که همه رسانه‌ها دارند اخبار ریز و درشتش را منتشر می‌کنند، توافق احتمالی میان رژیم صهیونیستی و حماس بر سر آتش‌بس، عقب نشستن از غزه و آزادی اسرا در برابر زندانیان فلسطینی است. واقعاً چه گزاره‌ای معنادارتر از اینکه یک طرف میزِ این توافق، همان گروهی است که بنا بود پس از این حجم از تخریب، بمباران، نسل‌کشی و فشار، از بین برود و ریشه‌کن شود و حالا دارد نظراتش را در بندهای توافق احتمالی جا می‌دهد و سرش چانه می‌زند؟
اصلاً این‌ها به کنار، ماجرای حمله زمینی به غزه را در 27 اکتبر به یاد دارید؟ پس از 20روز حملات هوایی جنون‌آمیز به غزه، صهیونیست‌ها با تانک وارد بیت حانون در شمال و اردوگاه البریج در مرکز غزه شدند تا حماس را نابود کنند و اسرا را بازگردانند، در عمل ولی چه اتفاقی افتاد؟ به نظر، رجوع به تصاویر ویدئویی و قاب‌های فریز شده‌ای که حماس از مرکاواهای اسرائیلی منتشر می‌کرد که با آتش یاسین105 گُر می‌گرفتند، تکلیف خیلی چیزها را مشخص کند.آنچه مجاهدان فلسطینی در این مدت انجام دادند و به‌خوبی زحمت روایت کردنش را نیز خودشان به دوش گرفتند نشان داد خلاقیت در میدان توسط چه گروهی اعمال می‌شود و اصطلاحاً کت تنِ چه کسی است. با آغاز حمله زمینی، مقاومت تمرکزش را روی حملات سریع و غافلگیرانه به نیروهای اشغالگری گذاشت که در حال نفوذ به غزه بودند و با حملات ضدزرهی که انجام می‌داد، سرعت نفوذ ارتش صهیونی در حصار زره‌پوش‌ها را کُند و کندتر کرد. بعد هم ماجرای کشاندن سربازان اسرائیلی به کمین‌های انفجاری، کابوس هر روز و شب صهیونیست‌ها شد.خلاصه، همان‌طور که بسیاری از تحلیلگران نظامی نیز بر آن صحه می‌گذارند، گروه‌های مقاومت، به‌ویژه گردان‌های القسام، با استفاده از تجارب سال‌های گذشته، با استفاده از ساختاری ترکیبی از ارتش منظم و گروه‌های جنگی، ساختار هرم‌گونه‌ای با ستاد مرکزی و گروه‌های نخبه تشکیل داده‌اند که این گروه‌ها توانایی اجرای عملیات دقیق در سخت‌ترین شرایط میدان و به‌ویژه زمانی که ارتباط با فرماندهی مرکزی قطع می‌شود را دارند. این ساختار به مقاومت این امکان را داده تا از فروپاشی یا اختلال در سیستم رهبری جلوگیری کرده و به‌طور همزمان از قابلیت‌های فنی، لجستیکی و اطلاعاتی خود برای مقابله با حملات ارتش اسرائیل استفاده کند.

خبرنگار: فاطمی‌نژاد