​​​​​​​اینجا همان‌جایی است که باید غم را از دل آدمی بیرون ببرد، امیدواری‌اش را چندین برابر کند، خستگی‌های روزانه‌اش را بزداید، آرامش را به او هدیه کند، شادمانی را برایش به ارمغان آورد، نظم، برنامه‌ریزی و مسئولیت‌پذیری را به عادتی جاری تبدیل کند و مانع هرگونه بطالت و انحراف شود. اینجا دقیقاً همان جایی است که تقریباً همگان در اندازه‌های کوچک یا بزرگ از آن بهره‌مند هستند و می‌توانند با تکیه بر آن و به پشتوانه محبت آن، مسیر پیشرفت و تعالی در دنیا و عاقبت به‌خیری در آخرت را برای خود فراهم کنند و از زیبایی‌های خلقت، زندگی و دنیا بهره‌مند شوند. اینجا کانون عاطفه، مهرورزی، ایثار، فداکاری، تلاش و حیات است. اینجا «کانون گرم خانواده» است. نقطه عطف، حیاتی، طبیعی و کانونی زندگی انسان که از او در همه فراز و فرودهایش مراقبت می‌کند و در شکست و پیروزی همه‌جانبه او را حمایت کرده و حالش را خوب می‌کند. 
حلقه بزنید دور یکدیگر در خانواده‌هایتان به شکرانه و مهرانه در بزم‌های روزانه و شبانه، صبحانه و ظهرانه، در غم و شادی، در پیروزی و شکست و دل به دل و جان به جان هم دهید و خدای مهربان را شاکر باشید که به شما خانواده‌ای محترم، مهربان و حمایت‌کننده عطا کرده است. 
شاید ما به‌خوبی ندانیم چه برکتی در تشکیل خانواده و تلاش در جهت توسعه اخلاق‌مداری و مهرورزی میان اعضای آن است. اما بزرگان و نیاکان ما به‌خوبی از این مهم باخبر بودند و نسل به نسل برای ما این امانت را به سلامت نگهداری کرده و توصیه‌های فراوان کرده‌اند. تا آنجا که رسول گرامی اسلام(ص) می‌فرماید: «هیچ بنایی نزد خدا محبوب‌تر از ازدواج و تشکیل خانواده نیست». خانواده مقدس‌ترین نهاد و بنای اجتماعی نزد خداست. این نهاد (خانواده) با ازدواج زن و مرد به وجود می‌آید و با آمدن فرزندان کامل می‌شود. در آموزه‌های دینی و اخلاقی بارها و بارها بر ضرورت تکریم و تعظیم جایگاه این نهاد مقدس و بهره‌مندی از فیوضات مادی و معنوی آن توصیه شده است. تشکیل بستر مناسب برای ایجاد یک «خانواده متعادل» نوعی بصیرت و اعتماد به نفس در انسان می‌آفریند. منظور از خانواده متعادل، نهاد اجتماعی بدون عیب و نقص نیست، بلكه این مفهوم به شبكه‌ای از روابط متقابل گفته می‌شود كه اعضای آن درگیر با مشكلات و موانع، محدودیت‌ها و محرومیت‌های احتمالی هستند اما در مقابله با موارد یاد شده رفتاری منطقی دارند و برای هر مسئله، اهمیتی در خور آن قائل می‌شوند و در برابر موقعیت‌های دشوار تصمیم به‌موقع و صحیح می‌گیرند.
ضمن اینکه دانش روز علوم انسانی در عرصه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی، روان‌شناسی، جامعه‌شناسی و مردم‌شناسی نیز امروز به این نتیجه رسیده‌ که فطرت پاک انسان جویای مهرورزی و تشکیل خانواده است و این نهاد مقدس می‌تواند جامعه را تحکیم بخشد، سالم نگه دارد و روح اخلاق، سلامت و پاکی را توسعه بخشد. پس تا می‌توانید در میان مشکلات پرشمار زندگی امروزی و با وجود همه سختی‌ها و پیچیدگی‌هایی که در راه تأمین معیشت و اداره اقتصادی زندگی خود دارید، برای خانه و خانواده، همسر و فرزندان، پدر و مادر، خواهر و برادر و حتی همه افراد خانواده و رحم خود به نسبت جایگاه و اهمیتی که دارند وقت‌سپاری کنید، از حال آن‌ها باخبر باشید، به آن‌ها نیکی و مهربانی ببخشید تا هم حال و روز شما خوب و خوش باشد و هم دیگران و عزیزانی که در حلقه بستگان دور و نزدیک شما هستند از وجود شما و ارزشمندی‌ها، شایستگی‌ها و مهرورزی‌های وجودتان بهره‌مند شوند که قطعاً این امر سبب فلاح و صلاح شما در دنیا و آخرت می‌شود.
اگر این مهم در جامعه تسری یابد و عادتی فراگیر شود باور کنید زندگی اجتماعی ده‌ها برابر بهتر خواهد شد و لذت و بهره‌مندی افراد از لحظه‌ها و روزهای زندگی به مراتب افزایش می‌یابد. به‌خصوص در این میان، خانواده درجه یک شما که جان و وجود شما به آن‌ها تعلق دارد بسیار اهمیت دارند و حتماً باید در اولویت همه خواسته‌ها و برنامه‌های روزمره شما باشند. پس تا می‌توانید برای آن‌ها وقت بگذارید و زمان خود را در کنار آن‌ها بگذرانید که این برایتان بسیار نیکو و پسندیده است. پیامبر اعظم(ص) در این زمینه می‌فرماید: «خداوند، مؤمن و خانواده و فرزندانش را دوست دارد. محبوب‌ترین چیز نزد خداوند آن است كه مرد را با زن و فرزندانش بر سفره‌اى ببیند كه از آن غذا مى‌خورند. پس در آن هنگام كه بر سفره گرد آیند، به آن‌ها نگاهى مهربانانه مى‌كند و آن‌ها را پیش از آنكه متفرق شوند، مى‌آمرزد».