«تهران» پایتخت پلاسکوها

«تهران» پایتخت پلاسکوها

تعداد 36 هزار ساختمان ناایمن در تهران نیازمند بررسی است

هر زمان اتفاق ناگواری در کشور رخ می‌دهد تا مدت‌ها جهت افکار عمومی و به ویژه رسانه‌ها فقط حول همان محور می‌چرخد و عجیب اینکه خیلی زود هم موضوع به دست فراموشی سپرده می‌شود.


احتمالاً به یاد دارید پس از آتش‌سوزی در«شین آباد» و ماجرای سوختن دختران آن مدرسه تا مدت‌ها افکار عمومی فقط به ایمنی کلاس‌های درس معطوف شده بود و تمام اقشار جامعه به دنبال شمارش و شناسایی بخاری‌های نفتی در مدارس کشور بودند!
هنگامی هم که پلاسکو در پایتخت فرو ریخت شاهد همین رفتار بودیم و تا مدت ها تمامی مسئولان در استان‌های مختلف به دنبال شناسایی و اخطار گرفتن از دادگستری برای ساختمان‌های شبیه پلاسکو بودند، اما به نظر می رسد امروز دیگر کمتر شخصی به موضوع ساختمان‌های ناایمن و یا بخاری‌های نفتی می‌اندیشد.

کلکسیون پلاسکو 
30 دی ماه سال 1395 حادثه تلخی در ساختمان پلاسکو روی داد که هیچ‌گاه مردم تهران آن را فراموش نمی‌کنند، ساختمان ۵۴ ساله پلاسکو دچار آتش‌سوزی شد و تلاش چهار ساعته آتش‌نشانان نتیجه نداد و این ساختمان پیر به طور کامل فرو ریخت و ویران شد.
پس از گذشت چندین سال از این حادثه تلخ که می‌توانست درس عبرت برای مالکان و کاسبان ساختمان‌های تجاری از این دست باشد، اقدامات ایمن‌سازی در ساختمان‌های پرتراکم با سرعت بیشتری دنبال شد اما هنوز نیز در تهران ساختمان‌هایی همچون پلاسکو وجود دارد.
بنابر اظهارات مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران یکی از مشکلات اصلی در همین راستا وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی هستند که هیچ بودجه‌ای برای ایمن‌سازی ساختمان‌هایشان اختصاص نمی‌دهند و نیمی از ساختمان‌های دولتی موجود در شهر تهران تأییدیه ایمنی ندارند!
به گزارش قدس اگر چه بنا بر اظهارات مسئولان شهری تهران مقرر بود تا پایان سال 1403 تمامی ساختمان‌های ناایمن تعیین تکلیف شوند وهمچنین اجازه احداث هیچ ساختمان ناایمن و پرخطری داده نشود، اما خبرها و مشاهدات میدانی حاکی از آن است که هیچ یک از این دو وعده تاکنون محقق نشده است و همچنان تهران پایتخت پلاسکوها باقی خواهد ماند.
 
اعتراض شورای شهر 
موضوع ساختمان‌های ناایمن شاید کمرنگ شده باشد اما فراموش نشده ؛ سال گذشته معاون حقوق عامه و پیشگیری از وقوع جرم دادستانی کل کشور از تشکیل پرونده قضایی برای هر یک از ساختمان‌های ناایمن در دادستانی تهران خبر داد و اعلام کرد انتشار اسامی این ساختمان‌ها به صورت شفاف و با ذکر موارد ناایمنی از نظر دادستانی منع قانونی ندارد.
به همین منظور در فهرستی دادستانی کل کشور دراختیار رسانه ها گذاشت که نام بسیاری از مجتمع‌های تجاری پر رونق، ادارات دولتی و حتی بیمارستان‌ها وجود داشت که به نظر می رسد هنوز تعطیلی و یا ایمن‌سازی این مراکز فرجامی نداشته است و تهران را به پایتخت پلاسکوها تبدیل کرده است.
در همین راستا رئیس کمیته سلامت شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به این موضوع اذعان کرده است: یکی از مشکلات و معضلات مهم پایتخت ساختمان‌های ناایمن است.
سوده نجفی به رسانه‌ها گفت: در این راستا کمیته ایمنی با همکاری سازمان آتش‌نشانی و قوه قضائیه نسبت به شناسایی و اعلام نام این ساختمان‌ها تشکیل و اقدام کرده  است که نام برخی از مراکز تجاری و بیمارستان‌ها نیز دیده می‌شود؛ بنابراین این موضوع می‌تواند در صورت بروز هرگونه حادثه احتمالی جان شهروندان را با خطر مواجه کند.
وی افزود: مراکز تجاری و درمانی به دلیل تردد تعداد قابل توجهی از شهروندان به این مکان‌ها باید حساسیت بیشتری نسبت به ایمنی داشته باشند اما شاهد این هستیم که تعدادی از این مراکز در لیست ساختمان‌های ناایمن شهر تهران قرار دارد و با وجود تذکرات مکرر شهرداری اقدامی برای حل این مشکل نکردند.
رئیس کمیته سلامت شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به اینکه بیش از ۳۶ هزار ساختمان ناایمن در تهران نیازمند بررسی است بیان کرد: برخی مراکز نسبت به تذکرات شهرداری توجه لازم را ندارد و آن را بیشتر تشریفاتی می‌دانند که این انتظار از قوه قضائیه می‌رود به عنوان مدعی‌العموم ورود جدی داشته باشد؛ زیرا جان شهروندان در خطر است و احتمال وقوع حادثه وجود دارد.

بی توجهی به مخاطرات 
درهمین رابطه پروفسورفریبرز ناطقی‌الهی در گفت وگو با قدس می‌گوید: از ساختمان‌های ناایمن و فرتوت که بگذریم حتی در ساخت و سازهای جدید نیز متأسفانه ایمنی ساختمان چندان جدی گرفته نمی‌شود و بسیاری از ساخت و سازها به ویژه در کوچه‌های پایتخت خود عامل ایجاد بحران هستند.
 این استاد نمونه کشوری و بنیان‌گذار مقاوم‌سازی و مدیریت بحران زلزله در ایران به ما می‌گوید: علاوه بر موجودیت سازه‌های ناایمن یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که در ساخت‌وسازها باید مورد توجه قرار گیرد، زلزله‌خیز بودن مناطق مختلف کشور از جمله تهران است.
وی تأکید می‌کند: باید این واقعیت را بپذیریم زلزله تا اَبد در پهنه کشور خواهد بود و هر لحظه ممکن است در یکی از شهرهای ما  زلزله، لرزه‌های شدیدی به پیکره کشور وارد و آن شهر را منهدم کند.  
پروفسور ناطقی‌الهی با بیان اینکه تاکنون به جز زلزله بم زلزله‌ای شدید در تراکم بالای مناطق شهری رخ نداده است، ادامه می دهد: این فرض وجود دارد که هر لحظه زلزله‌ای به بزرگی ۶ ریشتر یا بیشتر در کلانشهرهایی همچون تهران، مشهد و تبریز که دارای خطر بالای زلزله هستند رخ دهد؛ بنابراین با توجه به تراکم ساختمانی و جمعیتی و همچنین نفوذناپذیری برخی از مناطق، امدادرسانی در این کلانشهرها با مشکل مواجه خواهد شد.
وی با ابراز نگرانی از ساخت‌وسازهای اخیر در مناطق مختلف کشور ادامه می‌دهد: اگر مجموع این عوامل را کنار هم قرار دهیم متوجه خواهیم شد افزون بر ضوابط و مقررات، عقل و منطق نیز به ما اجازه ساخت ساختمان‌های بلندمرتبه یا حتی ساختمان‌هایی پنج تا هشت طبقه در کوچه‌های باریک کلانشهری همچون تهران را نمی‌دهد با این حال شهرداری‌ها بدون توجه به آینده شهر و با هدف افزایش درآمدزایی مجوز این قبیل ساختمان‌ها را صادر می‌کنند.
وی عنوان می کند: مطالعات نشان‌می‌دهد تاکنون در هیچ‌یک از کشورها حتی کشورهای جهان سوم که به لحاظ علم مهندسی از ما ضعیف‌تر هستند، ساختمان‌هایی با این ویژگی‌ها ساخته نشده است.   

ساخت هتل روی گسل
پروفسور ناطقی‌الهی از صدور مجوز ساخت هتلی ۴۳ طبقه توسط شهرداری خبر می‌دهد و می‌افزاید: در منطقه ولنجک یکی از محله‌های شمال تهران و شمیران در حالی مجوز ساخت این هتل صادر شده که زمین آن روی گسل ولنجک قرار دارد و همه مستندات علمی و دانشگاهی نشان می‌دهد پهنه این زمین بسیار خطرناک است. 
وی در پاسخ به این پرسش که شهرداری‌ها چگونه برخلاف ضوابط و مقررات و طرح تفصیلی تهران این قبیل مجوزها را صادر می‌کنند، می‌گوید: این قبیل ساختمان‌ها توسط افراد ثروتمندی ساخته می‌شود که از ارتباطات قوی برخوردارند و با پول برای آن‌ها مجوز صادر می‌شود و پهنه تهران را با ساخت ساختمان‌های بلندمرتبه در معرض خطر قرار می‌دهند.
 بنیان‌گذار سازمان مقاوم‌سازی و مدیریت بحران کشور با اشاره به محدودیت تجهیزات آتش‌نشانی برای امدادرسانی به ساختمان‌های بلندمرتبه اضافه می‌کند: بعید به نظر می‌رسد در سیستم آتش‌نشانی نردبان‌هایی برای دسترسی آتش‌نشانان به طبقات بالای این ساختمان‌ها داشته باشیم نمونه آن آتش‌سوزی هتلی در رامسر بود که ارتفاع نردبان آتش‌نشانان فراتر از طبقه چهارم نبود. 
حالا این پرسش مطرح می‌شود که اگر در تهران با این ترافیک، وضعیت کوچه‌های باریک و ساختمان‌های بلند اتفاقی رخ دهد چگونه می‌توان امدادرسانی کرد؟

برچسب ها :
ارسال دیدگاه