برای بررسی مشکلات و چالش‌های این کافه‌بازی‌ها به سراغ دو نفر از صاحبان این کسب‌وکار رفتیم تا درباره روند دریافت مجوز و سایر مشکلاتی که در این مسیر داشته‌اند، بپرسیم. 
الهام مسعودی‌فر،  یکی از مؤسسان کافه بازی خونمون که از سال 1401 تأسیس شده، درباره روند دریافت مجوز برای این واحد صنفی می‌گوید: یکی از مشکلات در زمینه راه‌اندازی این بود که اگر کسی بخواهد کافی‌شاپ ویژه بانوان تأسیس کند، این امکان وجود ندارد و اداره اماکن اجازه تأسیس نمی‌دهد و می‌گویند تأسیس این نوع کافی‌شاپ از نظر قانونی امکان‌پذیر نیست. یکی دیگر از مسائل این است که مجوز کافی‌شاپ به ‌نام خانم داده نمی‌شود و باید یک خانم با یک مباشر آقا مجوز دریافت کند. اگر به این شیوه هم مجوزی بدهند، باز امکان اینکه روی سر در کافی‌شاپ «ویژه بانوان» نوشته شود، وجود ندارد و مجوز این کار داده نمی‌شود.
او می‌افزاید: یک‌سری قوانین دیگر نیز وجود دارد؛ از جمله اینکه باید در همه مکان‌های کافی‌شاپ دوربین نصب شود. البته این کار از نظر امنیتی درست است؛ اما در کافه‌هایی که ویژه بانوان است، این کار موجب می‌شود حس امنیت از خانم‌ها گرفته شود.
مسعودی‌فر خاطرنشان می‌کند: برای اینکه مجموعه ما از این فراز و نشیب‌ها دور باشد، با مشورتی که با مسئولان اصناف و اداره اماکن داشتیم، مجوز باشگاه بازی فکری را دریافت کردیم و در این خصوص قانون این تفکیک جنسیتی را در نظر گرفته و باید زنانه و مردانه از هم جدا باشند. به همین خاطر این مجوز، مشکلات ما را مرتفع کرد که یکی از آن‌ها این بود در باشگاه‌ها اصلاً نباید دوربین نصب شود و این موضوع کار را برای ما راحت می‌کرد. البته بروکراسی و دوندگی برای دریافت مجوز، یک موضوع عادی در این مسیر است که باید انجام می‌شد.

سختی‌های فرهنگ‌سازی کافه بازی بانوان در جامعه
یکی از مؤسسان کافه بازی بانوان با بیان اینکه در اصناف تنها دو صنف خیاطی و آرایشگری می‌توانند ویژه بانوان باشند، یادآور می‌شود: آنچه بیش از همه برای ما چالش ایجاد کرده بود، این بود که کافه‌بازی بانوان در فضای عمومی جامعه جا نیفتاده بود؛ یعنی تصور عموم جامعه به‌ویژه کسانی که تقید دینی دارند، درباره مجموعه‌های ویژه بانوان به‌ویژه با عنوان کافه‌بازی و گیم فضای ناسالمی بود و به‌راحتی حاضر نمی‌شوند در چنین فضاهایی حضور داشته باشند. چیزی که برای ما سخت بود، این فرهنگ‌سازی و تغییر نگاه به این‌گونه مجموعه‌ها بود.
او با اشاره به اینکه گسترش فضای مجازی سبب شده این موضوع با زندگی مردم آمیخته شود و خیلی روی فرهنگ‌، رفتار و اعتقادات افراد اثر بگذارد، می‌گوید: شاید در قدیم نیاز اساسی برای حضور خانم‌ها در این فضاها نبود؛ اما به‌واسطه این‌ نمایش‌هایی که در فضای مجازی شکل گرفته، حضور در یک فضای تفریحی سالم ویژه بانوان که شاید یک نیاز اساسی نبود، تبدیل به یک نیاز اساسی شده است. این فضای تفریحی سالم، جدا از باشگاه‌های ورزشی است؛ چرا که درصد کمی از مردم اهل ورزش هستند یا وقت دارند به یک فضای ثابت برای ورزش بروند یا به‌صورت پیوسته برای این کار هزینه کنند.
مسعودی‌فر متذکر می‌شود: به دلیل دغدغه‌ها و مشغله‌هایی که در حال حاضر وجود دارد، به‌ علاوه هجمه فرهنگی که در فضای مجازی صورت می‌گیرد، اکنون نیازی که برای یک بانوی ایرانی در اولویت نبوده، در رده نخست یا دوم قرار گرفته است. بنابراین وقتی چنین نیازی به‌ویژه برای قشر جوان و نوجوان ایجاد شده، به دنبال یک فضای شیک و لاکچری هستند تا بتوانند در آنجا با دوستانشان راحت باشند؛ به‌ویژه سلامت آن محیط برایشان دغدغه است. هرچند تقیدی به حجاب نداشته باشند؛ اما دوست دارند با پیدا کردن یک فضای سالم از همنشینی با دوستانشان لذت ببرند. این حس نیاز می‌طلبد که چنین فضاهایی وجود داشته باشند.
این فعال فرهنگی با بیان اینکه فرهنگ جامعه ما از این نیاز عقب افتاده است، می‌افزاید: ما برای پیدا کردن مکان برای چنین مجموعه فرهنگی مشکل داشتیم و تا مالکان متوجه می‌شدند ما برای چه کاری آنجا را می‌خواهیم، به‌شدت گارد می‌گرفتند؛ به‌ویژه اینکه ما برای این کار به‌ دنبال یک فضای مسکونی بودیم؛ چرا که برای مجوز هم نیاز به فضای تجاری نداشتیم. هر چند ما به مالکان توضیح می‌دادیم که کار ما با مجوز است؛ اما باز هم ذهنیتشان به این سمت می‌رفت که بازی کارتی و کافی‌شاپ است؛ یعنی اصلاً آن بُعد فرهنگی، تفریحی و سالم و امن بودن فضا برایشان اولویت نداشت و به آن توجه نمی‌کردند. این موضوع بزرگ‌ترین مشکل ما در این زمینه بوده و هست حتی در زمینه جذب مشتری نیز این مشکل را داریم.
او ادامه می‌دهد: ما خیلی تلاش کردیم یک‌سری افراد را جذب کنیم که برای ما وزنه باشند و در سایه این افراد مشتری‌های دیگری را داشته باشیم یا بتوانیم اعتمادسازی کنیم. هر چند ما نسبت به مکانمان و در زمینه فضاسازی و بُعد تخصصی بازی فکری و پذیرایی‌ها درجه یک نبودیم؛ اما با همه این‌ها تلاش کردیم و توانستیم در قشری از جامعه یک‌سری فرهنگ‌سازی‌ها را ایجاد کنیم و هنوز هم در ابتدای راه هستیم.
مسعودی‌فر با بیان اینکه جالب بود پس از دو سال که از فعالیتمان می‌گذشت، افرادی با تعجب وارد مجموعه می‌شدند که مگر می‌شود چنین فضای سالمی برای بانوان وجود داشته باشد، عنوان می‌کند: با اینکه به دلیل مشکلات مالی و بار مسئولیتی زیادی که وجود داشت، درجه یک نبودیم؛ چرا که ما چند خانم هستیم که کار را آغاز کردیم و برایمان سخت بود با سطح بالاتری آغاز کنیم. با این وجود، این موضوع نشان می‌داد ما در زمینه تبلیغات چقدر ضعیف عمل کردیم و هنوز برای این فرهنگ‌سازی چقدر جای کار وجود دارد.
این فعال اقتصادی در پایان متذکر می‌شود: شاید این کار سبب شود مقداری از آسیب‌هایی که در زمینه تفریحات وجود دارد، کمتر شود و این نیازی که تبدیل به یکی از نیازهای اساسی دختران امروزه شده، بهتر برطرف شود.

پاسکاری مسئولان برای دادن مجوز
در ادامه به سراغ مونا سیبویه، مدیر مجموعه کافه‌بازی رز رفتیم. او که چند ماه است این کافه را راه‌اندازی کرده، با بیان اینکه در هر کسب‌وکاری معمولاً موضوع درآمد و هماهنگی پرسنل یکی از چالش‌هاست، می‌گوید: ما سعی کردیم اهدافمان تنها مادی نباشد؛ اما بالاخره باید مدیریت مجموعه به‌گونه‌ای باشد که بتوانیم حقوق پرسنل را بپردازیم و مشتری هم راضی باشد. همچنین بتوانیم فضای مناسبی را برای افرادی که می‌آیند تا از بازی‌ها استفاده ‌کنند، با ارائه محیطی سالم و برآورده کردن نیازهای مشتریان فراهم کنیم.
او خاطرنشان می‌کند: از چالش‌های بزرگ ما در کافه‌بازی‌های بانوان این است که بتوانیم مخاطب را جذب کنیم؛ چرا که هنوز برخی خانم‌ها برای محیط‌های ویژه بانوان جبهه‌گیری و عنوان تفکیک جنسیتی را روی این فعالیت می‌گذارند؛ اما ما سعی کردیم اقدام‌هایمان به‌گونه‌ای باشند که مخاطبان خودمان به‌ویژه دختران جوان و نوجوان را جذب کنیم. این کار نیازمند یک برنامه‌ریزی جدی است تا بتوانیم بازخورد خوبی از خانم‌ها دریافت کنیم.
سیبویه درباره مشکلات دریافت مجوز نیز بیان می‌کند: برای دریافت مجوز از چند مسیر اقدام کرده‌ایم و هنوز بروکراسی دریافت مجوزهایمان در نیمه راه است و برخی از مسئولان همکاری نمی‌کنند. البته بعضی از مسئولان به ما سر زدند و مورد تشویق قرار گرفتیم؛ اما در زمینه دریافت مجوز نمی‌دانم چرا هنوز نتوانستیم دریافت کنیم و همه چیز نیمه‌کاره مانده است.
مدیر کافه‌بازی بانوان می‌افزاید: ما از طریق اداره کل ورزش و جوانان کارهای مجوز را پیگیری کرده و کلاس‌های بازی فکری را گذرانده‌ایم. از طریق کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نیز پیگیری کردیم؛ اما متأسفانه در این بروکراسی اداری ما را پاسکاری می‌کنند و مجوز دادن به کافه بانوان را قبول نمی‌کنند یا می‌گویند مربوط به ما نیست یا به مسئول دیگری ارجاع می‌دهند. 
او همچنین خاطرنشان می‌کند: یکی از مشکلات دیگری که داریم، بحث مبالغ قبض‌هاست که به‌ دلیل تجاری بودن مکان، هزینه‌ها سه برابر محاسبه می‌شود. این هزینه‌ها با توجه به اینکه کافه ما تقریباً تازه‌تأسیس است و مشتری زیادی نداریم، مشکلات مالی برای ما ایجاد کرده است.
با توجه به صحبت‌های مطرح شده، مردانه بودن مجوزهای صنفی و محدودیت‌های تأسیس کافی‌شاپ ویژه بانوان سبب شد بانوان مشهدی به سمت تأسیس کافه‌بازی بانوان بروند؛ اما در این مسیر نیز دو دسته از بانوان هستند که هنوز این مکان‌ها را با دو نگاه کاملاً متفاوت قبول ندارند و شاید جذب این مخاطبان برای این کافه‌ها سخت‌ترین و حیاتی‌ترین کار باشد؛ چرا که هر واحد صنفی با جذب مشتری و ماندگار کردن آن مشتری می‌تواند سرپا بماند.

خبرنگار: فریده خسروی