شخصی خدمت امام صادق(ع) آمد. گفت: حقیقت عبودیت چیست؟ جوهره‌اش و مواد اصلی‌اش، چه کسی عبد واقعی خداست؟ امام صادق(ع) فرمود: اگر کسی سه چیز را معتقد باشد، او بنده‌ واقعی است.نخستین مورد این است که انسان خودش را مالک چیزی نداند، این خودش عبودیت است. لذا در قرآن هم هیچ‌ جا نداریم که از مال خودتان انفاق کنید. داریم از مال خدا انفاق کنید. این نخستین نمود است که انسان «مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ» بگوید. اگر این اعتقاد پیدا شد، آدم راحت انفاق می‌کند. اگر مال از دستش رفت، غصه نمی‌خورد. اگر مال به او روی آورد، بالا و پایین نمی‌پرد.
دوم اینکه امام صادق(ع) فرمودند: انسان خودش را مدبر و برنامه‌ریز نهایی نبیند. انسان برنامه‌ریزی کند، خوب هم هست، اما نگوید: من این کار را می‌کنم. بگوید: ان‌شاءالله اگر خدا بخواهد. بنابراین دومین نشانه‌ عبودیت این است که انسان بگوید: آنچه خدا بخواهد.سوم اینکه فرمود: عبودیت این است آن کارهایی که انجام می‌دهیم، نهی خدا روی آن نباشد. امر خدا روی آن باشد یا دست‌کم به تعبیر بنده مباح باشد. این حرف‌هایی که امروز می‌زنم، نهی خدا رویش نباشد. اگر غیبت باشد، نهی خدا روی آن است. اگر دروغ باشد نهی می‌شود... این حقیقت عبودیت می‌شود.