نفقه و مهریه از لحظه عقد است
به محض جاری شدن صیغه عقد بین زوجین، شوهر مکلف به پرداخت نفقه و نیمی از مهریه به زوج است. براساس ماده ۱۱۰۲ قانون مدنی، همین که نکاح به‌طور صحیح واقع شد، روابط زوجیت بین طرفین موجود و حقوق و تکالیف زوجین در مقابل همدیگر برقرار می‌شود. تکلیف به مهر و نفقه دادن از تاریخ نکاح شروع می‌شود، هر چند که ممکن است در اثر عواملی مانند نشوز یا طلاق پیش از نزدیکی، همه یا بخشی از آن تکالیف، از بین بروند. بنا بر این ماده ضرورتی ندارد که ایجاد حقوق و تکالیف زناشویی، موضوع قصد انشا قرار گیرد یا دو طرف به آن توجه داشته باشند؛ به این معنا که نیازی نیست طرفین حین عقد، جاری شدن این آثار حقوقی را شرط کنند و حتی تراضی بر خلاف ایجاد آن نافذ نیست، مگر اینکه خود قانون اجازه داده باشد. مثلاً مرد می‌تواند قبل از عقد نکاح، شرط مستطیع بودن را برای پرداخت مهریه قرار دهد. درباره ساقط شدن نفقه با شرط هم اختلاف نظر است اما رویه حقوقی کشورمان این شرط را از سوی مرد می‌پذیرد.
ارسال دیدگاه
تیتر خبرها
-
جعفر کوشا باز هم رئیس «اسکودا» شد
-
اژه‌ای: انتقادهای خود از عدلیه را مطرح کنید
-
تفاوت افراز و تفکیک در چیست؟
-
تشکیل هیئت منصفه در همه مراکز استان ها
-
طرحی در مجلس درباره حیوانات نداریم
-
محدودیت‌های حقوقی در نصب دوربین مداربسته
-
لابی سردفتران دست بردار نیست
-
نمی‌توانید کسی را از ارث محروم کنید!
-
نفقه و مهریه از لحظه عقد است
-
شکایت از قمارباز
