در جریان خلافت حضرت آدم، شیطان گفت: ﴿أَنَا خَیرٌ مِنْهُ﴾. در جریان حسین ‌بن‌ علی(ع) که از بزرگ‌ترین خلفای الهی است، «خلیفة الله» است، «خلیفه رسول الله» (ص) است، امویان گفتند: «أنا خیر منه»، معاویه در برابر علی‌ بن ‌ابی طالب(ع) می‌گفت: «أنا خیر منه»، یزید در برابر حسین ‌بن‌ علی (ع) می‌گفت: «أنا خیر منه.» وجود مبارک ابی عبدالله خواست به این فکر خاتمه دهد. آن‌ها یک سلسله حرف‌هایی ضد ارزش داشتند که از صدر تا ساقه، این حرف‌ها رواج داشت، الان هم بی‌ رونق نیست! 
از دیرزمان می‌بینید قدم به قدم، این نظام ارزشی غلط حاکم بود که هرکس وضع مالی او خوب است، متکاثر است، مُسرِف است، سرمایه‌دار است، او متمدن است، شریف است، برجسته است و مانند آن و هرکس وضع مالی‌اش خوب نیست، او عقب افتاده است، رذل است، ضعیف است، او فرومایه است و مانند آن.
وجود مبارک حسین ‌بن ‌علی (ع) برای اینکه به همه این حرف‌ها خاتمه دهد و این وحی الهی را متجلی کند، صحابه‌ای تربیت کرده است که عاقلانه می‌خواهند این وحی معقول را متجلی کنند. گاهی با سخن گفتن مسئله حل است، گاهی با نامه نوشتن، گاهی با همایش و سخنرانی و تألیف کتاب و مصاحبه و گفت‌وگو و گفتمان مسئله حل است و گاهی هیچ راهی ندارد جز خون! وجود مبارک ابی‌عبدالله آمد با خون به این حرف‌ها خاتمه دهد!