داسارگر در گفت‌وگو با خبرنگار ما می‌گوید: پخش سریالی که چهار سال برای ساخت آن زحمت کشیده شده را در هفته دوم مناظرات انتخابات ریاست جمهوری و دهه اول محرم شروع کردند. سریالی که نه عاشقانه و پلیسی است و نه سوپراستار دارد پس باید در شرایط آرام و مناسب پخش می‌شد نه در شب‌های مناظرات انتخاباتی و دهه اول محرم.
او ادامه می‌دهد: حتی مدیرانی که تصمیم به پخش سریال در این زمان گرفتند، خودشان در زمان پخش سریال در هیئت‌های عزاداری بودند و هیچ کدامشان ساعت 10:15 شب در خانه نبودند که سریال را تماشا کنند. کسانی هم که در خانه بودند، حسینیه معلی را از شبکه3 تماشا می‌کردند چون شب‌های گریه و مصیبت است. دوستان و اطرافیانم که در جریان ساخت سریال و سختی‌های آن بودند، منتظر بودند نتیجه کار را ببینند ولی همان‌ها هم در زمان پخش، مشغول عزاداری دهه اول محرم شدند.
داسارگر با بیان اینکه دردآور است که این همه زحمت قربانی شود به خاطر اینکه آنتن خالی نماند، خاطرنشان می‌کند: مدیران تلویزیون می‌توانستند زمان پخش سریال را عقب بیندازند و از هفته دوم مرداد پخش را شروع کنند. بارها به مدیران گفتیم و نامه‌نگاری کردیم ولی گوش شنوایی نبود چون برایشان مهم نبود؛ مهم این بود که آنتن خالی نباشد. 

بی‌نظمی در پخش سریال
کارگردان فیلم «منطقه پرواز ممنوع» عنوان می‌کند: حتی پخش سریال هم منظم نبود و در هفته دوم مناظرات انتخاباتی، یک بار ساعت 12 شب پخش می‌شد، یک شب که مناظرات طولانی می‌شد، سریال پخش نمی‌شد. پس از انتخابات هم، ماه محرم شروع شد، چه کسی ساعت 10شب در دهه اول محرم خانه است؟ بسیاری در هیئت‌ها هستند یا در خانه‌هایشان عزاداری می‌کنند.
او ادامه می‌دهد: گاهی سریالی مثل «سرزمین مادری» در این زمان پخش می‌شود که دو فصل آن پخش شده، سوپراستار دارد و مخاطب خودش را پیدا کرده، این در حالی است که قلاب یک سریال در چهار پنج قسمت اولیه، مخاطب را درگیر قصه می‌کند و این قسمت‌ها در شب‌های مناظرات انتخاباتی پخش شد، زمانی که همه در تب و تاب انتخابات ریاست جمهوری بودند و کسی سریال را نمی‌دید. 
داسارگر خاطرنشان می‌کند: در روزگاری که تلویزیون با معضل ریزش مخاطب مواجه است باید بستری فراهم کند تا تعداد بیشتری از مردم، قسمت‌های اول را ببینند تا مهر سریال به دلشان بنشیند و پیگیر قسمت‌های بعدی شوند ولی وقتی قسمت‌های اول در زمانی پخش شد که کسی حال و حوصله تماشای فیلم و سریال نداشت و مردم درگیر انتخابات بودند، در چنین شرایطی چطور می‌توان از استقبال یا اثرگذاری سریال حرف زد؟ از نظر من، پروژه شکست خورده است و نایی برای حرف زدن درباره سریال ندارم!
این فیلمساز جوان تأکید می‌کند: من اعتراضم را اعلام می‌کنم تا این شرایط برای کارگردان دیگری اتفاق نیفتد. کاری که ساختیم بسیار پرزحمت بود چون ساخت سریال زندگی‌نامه‌ای بسیار سخت است به ویژه اینکه زندگی‌نامه شخص خاصی نبوده که برای مردم آشنا باشد. 
او با اشاره به تنوع و تعدد لوکیشن‌ها و حجم هنرورها که نشان از دشواری تولید این اثر داشته، می‌گوید: زمان سریال مربوط به سال 76 است، ما همه دکور را ساختیم و تمام جزئیات ساخته و چیده شده است، این همه زحمت کشیدیم به این امید که سریال در شرایط عادلانه‌ای به دست مخاطب برسد ولی نشد!

انگیزه ادامه دادن ندارم
کارگردان سریال «فراری» می‌گوید: در طرح اولیه، پنج فصل برای این سریال نوشته شد که دو فصل آن ساخته شده ولی دیگر انگیزه و توانی برای ساخت ادامه سریال ندارم. ساخت ادامه این سریال را به شرط استقبال از آن گذاشتم. کاری که فصل‌های اول و دوم آن دیده نشده را چرا ادامه بدهم؟ ادامه دادن زمانی توجیه دارد که بدانم از سریال استقبال شده و مخاطبان منتظر فصل‌های بعدی هستند ولی با این وضعیت پخش، بسیاری از مردم فصل اول سریال را به درستی ندیدند.
داسارگر اضافه می‌کند: اگرچه یکی از دلایل مهم ریزش مخاطبان تلویزیون، تکثر و تنوع شبکه‌های اجتماعی در فضای مجازی و مشغولیت مردم به آن‌هاست ولی بخشی هم به مدیریت تلویزیون برمی‌گردد که به مخاطب احترام نمی‌گذارد و برای محصولی که خودش برای آن هزینه کرده، ارزشی قائل نمی‌شود و یک کار را از روی شکم سیری پخش می‌کند! در حالی که باید تلاش کنند این محصول دیده شود، حتی یک درصد هم به تعداد مخاطبان اضافه شود، موفقیت است ولی با تصمیم مدیریتی غلط، این سریال در شب‌هایی پخش شد که مخاطبان ثابت تلویزیون در هیئت‌های عزاداری بودند.
به باور او، در روزگاری که رسانه‌ها برای جذب نیم درصد مخاطب به سر و کله هم می‌زنند، این شکل از پخش، بی‌تدبیری است. 
گفتنی است هدایت‌ هاشمی، نسرین بابایی، حسین رفیعی، شهرام قائدی، علی زرمهری، شهین تسلیمی، جواد خواجوی، شهروز آقایی‌پور، مجید پتکی، افشین آقایی، حسین اجاقلو (بازیگر نوجوان) و زین‌العابدین تقی‌پور از جمله بازیگرانی هستند که در این سریال حضور دارند. 
قهرمان این مجموعه تلویزیونی یک نوجوان به نام‌ هادی است که قصه او در اواسط دهه ۷۰ روایت می‌شود و در فصل دوم که روایت آن در دهه 80 است، جوانی او نشان داده می‌شود. 

خبرنگار: زهره کهندل