سپهر مخاطبان ما می‌خواهند بیشتر با تو آشنا شوند.
من سال 1384 در بیرجند به دنیا آمدم ولی مشهد بزرگ شدم. دو برادر دارم و پدرم پزشک و مادرم فرهنگی هستند.

چی شد به زیست علاقه‌مند شدی؟
پدرم پزشک و فوق تخصص غدد هستند و برادر بزرگ‌ترم در رشته علوم تجربی تحصیل می‌کرد علایق افراد خانواده روی من تأثیر گذاشت و من هم از بچگی به رشته تجربی و به خصوص زیست علاقه‌مند بودم و در ادامه در مسابقات المپیاد شرکت کردم. کلاً زیست دنیای مورد علاقه من است.

چه مسیری را طی کردی تا سرانجام مدال جهانی زیست را به گردن آویختی؟
من سال نهم بودم که شنیدم یکی از دوستانم به المپیاد زیست و مسابقات جهانی رفته و مقام آورده. این به من انگیزه داد و من هم وارد این میدان شدم. به صورت جدی اوایل سال دهم در کلاس‌های مربوط به المپیاد زیست شرکت کردم. در ایران در مرحله اول المپیاد زیست هزار و 200 نفر قبول می‌شوند، در مرحله دوم 40 نفر پذیرفته می‌شوند و این 40نفر در دوره آموزشی تابستانه شرکت می‌کنند و از میان آن‌ها هشت نفر به مدال طلای کشوری دست پیدا می‌کنند که من جزو این هشت نفر بودم. 
این هشت نفر دوباره دوره می‌بینند و از میان آن‌ها چهار نفر انتخاب می‌شوند که من جزو آن‌ها بودم. برای شرکت در مسابقات جهانی این چهار نفر دو ماه آموزش می‌بینند و در نهایت در این مسابقات شرکت می‌کنند.
مسابقات قزاقستان در چه سطحی برگزار شد؟
مسابقات زیست تیرماه در شهر آستانه کشور قزاقستان برگزار شد و مشخص است که این طور مسابقات در سطح بالای علمی برگزار می‌شود.

مدال جهانی تو نقره است انتظار این مدال را داشتی؟
کاملاً مطمئن بودم که در این المپیاد موفق می‌شوم، حتی کمی ناراحت شدم که طلا نگرفتم. وقتی ما برای اختتامیه رفتیم اول اسامی برندگان مدال برنز را خواندند بعد اسامی برگزیدگان نقره، در میان اسامی مدال نقره من آخرین نفر بودم که اسمم خوانده شد و پس از آن نام نفرات طلایی این المپیاد خوانده شد و دو تا از هم‌تیمی‌های من طلا گرفتند و معتقدم من هم با کمی دقت می‌توانستم صاحب مدال طلا شوم. 

81 کشور در آستانه حضور داشتند نگاه بقیه به ایران چگونه بود؟
در این رویداد ما با دانش‌آموزان برخی کشورها مثل ایتالیا، عراق و... گفت‌وگو داشتیم و درباره فرهنگ و تاریخ کشورمان با آن‌ها صحبت کردیم مثلاً درباره تخت جمشید گفت‌وگو کردیم. به طور کلی در محافل علمی نگاه مثبتی به ایران وجود دارد، چون دانش‌آموزان ایرانی همواره در المپیادها جایگاه برجسته‌ای داشته و دارند.

خودت فکر می‌کنی چه عواملی سبب موفقیتت شده؟
پدر و مادرم از همان ابتدا خیلی از من حمایت می‌کردند. یک تفاوتی که بچه‌های المپیادی با بقیه دارند این است که ما برای کنکور از بقیه بچه‌ها عقب‌تریم و اگر در المپیاد موفق نشویم در کنکور خیلی شرایط سختی پیدا می‌کنیم، این استرس همیشه با بچه‌های المپیادی هست که مبادا به خاطر المپیاد، کنکور را از دست بدهند به همین دلیل برخی وسط راه به خاطر دغدغه کنکور المپیاد را رها می‌کنند، خدا را شکر من بر این استرس غلبه کردم و تا آخر راه ماندم. در مدرسه ما هم کلاس‌های خوبی برگزار می‌شد و دوستان خوبی داشتم که همه با هم بودیم و برای موفقیت به یکدیگر کمک می‌کردیم. 
شاید خیلی‌ها فکر کنند آدم‌های موفقی مثل تو فقط درس می‌خوانند، واقعاً تفریح هم داری؟
بله! من به ورزش علاقه دارم و به طور حرفه‌ای پینگ‌پنگ بازی می‌کنم. به موسیقی هم علاقه دارم و ساز می‌نوازم. علاوه بر اینکه با دوستانم ارتباط زیادی دارم و تفریحات خودمان را داریم.

قرار است در ایران ادامه تحصیل بدهی؟
دقیقاً! من ان‌شاءالله از مهر ماه در رشته پزشکی دانشگاه تهران تحصیلم را آغاز خواهم کرد.

یعنی به رفتن فکر نمی‌کنی؟
نه اصلاً. تصمیم گرفتم در ایران بمانم و همین جا مسیرم را ادامه بدهم. 

پس از کسب این موفقیت؛ حجت‌الاسلام والمسلمین مروی، تولیت آستان قدس رضوی به تو تبریک گفت، چه گفت‌وگویی با ایشان داشتی؟
بله ایشان با من تماس داشتند و خیلی گرم موفقیت من را تبریک گفتند و درباره مسابقات و جزئیات آن با هم صحبت کردیم و ایشان برای من آرزوی موفقیت کرد.

شما ساکن مشهد هستی و این شهر سکوی پرتاب شما شده و در زیست به جهان معرفی شدی، چه حسی به این شهر داری؟
من در یک سال گذشته برای المپیاد دوره‌هایی را در تهران گذراندم که شهر شلوغ و پرترافیکی بود. یک مدت هم در شهر بیرجند زندگی کردم که شهر آرام و خلوتی است. 
مشهد بین این دو تاست یعنی هم شهر بزرگی است و امکانات شهری خوبی دارد هم مثل تهران شلوغ و پرترافیک نیست و به خاطر حرم مطهر امام رضا(ع) آرامش خوبی هم دارد به همین خاطر خیلی مشهد را دوست دارم. ما این آرامش و فضای مثبت در مشهد را مدیون حرم مطهر امام رضا(ع) هستیم. 

چه حسی به امام رضا(ع) داری؟
حس می‌کنم با این موفقیت توانسته‌ام دل ایشان را شاد کنم. امیدوارم این تنها حس من نباشد و ایشان با دریافت این مدال از من خشنود باشند.

خبرنگار: صدیقه رضوانی‌نیا