یکی از فرمایشات امام سجاد(ع) در رساله حقوق خود، بحث حق‌الله است و ایشان می‏فرمایند: یکی از حقوقی که خدا بر گردن بنده‌هایش دارد، این است که عبادات بنده‌ها خلوص داشته باشد و به آن‌ها جهت ندهند و هیچ رنگی از رنگ‌های دنیوی و اخروی به عبادتشان ندهند؛ یعنی فقط برای اطاعت و عبادت حق باشد و نیت دیگری در عبادتشان نباشد.
خلوص این است و آن را به هر کس نمی‌دهند، بلکه به کسانی می‌دهند که حجاب‌های ظلمانی‌شان را رفع و صاف کرده باشند. کسی که محجوب به حجاب‌های ظلمانی است، بویی از خلوص به مشامش نمی‌رسد. چون خلوص متعلق به اولیا، متقین، زاهدین و عابدین است نه متعلق به هر کسی که ادعا می‌کند. خلوص را به کسی می‌دهند که از صفات رذیله و حجاب‌های ظلمانی پاک باشد.
بنابراین مَثَل خلوص، مَثَل کیمیاست. خلوص در هر عملی که باشد، سبب می‌شود خدا آن عمل را قبول کند. هر عملی که می‌خواهی قبول درگاه الهی شود و خداوند از تو بپذیرد و از تو تشکر کند، باید رنگ خلوص داشته باشد. عملی که بوی تعفن دنیا را گرفته با زدن رنگ خلوص به آن، طلا و قیمتی می‌شود. اگر به زیارت کربلا می‏روی، برای خدا باشد، همه جا در بوق و کرنا کردن و خودنمایی ندارد.