مشکلترین کار رهروان راه خدا و راهیان کوی دوست «اخلاص» است و از خطرناکترین موانع راه، آلودگی به شرک و «ریا». حدیث معروف «ان الشرک اخفی من دبیب النمل علی صفوانه سوداء فی لیله ظلماء» پشت همه رهروان راه خدا را میلرزاند و حدیث «هلک العاملون الا العابدون و هلک العابدون الا العالمون... و هلک الصادقون الا المخلصون...» که حتی علمای عاملین را در زمره هلاکشوندگان میشمرد و مخلصان را هم در خطر عظیم میداند، انسان را سخت پریشان میسازد و در فکر فرو میبرد.
ولی تمسک به رحمت عام و خاص خداوند و آیاتی همچون «تنها گروه کافران، از رحمت خدا مأیوس میشوند» نور امید را در دلهای افسرده زنده میکند و حیات نوین میبخشد.
آری، اخلاص است که پاداش انفاق را 700برابر و بیشتر میکند و خوشههای پربرکت «فی کل سنبله ماه حبه؛ که در هر خوشه، 100دانه باشد» با آب اخلاص پرورش مییابد!
باران اخلاص است که وقتی بر سرزمین قلب ببارد به حکم «کمثل جنه بربوه اصابها وابل فاتت اکلها ضعفین» میوههای ایمان و یقین را مضاعف میکند.ولی بدست آوردن اخلاص کاری است بسیار دشوار، گرچه راه روشن است؛ ولی پیمودن بسی مشکل است. هر قدر معرفت ما به صفات جمال و جلال و قدرت و علم پروردگار بیشتر شود اخلاصمان بیشتر خواهد شد. اگر بدانیم عزت و ذلت به دست اوست و کلید خیرات در کف با کفایت او قرار دارد: «قل اللهم مالک الملک توتی الملک من تشاء...؛ بگو بارالها! مالک حکومتها تویی به هر کس بخواهی حکومت میبخشی و از هر کس بخواهی حکومت را میگیری هر کس را بخواهی عزت میدهی و هر که را بخواهی خوار میکنی، تمام خوبیها به دست توست و تو بر هر چیزی قادری» دلیلی ندارد با شرک و ریا و عمل برای غیر خدا، عزت را از دیگری بطلبیم.هرگاه بدانیم تا مشیت و اراده او نباشد از هیچ کس کاری ساخته نیست «و ما تشاءون الا ان یشاء الله؛ و شما هیچ چیز را نمیخواهید مگر اینکه خدا بخواهد» معنا ندارد به غیر او دل ببندیم.
و هرگاه بدانیم او از درون و بیرون ما آگاه است «یعلم خائنه الاعین و لا تخفی الصدور؛ او چشمهایی را که به خیانت میگردد و آنچه را سینهها پنهان میدارند میداند» شدیداً مراقب خویش خواهیم بود.
منبع: کتاب «رمز موفقیت: خاطراتی از زندگی آیتالله العظمی مکارم شیرازی»