شاید بتوان ماندگارترین بازی «مریلا زارعی» را ایفای نقش الفت در فیلم «شیار 143» دانست. ایفای نقش تمیز و غافلگیرکننده او از مادری در پی تنها پسرش؛ الفتِ چشم به راه یونساش. فیلم دیدنی نرگس آبیار براساس یک زندگی واقعی ساخته شد و تصویری از مادری را نشان داد که سالها چشم به راه آمدن فرزندش از جبهه بود حتی سالهای پس از پایان جنگ.
امید مادرانه در این فیلم موج میزد حتی زمانی که الفت قامت خمیده، مشتی استخوان به جا مانده از پسرش را سخت در آغوش کشید و برایش لالایی خواند. این فیلم با رهایی از گرداب کلیشه و شعار، توانست تصویری بدیع و تأثیرگذار از مادران انتظار را به تصویر بکشد، مادرانی که امید، سوی چشمانشان در سالهای فراق بود.