رئیس انجمن تحقیق و توسعه خراسان رضوی انتقاد کرد
«دانشبنیان»ها «دانشگاهبنیان» شدهاند
مهدی توحیدی
خراسان رضوی در زمینه مراکز تحقیق و توسعه دانشگاهی و واحدهای صنعتی و از طرفی فناوریهای نوین شرکتهای دانشبنیان دارای ظرفیتها و فرصتهای بینظیری است، اما متأسفانه امروز این هدفگذاری بهدرستی برای شرکتهای دانشبنیان انجام نشده است. در این بین حمایت از شرکتهای دانشبنیان در راستای ملی کردن تولید کشور نیازمند الزاماتی است که یکی از این الزامات داشتن واحدهای تحقیق و توسعه در شرکتها و از طرف دیگر پشتیبانی همهجانبه قوانین از این شرکتهاست.
رئیس انجمن تحقیق و توسعه خراسان رضوی معتقد است: توجه به شرکتهای دانشبنیان میتواند استقلال اقتصادی و در نهایت استقلال ملی را تأمین کند، اما متأسفانه امروز موضوع این شرکتها به حدی پیچیده و خاص شده که «دانشبنیان» جای خود را به «دانشگاهبنیان» داده است.
هزینهای بابت کارهای تحقیقاتی داده نمیشود
دکتر اختراعی در گفتوگو با خبرنگار ما با تأکید بر اینکه عموماً صنعتگران در کشور و بهخصوص در استان کارهای پژوهشی را خودشان انجام میدهند و کارهای تحقیقاتی و اطلاعات پژوهشی خود را در اختیار دیگران قرار نمیدهند، عنوان کرد: دلیل این امر این است که در کشور ما هزینه تحقیق و توسعه را کسی به حساب نمیآورد این در حالی است که کارهای تحقیقاتی کار بسیار پرهزینهای است و هزینهای بابت این موضوع پرداخت نمیشود و همگان انتظار دارند نتایج این پژوهشها را بدون هیچ هزینهای در اختیار داشته باشند.
وی تأکید کرد: کارهای پژوهشی که در صنایع انجام میشود ضمن اینکه باید علمی باشد لازم است حتماً به نتیجه برسد و نکته مهم این است که این کارها در صنایع حتماً جنبه اقتصادی دارد؛ در نتیجه کسانی که از این تحقیقات استفاده میکنند و تمایل زیادی برای در اختیار گرفتن این پژوهشها دارند، میدانند که این تحقیقات به سوددهی واحد تولیدی خواهد انجامید.
وی ضمن اشاره به این موضوع که باید ساختاری ایجاد شود تا بتوانیم هزینههایی برای بهاشتراک گذاشتن اطلاعات در اختیار واحدی که برای نخستینبار پژوهش را انجام داده بگذاریم، افزود: در حال حاضر چون چنین کاری انجام نشده و سازمانی هم نیست که اطلاعات پژوهشی سازمانهای دیگر را داشته باشد به همین دلیل (انجیاو)ها هم صاحب چنین قدرتی نیستند که این اطلاعات را در اختیار دیگران بگذارند.
دانشبنیانهای تزئینی
وی با بیان اینکه حمایت نکردن همهجانبه از این شرکتهای دانشبنیان در راستای تولید ملی، یکی از مشکلات در این بخش است، گفت: از دیگر مشکلات پیش روی شرکتهای دانشبنیان این است که دیگر مسئلهای به نام «تولید ملی» در دستور کار واحدهای تولیدی نیست، بلکه مسئلهای به نام معافیت مالیاتی این شرکتها جایگزین موضوع مهم تولید ملی شده و نام «دانشبنیان» بیشتر یک حالت تزئینی پیدا کرده است.
وی عنوان کرد: در این موضوع میتوان مسئله را با این مثال روشنتر کرد که براساس قانون، شرکتهای دانشبنیان میتوانند از صندوق توسعه ملی وام بگیرند، اما این وام فقط به موارد خاص تعلق میگیرد در حالی که ممکن است شرکتی همه موارد خود را انجام دهد و نیازمند وامی برای اجاره یا خرید مکان فعالیت باشد، اما وام صندوق توسعه ملی به این موضوع اختصاص پیدا نمیکند.
وی اساس تأسیس و حرکت شرکتهای دانشبنیان را در جهت کمک به اقتصاد مقاومتی دانسته و تصریح کرد: یک اشکالی در این بین وجود دارد و آن اینکه از آنجایی که تشویقهایی مثلاً مالیاتی را در شرکتهای دانشبنیان دیدهایم، ازهمینرو بسیاری از شرکتها وارد داستانی میشوند که خود را دانشبنیان نشان دهند.
وی افزود: بنابراین روش تشویق براساس استثنا کردن مالیاتی موجب میشود بسیاری از واحدها به دنبال دانشبنیان شدن باشند.
متأسفانه امروز سیستم مالیاتی کشور به بازرگانی یا خرید و فروش توجه دارد و از ابتدا این سیستم علیه تولید گام برداشته است؛ بنابراین اصلاح این نظام باید در دستور کار قرار گیرد.
هیچ کس نباید معاف از مالیات باشد
وی با اشاره به این نکته که در ایران هیچ کس نباید معاف از مالیات باشد و به هر کسی که میخواهند لطف کنند این لطف معافیت مالیاتی نباشد و در جای دیگری غیر معافیت مالیاتی به آن لطف کرده و از جای دیگری برای آنها ایجاد درآمد کنند، بیان کرد: مالیات حق همه مردم است و باید به جای اینکه تشویق را براساس این بگذارند که شما از مالیات معاف باشید، بیایند تشویق را براساس این بگذارند که به شما کار بدهند، یعنی اگر یک دستگاهی به معنای واقعی دانشبنیان شد دیگر اجازه واردات محصولات مشابه آن داده نشود.
وی با اشاره به اینکه به طور قطع، شرکتهای دانشبنیان در حوزه تولید نباید براساس قوانین فعلی اداره شوند و باید قوانین مناسبی برای اصلاح امور درخصوص این شرکتها وضع شود، خاطرنشان کرد: واحدهای تولیدی کشور باید برای بالا بردن کیفیت محصولات و ماشینآلات خود به شرکتهای دانشبنیان اعتماد داشته باشند، چراکه همکاری علم و صنعت میتواند تولید کشور را متحول کند.
وی در ادامه با بیان اینکه در مشهد حدود 6هزار واحد تولیدی فعال و غیرفعال داریم که حدود 4هزار از این واحدها به نظر میآید در حال تولید هستند، افزود: از این تعداد تنها 250واحد تولیدی هستند که دارای پروانه تحقیق و توسعه هستند که در نهایت از این تعداد حداکثر 190واحد تولیدی طرحهای تحقیق و توسعهای آنها شکل واقعی دارد و فعال هستند.
وی همچنین عنوان کرد: از این واحدها متأسفانه تنها 100واحد عضو انجمن تحقیق و توسعهاند که در بهترین حالت حدود 40واحد دانشبنیان هستند و واحد تحقیق و توسعه دارند.
هزینهای بابت کارهای تحقیقاتی داده نمیشود
دکتر اختراعی در گفتوگو با خبرنگار ما با تأکید بر اینکه عموماً صنعتگران در کشور و بهخصوص در استان کارهای پژوهشی را خودشان انجام میدهند و کارهای تحقیقاتی و اطلاعات پژوهشی خود را در اختیار دیگران قرار نمیدهند، عنوان کرد: دلیل این امر این است که در کشور ما هزینه تحقیق و توسعه را کسی به حساب نمیآورد این در حالی است که کارهای تحقیقاتی کار بسیار پرهزینهای است و هزینهای بابت این موضوع پرداخت نمیشود و همگان انتظار دارند نتایج این پژوهشها را بدون هیچ هزینهای در اختیار داشته باشند.
وی تأکید کرد: کارهای پژوهشی که در صنایع انجام میشود ضمن اینکه باید علمی باشد لازم است حتماً به نتیجه برسد و نکته مهم این است که این کارها در صنایع حتماً جنبه اقتصادی دارد؛ در نتیجه کسانی که از این تحقیقات استفاده میکنند و تمایل زیادی برای در اختیار گرفتن این پژوهشها دارند، میدانند که این تحقیقات به سوددهی واحد تولیدی خواهد انجامید.
وی ضمن اشاره به این موضوع که باید ساختاری ایجاد شود تا بتوانیم هزینههایی برای بهاشتراک گذاشتن اطلاعات در اختیار واحدی که برای نخستینبار پژوهش را انجام داده بگذاریم، افزود: در حال حاضر چون چنین کاری انجام نشده و سازمانی هم نیست که اطلاعات پژوهشی سازمانهای دیگر را داشته باشد به همین دلیل (انجیاو)ها هم صاحب چنین قدرتی نیستند که این اطلاعات را در اختیار دیگران بگذارند.
دانشبنیانهای تزئینی
وی با بیان اینکه حمایت نکردن همهجانبه از این شرکتهای دانشبنیان در راستای تولید ملی، یکی از مشکلات در این بخش است، گفت: از دیگر مشکلات پیش روی شرکتهای دانشبنیان این است که دیگر مسئلهای به نام «تولید ملی» در دستور کار واحدهای تولیدی نیست، بلکه مسئلهای به نام معافیت مالیاتی این شرکتها جایگزین موضوع مهم تولید ملی شده و نام «دانشبنیان» بیشتر یک حالت تزئینی پیدا کرده است.
وی عنوان کرد: در این موضوع میتوان مسئله را با این مثال روشنتر کرد که براساس قانون، شرکتهای دانشبنیان میتوانند از صندوق توسعه ملی وام بگیرند، اما این وام فقط به موارد خاص تعلق میگیرد در حالی که ممکن است شرکتی همه موارد خود را انجام دهد و نیازمند وامی برای اجاره یا خرید مکان فعالیت باشد، اما وام صندوق توسعه ملی به این موضوع اختصاص پیدا نمیکند.
وی اساس تأسیس و حرکت شرکتهای دانشبنیان را در جهت کمک به اقتصاد مقاومتی دانسته و تصریح کرد: یک اشکالی در این بین وجود دارد و آن اینکه از آنجایی که تشویقهایی مثلاً مالیاتی را در شرکتهای دانشبنیان دیدهایم، ازهمینرو بسیاری از شرکتها وارد داستانی میشوند که خود را دانشبنیان نشان دهند.
وی افزود: بنابراین روش تشویق براساس استثنا کردن مالیاتی موجب میشود بسیاری از واحدها به دنبال دانشبنیان شدن باشند.
متأسفانه امروز سیستم مالیاتی کشور به بازرگانی یا خرید و فروش توجه دارد و از ابتدا این سیستم علیه تولید گام برداشته است؛ بنابراین اصلاح این نظام باید در دستور کار قرار گیرد.
هیچ کس نباید معاف از مالیات باشد
وی با اشاره به این نکته که در ایران هیچ کس نباید معاف از مالیات باشد و به هر کسی که میخواهند لطف کنند این لطف معافیت مالیاتی نباشد و در جای دیگری غیر معافیت مالیاتی به آن لطف کرده و از جای دیگری برای آنها ایجاد درآمد کنند، بیان کرد: مالیات حق همه مردم است و باید به جای اینکه تشویق را براساس این بگذارند که شما از مالیات معاف باشید، بیایند تشویق را براساس این بگذارند که به شما کار بدهند، یعنی اگر یک دستگاهی به معنای واقعی دانشبنیان شد دیگر اجازه واردات محصولات مشابه آن داده نشود.
وی با اشاره به اینکه به طور قطع، شرکتهای دانشبنیان در حوزه تولید نباید براساس قوانین فعلی اداره شوند و باید قوانین مناسبی برای اصلاح امور درخصوص این شرکتها وضع شود، خاطرنشان کرد: واحدهای تولیدی کشور باید برای بالا بردن کیفیت محصولات و ماشینآلات خود به شرکتهای دانشبنیان اعتماد داشته باشند، چراکه همکاری علم و صنعت میتواند تولید کشور را متحول کند.
وی در ادامه با بیان اینکه در مشهد حدود 6هزار واحد تولیدی فعال و غیرفعال داریم که حدود 4هزار از این واحدها به نظر میآید در حال تولید هستند، افزود: از این تعداد تنها 250واحد تولیدی هستند که دارای پروانه تحقیق و توسعه هستند که در نهایت از این تعداد حداکثر 190واحد تولیدی طرحهای تحقیق و توسعهای آنها شکل واقعی دارد و فعال هستند.
وی همچنین عنوان کرد: از این واحدها متأسفانه تنها 100واحد عضو انجمن تحقیق و توسعهاند که در بهترین حالت حدود 40واحد دانشبنیان هستند و واحد تحقیق و توسعه دارند.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه