افشاگری داریوش مصطفوی و ابهام در خصوص اصالت مدارک ارسالی در شرایطی شکل گرفت که پیش از این حمیدرضا آصفی عضو دیگر این کمیته نیز به همین ترتیب مسائل شائبه برانگیزی را در خصوص مدارک ارسالی به ای‌اف‌سی  مطرح کرده بود، اما از سوی فدراسیون فوتبال و کمیته صدور مجوز حرفه‌ای توضیح قانع کننده‌ای برای افکارعمومی ارائه نشد و حالا این ابهام برای افکارعمومی به وجود آمده که آیا روند اعطای مجوز به باشگاه‌های راه‌یافته به لیگ قهرمانان آسیا بر اساس صحت و اعتبار مدارک ارائه شده صورت گرفته یا به نوعی قوانین مدنظر کنفدراسیون فوتبال آسیا دور زده شده و با وجود کمبودها و نواقص به واسطه سندسازی نمایندگان ایرانی مجوز حضور در لیگ قهرمانان آسیا را بدست آوردند!
اگر اظهارات داریوش مصطفوی در مجله خبری شبکه خبر صحت داشته باشد، بدون شک متولیان فوتبال ایران و مدیران فدراسیون فوتبال رأی خشم کنفدراسیون فوتبال آسیا را برای خود پیش خرید کردند؛ چون پیش از اینکه فدراسیون فوتبال مدارک نمایندگان ایران را به کوالالامپور ارسال کند، آن‌ها تذکرهای لازم را به فوتبال ایران داده بودند و از طرفی به واسطه ارائه اسناد غیر واقعی در ادوار گذشته، فدراسیون فوتبال ایران توبیخ و با جریمه نقدی سنگین مورد مؤاخذه قرار گرفته بود و حالا با استناد به اظهارات عضو کمیته استیناف کمیته صدور مجوز حرفه‌ای بایستی منتظر جرایم سنگین‌تر و تندتر ای‌اف‌سی باشیم.
اما اگر این اظهارات خلاف واقع باشد باید به سراغ مصطفوی و آصفی رفت که چرا چنین مسئله‌‌ای را مطرح کردند که به واسطه آن ابهامات در این خصوص افزایش یابد و فضای بی‌اعتمادی در حوزه فوتبال غالب شود، اما مسئله اینجاست که رئیس پیشین فدراسیون فوتبال آن‌قدر مطمئن بود که برخی فکت‌های مدنظرش را به صورت کدوار خطاب به مجری بیان کرد تا نشان دهد بدون سند و مدرک چنین مسئله‌ای را عنوان نکرده است!
با در نظر گرفتن زوایای متعدد این فرضیه جنجالی آنچه پیداست شفافیت لازم در این پروسه وجود ندارد، از این رو نمی توان به صورت مطمئن در این خصوص اظهارنظر کرد اما اگر برای کسب مجوز حرفه‌ای نمایندگان ایرانی حاضر در مسابقات لیگ قهرمانان دوباره از همان ترفند سندسازی استفاده شده باشد، این بار چالشی سخت‌تر و دشوارتر پیش روی فوتبال ایران قرار دارد.
از این مهم‌تر شواهد و مستندات موجود نشان می دهد همچنان مسئله مالکیت مشترک در خصوص دو باشگاه بزرگ استقلال و پرسپولیس وجود دارد؛ مسئله‌ای که زمینه حذف هر دو باشگاه در دو فصل پیش را به وجود آورد.
نکته مبهم دیگر موضوع که به‌شدت سرنوشت آبی و قرمزهای پایتخت را تهدید می‌کند نبود استادیوم های اختصاصی هر دو باشگاه است که برابر قوانین مندرج در آیین نامه لیگ قهرمانان آسیا باید هر باشگاه استادیوم مختص خود را در اختیار داشته باشد اما در حال حاضر هیچ یک از این دو باشگاه به شکل واقعی استادیوم اختصاصی خود را ندارند.
بر این اساس به نظر می‌رسد تا پیش از اینکه دردسر بیش از این فراتر نرفته، ابتدا تکلیف چگونگی سندهای ارسالی در فصل گذشته برای ای‌اف‌سی را روشن کنیم سپس از هم اکنون به این موضوع فکر کنیم با چه روش و راهکاری از محرومیت و تعلیق احتمالی فوتبال ایران و نمایندگان ایرانی حاضر در لیگ قهرمانان جلوگیری کنیم.