کسی که خوشبین است این انگیزه‌ای می‌شود که به طرف خوبی‌ها برود. پیامبر(ص) فرمود: بدبینی به خدا از بزرگ‌ترین گناهان کبیره است و بهای خوش‌بینی به خدا بهشت است. خوش‌بینی، امید و آرامش می‌آورد و ما را به سمت خوبی‌ها می‌کشاند و بدبینی یأس و ناامیدی و دوری از خدا را در پی دارد. در جلد سوم کتاب کافی، حدیثی از امام باقر(ع) داریم: در کتاب امیرالمؤمنین یافتیم پیامبر(ص) روی منبر فرمودند: قسم به خدایی که جز او نیست، (قسم خوردن مکروه است ولی وقتی پیامبر(ص) می‌خواهد مسئله‌ای جا بیفتد، این کار را می‌کند) خدا به هیچ مؤمنی خیر دنیا و آخرت نصیب نمی‌کند مگر به سه چیز: امید و حُسن‌ظن به خدا، خوش اخلاقی و غیبت نکردن. به خدا قسم خدا مؤمنی را عذاب نمی‌کند مگر اینکه به خدا بدبین باشد و درزمینه امید به خدا کوتاه بیاید.