رسم حضور

تشرف رهبر معظم انقلاب به حرم مطهر رضوی در سال 1374

رسم حضور

اینجا حرم مطهر رضوی، دفتر تولیت آستان است. انتهای دفتر، اتاقی است سوت و کور؛ ولی پنجره‌ای مشرف به گنبد زرین دارد. کسی چه می‌داند درون این اتاق تاریک کیست و این صدا از کدام نای برمی خیزد که اشک می‌ریزد و راز و نیاز می‌کند. صدا اما آشناست...
ایشان برای پرهیز از آزار زائران و بسته نشدن درهای روضه منوره، داخل این اتاق می‌نشینند و مشغول توسل و دعا و زیارت می‌شوند.
یکی از همراهان تعریف می‌کند: یک بار [زمانی که در آن اتاق مشغول توسل بودند] رفتم تا برای شام خبرشان کنم. دیدم در حال گریه و زاری هستند. برگشتم. بار دوم رفتم. دیدم غرق در توسل هستند. باز از گفتن حرفم منصرف شدم. برای بار سوم رفتم و باز ایشان را در همان حال دیدم. احساس خطر کردیم که نکند پس از دو سه ساعت گریه و زاری، برایشان اتفاقی بیفتد. با نیروهای حفاظت تصمیم گرفتیم که ایشان را از آن حال بیرون بیاوریم.
این بار جلوتر رفتم، در زدم و گفتم: «آقا، دوستان منتظرند شما تشریف بیاورید». همان طور که در حال گریه و توسل بودند، برخاستند و زیارت امین‌الله را آغاز کردند و پس از زیارت و راز و نیاز، تشریف آوردند ولی ما هنوز در حسرت زیارتی چنان شورانگیز بودیم.

روایتی از زیارت آیت‌الله خامنه‌ای در کتاب «آب، آیینه، آفتاب: ابعاد شخصیتی مقام معظم رهبری در آیینه خاطرات»، انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)

برچسب ها :
ارسال دیدگاه