به گزارش خبرنگار مهر، «جهاد اجتماعی زن مسلمان، ضرورت گفتمان‌سازی و بسترسازی» نوشته عاطفه موسوی  در چهار فصل با عناوین نظام شخصیت اجتماعی زن مسلمان، نگاهی به رویکردهای رقیب یا نیمه همسو، قدم‌های پیش رو در خصوص ارتقای نقش اجتماعی زن مسلمان ایرانی و نظم بخشی ولایی (حکمرانی ولایی) در حوزه حضور اجتماعی بانوان به بررسی نظام شخصیت اجتماعی زن مسلمان، فمینیسم اسلامی و ریشه‌های آن و خلأ نگاه توحیدی در مسئله اصلی فمینیسم پرداخته و در نهایت نگاه جامعی به انواع طیف‌های زنان دارای فعالیت‌های اجتماعی، طراحی شرایط کاری متناسب با شخصیت زن مسلمان، عوامل تربیتی مؤثر در شکل‌گیری نظام شخصیت اجتماعی زن و استفاده از ظرفیت زنان در درون‌زایی اقتصادی همچنین بیدارسازی و کاربرد عاطفه اجتماعی به جای قراردادهای اجتماعی و تعیین شاخص‌های متناسب پرداخته است.
در معرفی این کتاب آمده است: «شاید به دلیل غلبه همین نگاه‌های تفریطی است که پس از گذشت حدود 40سال از انقلاب اسلامی، لااقل در میان بخشی از متدینان و حتی فضلا، حضور اجتماعی زنان به عنوان یک ضرورت پذیرفته نشده است و موضوع جهاد اجتماعی زنان مسلمان نه تنها پیشتر توسط آن‌ها طرح نشده، بلکه همچنان هضم آن برایشان دشوار است. این فضای مبهم و حتی منفی در این حوزه در شرایطی همچنان تداوم یافته که رهبر انقلاب از جهاد اجتماعی زنان به عنوان یک دستاورد نگاه انقلابی برای جهانی شدن و شکستن بن‌بست‌های بزرگ یاد می‌کنند که دیر یا زود در سرنوشت و جایگاه زنان جهان دست خواهد برد. به عقیده نویسنده، روشنگری در جهت رفع این تفریط از دو جهت حائز اهمیت است. نخست آنکه، بدون این روشنگری و موضع‌گیری صریح نمی‌توان به برداشتن قدم‌های استوار علیه فرهنگ افراطی غرب امیدوار بود و وجود ابهام و چندگانگی در بدنه‌ای که باید علیه تفریط جهانی برنامه‌ریزی کند، سبب می‌شود این بدنه نتواند به رقیب پرسرعت خود نزدیک شده و راهبردی مناسب در برابر وی اتخاذ کند. جهت دیگری که اصلاح این نگاه تفریطی را ضروری می‌سازد، ایجاد حرکتی قوی به منظور اجتناب از اکتفا به توصیف و آسیب‌شناسی وضع موجود با نگاهی تجویزی برای رسیدن به وضعیت مطلوبی است که رهبر معظم انقلاب آن را ترسیم می‌کنند».
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «بحثی که در ابتدای هر نوع سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری در خصوص وضعیت فعالیت اجتماعی زنان باید انجام گیرد، احصای انواع طیف‌های زنان دارای فعالیت اجتماعی با روحیات و انگیزه‌های متفاوت است. به عبارت دیگر، باید در ابتدا مشخص شود درباره ارتقای وضعیت فعالیت اجتماعی چه افرادی و در چه جامعه و شرایطی صحبت می‌شود...».