نبود تناسب بین رشتههای دانشگاهی با مزیتهای منطقهای؛ عامل بیکاری دانشجویان
رضا تازیکی، متخصص توسعه کسبوکار و اشتغال پایدار در گفتوگو با قدس میگوید: یکی از عواملی که موجب برهم زدن تناسب بین شغل و تحصیلات شده، نبود تناسب و هماهنگی رشتهها با نیازهایی است که یک شهر و استان با توجه به موقعیت خود دارد.
در حال حاضر نیازهای روز بازار کار ما فاصله بسیاری با رشتههای دانشگاهی داشته و تطابقی با آنها ندارد. نمونهاش هم این است که بسیاری از رشتههای دانشگاهی پس از دانشآموختگی امکان پیدا کردن کار را ندارند، چراکه رشتهها با مزیتهای منطقهای مطابقت ندارند. مثلاً در استان گلستان نزدیک به 60درصد دانشجویان در حال تحصیل در رشتههای علوم انسانی و کمتر از 5درصد در رشتههای علوم کشاورزی و دامی هستند. در صورتی که استان گلستان مزیتش کشاورزی و علوم دامی است.
این کارشناس حوزه کار تأکید میکند: باید شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب کند 80 درصد رشتههای دانشگاهی هر استان متناسب با وضعیت اقتصادی و کسبوکار و مزیتهای آن استان باشد. بدین معنی که اگر استانی زمینه کشاورزی دارد 80درصد رشتههای آن حول همین محور باشد.
یک استانی مثل اراک که صنعتی است باید به همین نحو درباره انتخاب رشتههای دانشگاهی آن عمل کنند. تازیکی با اشاره به اینکه در سیستانو بلوچستان که استان 31 از نظر صنعتی است چندین گرایش مهندسی صنایع داریم، میافزاید: بیشتر دانشجویان این رشتههای صنعتی، بومی همین استان هستند و وقتی دانشآموخته مهندسی صنایع شوند چون در این استان کار صنعتی وجود ندارد ناچار به مهاجرت هستند.
این یک آسیب جدی است که در یک جاهایی ما رشتههایی را گذاشتیم که اصلاً زمینه کارش برای دانشآموختگان وجود ندارد.
خبرنگار: زهرا طوسی
برچسب ها :
ارسال دیدگاه