​​​​​​​ناترازی بانک‌ها در مدیریت دارایی و بدهی به این معناست که رشد دارایی‌ آن‌ها کمتر از نرخ سود سپرده‌هاست که در نظام پرداختی از آن به عنوان نرخ رشد بدهی‌ها نام برده می‌شود. به عنوان مثال چنانچه کیفیت دارایی‌های بانک‌ها مطلوب نباشد و وجوه کافی و با سهولت و با هزینه منطقی برای تأمین نقدینگی آنی،‌ کوتاه‌مدت و بلندمدت خویش نداشته باشد، نخستین علامت و نشانه از وضعیت بحرانی ناترازی آن بانک یا مؤسسه مالی است. چنانچه منابع تقاضا برای نقدینگی با عرضه نقدینگی در یک بانک تطابق نداشته باشد بانک دچار معضل ناترازی خواهد شد. عرضه نقدینگی در یک بانک شامل سپرده‌های مشتریان، ‌بازپرداخت وام‌ها از سوی مشتریان،‌ درآمد حاصل از فروش خدمات و کارمزد،‌ فروش اموال و دارایی‌ها و استقراض از نظام‌بانکی و میزان حقوق صاحبان سهام است. تقاضا برای نقدینگی از وجوه نقد مورد نیاز برای برداشت سپرده‌ها، ‌اعطای تسهیلات و سرمایه‌گذاری‌ها، ‌بازپرداخت استقراض وجوه،‌ هزینه‌های عملیاتی و پرداخت سود به سهامداران است.