​​​​​​​اصغر دلدار وقتی ۲۵ سال داشت وارد این فضای کاری شد و حالا ۲۱ سال افتخار آشپزی برای زائران را دارد. افتخاری که معتقد است شده برکت زندگی‌اش.  اصغرآقا می‌گوید: ما مشهد‌ی‌ها از یک سنی به بعد برای هر‌ کاری که درِ خانه این امام(ع) را می‌زنیم، یک درخواست هم داریم! اینکه ما را به خادمی بپذیرند!‌ بعد وقتی در این فضا قرار می‌گیری آدم به ‌خودش می‌آید که ببین، بین این همه آرزومند آقا نگاهش به ما بود. 

پخت افطار با تشنگی
ماه رمضان و پختن بیش از ۳ هزار وعده غذای افطار. کاری که برای حدود ۳۰ روز تکرار می‌شود و آشپزان روزه‌داری که برای این یک ماه انگیزه‌ای متفاوت دارند؛ «اینجا حرارت و حجم کار زیاد است، در حالت عادی، سخت است آدم با دهان روزه بخواهد چنین شرایطی را تحمل کند ولی وقتی زیر پرچم این آقا کار می‌کنیم و می‌دانیم داریم غذای یک عده آدم روزه‌دار را آماده می‌کنیم انرژی می‌گیریم».
دعا، دعا و دعا! این بهترین واکنشی است که اصغرآقا از زائران دارد. 
او می‌گوید: «ماه مبارک، ماه دعاست. ماهی است که شاید دعاها بهتر می‌گیرد و ما میهمان خدا هستیم‌، در آشپزخانه ما با زائر مستقیم روبه‌رو نمی‌شویم اما می‌دانیم برای ما دعا می‌کنند و بهترین اتفاق در این ایام است».
خدمت در فضای حرم منور رضوی و باز شدن گره از کار خدام، اتفاقی است که آقای دلدار زیاد دیده است. 
او تعریف می‌کند: یک خادم افتخاری را می‌شناختم که  برای خدمت می‌آمد، آرزو داشت صاحب فرزند شود. چند ماه پس از اینکه لباس خدمت پوشید، خدا به او فرزندی داد و این را از لطف امام رضا(ع) می‌دانست.