از مختصات اسلام این است که دارای معجزه خالده (قرآن) است که در همه وقت و همه جا و در دسترس همگان است. برخلاف معجزه حضرت موسی و حضرت عیسی(ع) که به دست خود آن‌ها و در زمان آن‌ها بود و اکنون در دست پیروان آن‌ها هم نیست. ما شیعیان عقیده داریم قرآن، عدیل اهل‌بیت(ع) و اهل‌بیت(ع) هم عدیل قرآن هستند و میان آن‌ها جدایی وجود ندارد. آیا نمی‌توانیم از نظر به قرآن و اهل‌بیت(ع) استفاده‌های معنوی و جسمانی کنیم؟
آیا هیچ می‌دانیم که قرآن مانند سایر مکتوبات نیست؟ گویی قرآن موجودی ربوبی از عالم نور و روحانی است که در عالم اجسام و اعراض ظهور کرده است. به دلیل اینکه چیزهایی از آن برمی‌آید یا دیده می‌شود که از اجسام و اعراض دیده نمی‌شود؛ بنابراین باید به‌طور یقین بفهمیم نگاه کردن به قرآن مثل نگاه کردن به سایر کتب نیست.