ازاین‌رو همواره در چنین مواردی با اظهار تأسف از واژه «اگر» استفاده می‌شود که اگر فلان کار را می‌کرد این اتفاق نمی‌افتاد و اگرهای بسیار... .
این مقدمه کوتاه را گفتیم تا در ادامه به یکی از موارد اشاره کنیم که خوشبختانه تا لحظه نگارش این مطلب هنوز به مرحله پشیمانی نرسیده ولی هر لحظه ممکن است دیر شود و ما هم مجبور باشیم بگوییم اگر زودتر اطلاع پیدا می‌کردیم و به گوش افراد مؤثر می‌رساندیم شاید از وقوع آن پیشگیری می‌شد.

ماجرای تلخ 
زنی حدود 60 ساله‌ با راهنمایی‌های یکی از همکاران سابق روزنامه به سراغ ما آمده تا شاید دادش را به گوش کسی برساند که او و بچه‌هایش را از کابوس مرگ نجات دهد. او با پلاستیک بزرگی از مدارک و مستندات روایت تلخی را بازگو می‌کند که بغض هر شنونده‌ای را تحریک می‌کند.
این زن با دو فرزند جوانش در یک خانه فرسوده در منطقه 9 شهرداری مشهد زندگی می‌کند. چند سال پیش همسایه آن‌ها بدون دریافت هرگونه مجوزی اقدام به ساختن یک طبقه روی خانه قدیمی خودش می‌کند و نه تنها استحکام بنای خودش را تقویت نمی‌کند که تیرهای سقف طبقه مازاد را روی دیوار متعلق به ملک این زن می‌گذارد.هنوز گلایه‌ها از این اقدام به پایان نرسیده که همسایه طمعکار طبقه دیگری هم به بنای خلاف خود اضافه می‌کند و این بار برای آنکه ظاهر سازه را اندکی ایمن نشان دهد چند قطعه قوطی پروفیل را بدون آنکه فونداسیونی وجود داشته باشد روی دیوار قرار داده و طبقه دوم خلاف را هم می‌سازد.
با افزایش باری که روی خانه این زن وارد شده ترک‌های متعددی در نقاط مختلف خانه ایجاد و کابوس آوار خانه هم به ترس‌های قبلی اضافه می‌شود.

تأکید کارشناسان بر تخلفات مرگبار
با شکایت این شهروند تنها و بی‌پناه، کارشناسان رسمی دادگستری پس از بازدید به صراحت اقدام‌های صورت گرفته را تخلفی آشکار و مرگبار می‌دانند و در نظریه صادر شده به صراحت آمده است: ترک‌های ایجاد شده در کف و سقف پذیرایی و اتاق ملک خواهان علاوه بر فقدان استحکام بنا و عدم اجرای مقررات ملی ساختمان از دیگر عواملی که منجر به تشدید ترک‌ها و نشست قسمتی از ساختمان خواهان شده اقدام خوانده (همسایه) است که بر اثر ساخت غیراصولی طبقه دوم با ایجاد فشار غیرمتعارف روی ساختمان خواهان، در محل نصب قوطی‌ها این فشار شدیدتر شده است. همچنین درخصوص تعرض تیرآهن‌های منزل خوانده به دیوار خواهان، خوانده با ایجاد اسکلت غیرفنی و بدون مجوز و غیراستاندارد سعی در رفع مزاحمت کرده ولی با توجه به عدم رعایت کامل اصول مهندسی و مسائل فنی و قدمت بنا در منزل خواهان، باید درخصوص رفع تعرض و ایجاد تمهیدات لازم برای جلوگیری از بروز خسارت‌های آتی اقدام شود.

چشم‌پوشی از قانون 
آنچه روایت شد بخش نخست ماجراست اما ادامه این موضوع بسیار تلخ و غیرقابل باوراست چراکه علاوه بر نظریه کارشناسان رسمی دادگستری، ناظران آتش‌نشانی هم پس از بازدید گزارش مشابهی داده و بر خطرآفرین بودن سازه تأکید می‌کنند و حتی گروه دیگری از مهندسان سازه هم از این محل بازدید می‌کنند و آن‌ها هم بر این باورند که اقدام‌های صورت گرفته از سوی فرد متخلف موجب ناایمن شدن منزل این زن و حتی بنای خود او شده، چراکه ساختمان دو طبقه ساخته شده دارای فونداسیون نبوده و کاملاً غیر فنی ساخته شده است.
سرانجام با پیگیری این زن اواسط سال 99حکم قلع بنا صادر می‌شود و در حکم صادره به صراحت آمده است با توجه به اینکه تخلف نامبرده برخلاف اصول شهرسازی است، ازاین‌رو مستنداً به تبصره یک ماده 100 قانون شهرداری رأی قلع طبقه‌های جداکننده و تقلیل واحدها به تعداد مجوز در مدت 14روز از تاریخ ابلاغ صادر می‌شود.
پیگیری‌های این زن از تاریخ یاد شده همچنان ادامه دارد اما گویی به گفته خودش مدیران یا متولیان اجرای این حکم او را نمی‌بینند و حرف‌هایش را نمی‌شنوند. می‌گوید بارها و بارها به قسمت‌های مختلف مراجعه کرده‌ام و همه با شنیدن موضوع و دیدن مستندات حق را به من می‌دهند اما اقدامی نمی‌کنند انگار همه منتظرند من و بچه‌هایم و حتی ساکنان همین خانه‌ ناایمن ساخته‌شده که مستأجران بی‌خبر از ماجرا هستند زیر آوار بمانیم و آن وقت به سراغ ما بیایند.

توسل به امام رضا(ع) 
درماندگی این زن بیش از حد تصور است اما هیچ کاری جز اشک ریختن ندارد و می‌گوید همه چیز را به امام رضا(ع) گفته‌ام هر هفته در روز زیارتی آقا به حرم می‌روم چراکه ازآدم‌ها ناامید شده‌ام می‌دانم با کوچک‌ترین زلزله‌ای خانه من و خانه‌های کناری فرو می‌ریزند. فقط دعا می‌کنم کسی آسیب نبیند.
او به نکته دیگری اشاره می‌کند که ناامیدی‌اش را بیشترکرده، می‌گوید: به من گفته‌اند با اعتراض همسایه شاید حکم قلع تبدیل به جریمه شود یعنی جان ما هیچ اهمیتی ندارد. وقتی همه کارشناسان می‌گویند این ساختمان‌ها هیچ امنیتی ندارد آیا با گرفتن جریمه امنیت ما تأمین می‌شود؟ تصور کنید بیش از 10 نفر در این دو ملک ساکن هستند و اگر خانه ما خراب شود ساختمان مجاور و طبقات آن هم فرو می‌ریزد حالا قرار است با چقدر جریمه از تخلفات صورت گرفته چشم‌پوشی کنند و هیچ اهمیتی به جان این افراد ندهند.

ترک فعل‌های مرگبار
با تمام این اوصاف آنچه مسلم است در این مورد خاص ترک فعل یا در بهترین شکل قصور و سهل‌انگاری بسیاری صورت گرفته، از مأموران نظارت بر ساخت‌و‌ساز منطقه گرفته تا مدیران وقت شهرداری که باوجود اطلاع‌رسانی این زن در زمان ساخت این بنا، هیچ اقدام پیشگیرانه‌ای انجام نداده‌اند. 
براساس قانون مدیرانی که با ترک‌فعل خود موجب بروز خسارت می‌شوند باید تحت پیگرد قرار گیرند. از سوی دیگر به موجب اصول اولیه قانونی همواره بر این نکته تأکید شده است که برای جلوگیری از تکرار یک جرم یا تخلف از سوی مرتکب یا دیگران که از آن به عنوان «بیم تجری» یاد می‌شود باید قانون به نحوی اجرا شود که از تکرار آن جلوگیری کند. حال آنکه به نظر می‌رسد شیوه برخورد با تخلفات آشکاری چون مورد اشاره شده نه‌تنها موجب امتناع مرتکبان از ساخت‌وسازهای غیراصولی نمی‌شود بلکه مشوقی پنهان برای آنان است که باور دارند بنای خلاف و ناایمن آن‌ها با پرداخت چند میلیون تومان باقی می‌ماند و تخریب نمی‌شود. 
امیدواریم با انتشار این ماجرای تلخ در روزهای آینده خبرهای مثبتی از این موضوع منتشر کنیم و کابوس‌های شبانه این مادر پایان یابد.

خبرنگار: علی محمدزاده