شاید برخی چنین گمان کنند از آنجا که حاج احمد متوسلیان به دست فالانژهای لبنانی اسیر شده‌ است، پرونده به صورت رسمی به رژیم صهیونیستی ربطی ندارد. اما مسئله در واقعیت کاملاً برعکس است. پرونده اسارت و شهادت حاج احمد، چنان به تاروپود سیستم امنیتی اسرائیل موسوم به «کریا» و پرونده‌های مهم امنیتی این رژیم در دهه‌های 1970 و 1980 پیوند خورده است که لاجرم پرده‌برداری از این پرونده، نیازمند افشای پرونده‌های امنیتی اسرائیل خواهد بود. خبرگزاری تسنیم در گزارشی در این باره نوشت: مقاله‌ای در سال 1982میلادی در نشریه عبری «کی‌وونیم» منتشر شد که از راهبرد جدید رژیم صهیونیستی (با عنوان طرح یینون) برای دهه 80میلادی خبر می‌داد. در دوره بوش پسر این طرح توسط برنارد لوئیس بازنویسی شد تا به نام راهبرد خاورمیانه بزرگ و سپس خاورمیانه جدید در دستور کار قرار گیرد.
طرح جنگی «صلح برای جلیله» که توسط شارون در کابینه «مناخیم بگین» تصویب و به اجرا نهاده شد، تنها مرحله نخست تحقق طرح «یینون» بود و اشغال لبنان و تجزیه آن سرآغاز تحقق پروژه «بالکانیزه» کردن خاورمیانه. در آن زمان اما در تهران نه حاج احمد متوسلیان و نه شورای عالی دفاع، هیچ‌یک از وجود چنین طرحی اطلاع نداشتند و این‌گونه بود که حاج احمد وهمراهانش در کانون یکی از پیچیده‌ترین و سری‌ترین پروژه‌های منطقه‌ای قرار گرفتند.
«اسرائیل شاهاک» روشنفکر منتقد و چپ‌گرای رژیم صهیونیستی نخستین بار این سند را منتشر کرد. از جمله الزامات گسترده چنین طرحی، عقبه سنگین اطلاعاتی و امنیتی آن مبتنی بر سیستم امنیتی رژیم اسرائیل موسوم به کریا (متشکل از وزارت جنگ، ستاد کل، آمان، موساد و شاباک اسرائیل) و کارزار بزرگ اطلاعاتی آن بود. با اعلام خبر اعزام نیروهای ایرانی به لبنان این سیستم با رهبری موساد به اقدامی گسترده دست زد.
درست در همین زمان بود که پرونده‌ای راکد در بایگانی موساد از سوی رئیس وقت موساد «ناخوم آدمونی» فراخوانده شد. پرونده جوانی به‌نام احمد متوسلیان که درباره تبادلات اطلاعاتی موساد با ساواک ایران بود. 
شبکه شمال، شبکه جاسوسی مشترک میان ساواک شاه و موساد اسرائیل برای جاسوسی علیه کشور عراق بود که پس از فروپاشی رژیم پهلوی به طور کامل در اختیار موساد قرار گرفت؛ شبکه‌ای که در رأس آن خاندان بارزانی در کردستان عراق قرار داشتند.
البته همکاری بارزانی‌ها با موساد مستقل از روابط مشترک با پهلوی‌ها در جریان بود. این شبکه نه تنها پس از انقلاب اسلامی از بین نرفت، بلکه با نیروی جدیدتری به کار خود ادامه داد. روزی که احمد متوسلیان بر فرودگاه دمشق پای نهاد، این جوان 29ساله برای اسرائیل معمایی ناشناخته نبود. اطلاعات تبادلی با ساواک به انضمام اطلاعات شبکه شمال، پرونده به نسبت قطوری از احمد متوسلیان در موساد فراهم کرده بود.
پیش از هرچیز باید در نظر داشت ربایش چهار ایرانی در حقیقت نه یک اتفاق که یک پروژه امنیتی بود که فقط در گام ربایش از سوی رژیم صهیونیستی به فالانژها سفارش داده شد. در کنار رؤسای موساد، «روبر حاتم» معروف به «کبری» هم قرار داشت که در 14تیر1361 در پست بازرسی (حاجز) «برباره» حاج احمد و آن سه تن دیگر را ربود.طراح و هدایت‌کننده اصلی این عملیات فردی به نام « مئیر داگان» بود: رئیس یک واحد سری مشترک بین ارتش و موساد اسرائیل با اسم رمز «ماهی طلایی». ربایش و ترور هدفمند حاج احمد متوسلیان دقیقاً براساس دکترین داگان به انجام رسید، آن هم در قالب پروژه‌ای سفارشی به «حبیقه».
 حل معمای اسارت  حاج احمد متوسلیان، در گرو اتصال دو نقطه است. کردستان و لبنان. نقطه اول، رابط ویژه موساد با بارزانی‌ها و نقطه دوم مئیر داگان، فرمانده یگان سری ماهی طلایی در لبنان 1982.