شناورهای تندرو و ادامه موفق دکترین دفاع نامتقارن

شناورهای تندرو و ادامه موفق دکترین دفاع نامتقارن

مهدی علوی

شاید آن زمان که ایران در سال 2009 از طريق يک شرکت ثالث آفريقايی تعدادی قايق‌ تندروی انگليسی را خريداری کرد، ایالات متحده گمان نمی‌کرد روزی نیروی دریایی سپاه در خلیج فارس با اتکا به پیشرفته‌ترین فناوری‌های روز دنیا بتواند نیرویی سازماندهی شده با اتکا به دکترین دفاع نامتقارن برای حفاظت از امنیت ملی خود ایجاد کند. کارشناسان نظامی از همان ابتدا اعتقاد داشتند ايرانی‌ها می‌توانند، قايق‌های غيرنظامی را تبديل به مهاجم‌های ابرقدرتی کنند که قابليت حمله‌های زنبوری داشته باشند. از همين رو هنگامی که سرويس‌های اطلاعاتی آمريکا از خريد چنين محموله‌ای آگاه شدند، سعی کردند تا از ورود کشتی حامل قايق‌های تندرو به داخل آب‌های ايران جلوگيری کنند، اما با همراهی نيروهای گشتی ايران، کشتی به سلامت وارد مرزهای آبی ايران شد و توانست کمک شایانی به پیشرفت فناوری شناورهای تولیدی داخل داشته باشد.
روز گذشته، مراسمی برای الحاق 110 شناور تندرو هجومی کلاس‌های مختلف از جمله عاشورا در پایگاه نیروی دریایی سپاه در بندر عباس برگزار شد. تحویل 110 فروند شناورهای تندرو به سازمان رزم ندسا بیانگر این نکته است که کماکان، راهبرد جنگ نامتقارن در نقطه ثقل دکترین دفاعی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و به‌خصوص، نیروی دریایی آن قرار دارد.
دکترین‌های نظامی در سطوح مختلف (راهبرد، عملیات و تاکتیک) نقش بسیار مهمی را در توصیف و تبیین رویکرد نظامی کشورها در نحوه بسیج و پشتیبانی نیروهای درگیر، شرح و تصویرسازی از صحنه نبرد و همچنین تبیین بهترین شیوه‌های هدایت نیروها ایفا می‌کنند. یکی از این دکترین‌های نظامی، نبرد نامتقارن نام دارد. بدین معنا که محوریت راهبرد نظامی شما بر نقاط ضعف و محدودیت‌های حریف قرار می‌گیرد. جنگ نامتقارن یا جنگ ناهمتراز در اصطلاح به نبردهایی گفته می‌شود که طرف‌های درگیر در آن از توانایی نظامی یکسانی برخوردار نیستند و برخلاف جنگ‌های کلاسیک، از فرمول‌های کلاسیک برای موقعیت‌های خاص نظامی استفاده نمی‌کنند.
به عنوان مثال، در شرایطی مانند نبرد غزه و رژیم صهیونیستی، طبیعتاً در هیچ شرایطی نمی‌توان توازن نظامی میان این دو را متصور بود. اما مقاومت فلسطین با ذکاوت و با استفاده از نقطه ضعف ذاتی سامانه‌های پدافندی – یعنی فلج شدن در شرایط هجوم تعداد بالا – با شلیک پر تعداد راکت‌های ساده و سبک توانست گنبد آهنین اسرائیلی را سوراخ کرده و به حریم داخل آن نفوذ کند.
همین حکایت در خلیج فارس هم صادق است. این منطقه به دلیل عمق کم، ضعفی ذاتی را برای شناورهای سنگین ایجاد می‌کند و سبب ممانعت جدی در تحرک آزادانه آن‌ها می‌شود. از سوی دیگر، با توجه به پیشرفت‌های قابل توجه یگان‌های دریایی فرامنطقه‌ای مانند ایالات متحده، طبیعی است که پا گذاشتن در همان مسیری که واشنگتن طی دهه‌ها پیموده، برای کشورمان دشوار است. از همین رو، تهران با درانداختن طرحی نو و با استفاده از پایه‌های علمی، دکترین خود را در حفاظت از محیط امنیتی حریم دریایی جنوب کشورمان پایه‌گذاری کرد. این راهبرد براساس اصول محوری جنگ نامتقارن بر نقاط ضعف حریف متمرکز است. ناوها و ناوشکن‌های سنگین با تمام قابلیت‌های منحصر به فرد خود، در زمان هجوم با تعداد بالا بسیاری از قابلیت‌های خود را از دست می‌دهند. ناوهای آمريکايی در برابر شناورهای تندرو ايران از آسيب پذيری بالایی برخوردار هستند. خليج فارس هم باريک و هم کم‌عمق است و ناوهای هواپيمابر آمريکايی قدرت مانور کمی در چنين منافذی دارند. اين ناوها در يافتن سرعت باد مناسب جهت به پرواز درآوردن هواپيماها دچار مشکل بوده و همچنين در برابر هجوم قايق‌های تندرو ايران بسيار آسيب‌پذير هستند. به خصوص آنکه با عملیات زنبوری این شناورها مواجه شوند. از همین رو بود که روزنامه آمریکایی واشنگتن پست در گزارش خود، تاکتيک حملات زنبوری قايق‌های تندرو را يکی از بهترين راهبردهای جنگی ايران دانسته است. اين قايق‌ها که قدرت مانور بالايی دارند، به يکی از کاربردی‌ترين راهبردهای ايران در مقابل ناوهای غول‌پيکر آمريکايی تبدیل شده‌اند. اين قايق‌های کوچک اما قدرتمند می‌توانند به طور گروهی و همزمان مانند يک توده زنبور که به يک طعمه بزرگ‌تر حمله می‌کنند، از چند سو به ناوهای بزرگ حمله کرده و آن‌ها را نابود کنند.

برچسب ها :

ارسال دیدگاه