عکس سیدجلال را به دیوار رختکن بکوبید!
حجت شفیعی
روزهای پس از کاپیتان، برای پرسپولیس روزهای ساده‌ای نخواهد بود. سیدجلال برای پرسپولیس فراتر از یک مدافع سرسخت است.
دو گل خورده در چهار بازی آمار بدی برای یک خط دفاعی نیست، اما نه برای خط دفاعی پرسپولیس. خط دفاعی که در این چهار بازی اخیر، کاپیتانش را در اختیار نداشته. سیدجلال بهترین نماد برای پرسپولیسی است که پنج بار پیاپی قهرمان لیگ شد. پرسپولیسی سختکوش و از آن مهم‌تر جدی. سیدجلال نماد بارز یک انسان همیشه در حال مبارزه است. کمتر کسی از او عافیت‌طلبی و راحت‌طلبی دیده است. همیشه سخت‌تر از هر بازیکنی در تیمش تلاش کرده و کمتر از هر بازیکن دیگری خوشحالی کرده است. کاپیتان عادت به حضور در شادی‌های جمعی ندارد. نه وقتی همه دور گلزن تیم جمع می‌شوند خبری از کاپیتان است و نه آن زمان که همه روبه‌روی تماشاگران می‌ایستادند تا ایسلندی شادی کنند. او شادی‌اش را در عقب زمین انجام می‌دهد؛ آن هم در تنهایی خود. پس از چند سال که بازوبند کاپیتانی پرسپولیس بین بازیکنان نه چندان بزرگ و پرستیژدار می‌چرخید، پرسپولیس صاحب یک کاپیتان با پرستیژ شد. حالا پرسپولیس باید به‌تدریج و به جبر بالا رفتن سن کاپیتانش، خود را برای روزهای بدون او آماده کند. اما نداشتن سیدجلال تنها به معنای نداشتن یک مدافع سرسخت نیست، نبود او می‌تواند روح تیمی پرسپولیس را هم دستخوش تغییر کند. بسیاری به طرزی شهودی به آن اعتقاد دارند که در حضور سیدجلال پرسپولیس سخت‌گیرانه‌تر بازی می‌کند و مسئولیت‌شناسی بازیکنانش بیشتر است. نیازی نیست تا او با فریاد و با زدن حرف‌های انگیزشی بازیکنانش را متحد کند، اما مسئولیت‌پذیری او و جنگندگی‌اش در 40 سالگی و اینکه به دنبال مخفی کردن خود در زمین و پرهیز از درگیر شدن نیست، خود بهترین محرک و انگیزه برای بازیکنان دیگر است.
دو گل خورده در چهار بازی آمار بدی برای یک خط دفاعی نیست، اما نه برای خط دفاعی پرسپولیس. خط دفاعی که در این چهار بازی اخیر، کاپیتانش را در اختیار نداشته. سیدجلال بهترین نماد برای پرسپولیسی است که پنج بار پیاپی قهرمان لیگ شد. پرسپولیسی سختکوش و از آن مهم‌تر جدی. سیدجلال نماد بارز یک انسان همیشه در حال مبارزه است. کمتر کسی از او عافیت‌طلبی و راحت‌طلبی دیده است. همیشه سخت‌تر از هر بازیکنی در تیمش تلاش کرده و کمتر از هر بازیکن دیگری خوشحالی کرده است. کاپیتان عادت به حضور در شادی‌های جمعی ندارد. نه وقتی همه دور گلزن تیم جمع می‌شوند خبری از کاپیتان است و نه آن زمان که همه روبه‌روی تماشاگران می‌ایستادند تا ایسلندی شادی کنند. او شادی‌اش را در عقب زمین انجام می‌دهد؛ آن هم در تنهایی خود. پس از چند سال که بازوبند کاپیتانی پرسپولیس بین بازیکنان نه چندان بزرگ و پرستیژدار می‌چرخید، پرسپولیس صاحب یک کاپیتان با پرستیژ شد. حالا پرسپولیس باید به‌تدریج و به جبر بالا رفتن سن کاپیتانش، خود را برای روزهای بدون او آماده کند. اما نداشتن سیدجلال تنها به معنای نداشتن یک مدافع سرسخت نیست، نبود او می‌تواند روح تیمی پرسپولیس را هم دستخوش تغییر کند. بسیاری به طرزی شهودی به آن اعتقاد دارند که در حضور سیدجلال پرسپولیس سخت‌گیرانه‌تر بازی می‌کند و مسئولیت‌شناسی بازیکنانش بیشتر است. نیازی نیست تا او با فریاد و با زدن حرف‌های انگیزشی بازیکنانش را متحد کند، اما مسئولیت‌پذیری او و جنگندگی‌اش در 40 سالگی و اینکه به دنبال مخفی کردن خود در زمین و پرهیز از درگیر شدن نیست، خود بهترین محرک و انگیزه برای بازیکنان دیگر است.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
تیتر خبرها
-
پاداش ۵۰۰ میلیاردی برای تیم ملی با یک پیروزی!
-
ترابی نامزد بهترین هافبک آسیا
-
بهادری مربی - بازیکن فرشآرا
-
حمایت بازیکنان الجزایر از فلسطین
-
مصدومیت نگران کننده بیرانوند
-
سحر و جادو به فوتسال بانوان رسید
-
درآمد و هزینه پرسپولیس 3/5 برابر استقلال
-
«نوری» که دیگر فروغی ندارد
-
عکس سیدجلال را به دیوار رختکن بکوبید!
-
رکورد جهانی شکایت مربیان از شهرخودرو!
-
بارسا بدون مسی طلایی نیست
-
فوتبال روی زمین اشغالی
-
ستارگان ورزش
