یک قرن زندگی برای علم
1337 قمری
آیت‌الله العظمی لطف‌الله صافی گلپایگانی در ۱۹ جمادی‌الاول ۱۳۳۷ق، ۳۰ بهمن ۱۲۹۷ش در گلپایگان متولد شد. پدرش آخوند ملا محمدجواد صافی گلپایگانی (1337–۱۲۴۹ش) از فقهای عصر خویش بود و مادرش، فاطمه خانم دختر مجتهدی به نام آخوند محمدعلی بود.
1360 قمری
آیت‌الله صافی تحصیلات خود را از همان دوران کودکی نزد پدر آغاز کرد و از سال 1360ق. یعنی زمانی که 23 سال داشت برای ادامه تحصیل راهی قم شد و در شهر علم و دین در محضر اساتید بزرگی چون آیات عظام خوانساری، حجت و صدر
تلمذ نمود.
1364 قمری
پس از چهار سال تحصیل در قم، راهی حوزه علمیه نجف شد تا تحصیل علوم دینی را در دیار علوی ادامه دهد. او در نجف ازمحضر اساتیدی چون آیت‌الله العظمی آقا شیخ محمد کاظم شیرازی، آیت‌الله العظمی سید جمال گلپایگانی، آیت‌الله نائینی و آیت‌الله العظمی شیخ محمد علی کاظمی استفاده کرد.
1365 قمری
یک‌سال پس از اقامت در نجف برای انجام اموری به ایران بازگشت. این رجعت به وطن مصادف با حضور آیت‌الله العظمی بروجردی در قم بود. دیدار با آیت‌الله بروجردی موجب شد قصد اقامت در قم کرده و دوباره ساکن قم شود. لطف‌الله صافی گلپایگانی از شاگردان برجسته آیت‌الله بروجردی بود.
1358 شمسی
او یکی از ۷۳ عضو مجلس خبرگان قانون اساسی بود که از ۲۸ مرداد تا ۲۴ آبان ۱۳۵۸ش، مسئولیت تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران را به عهده داشت.
1359 شمسی
آیت‌الله صافی گلپایگانی از معدود مراجع تقلید شیعه است که تجربه عضویت در مجلس خبرگان قانون اساسی، عضویت و همچنین دبیری شورای نگهبان را داشته است. در سال ۱۳۵۹ش. با حکم امام خمینی، عضو فقهای شورای نگهبان شد و هشت سال دبیر شورای نگهبان بود. لطف‌الله صافی، در تیر ۱۳۶۷ش. از عضویت در شورای نگهبان استعفا کرد.
1372 شمسی
پس از ارتحال آیت‌الله گلپایگانی در آذر ۱۳۷۲ش. به عنوان مرجع تقلید شناخته شد. سید محمدرضا گلپایگانی در وصیت‌نامه خود، لطف‌الله صافی گلپایگانی را مجتهد مسلم و عادل خوانده بود. آیت‌الله صافی از آن زمان تا کنون به عنوان یکی از مراجع برجسته شیعه که آثار علمی و خدمات فرهنگی بسیاری برای جهان تشیع داشته شناخته می‌شود.
1400 شمسی
آیت‌الله صافی گلپایگانی در دوره 30 ساله مرجعیت تقلید شیعیان، علاوه بر عهده‌داری مرجعیت دینی شیعیان، تدریس در سطوح عالی حوزه علمیه و تدوین بیش از 80 اثر علمی، خدمات اجتماعی و عام‌المنفعه بی‌شماری نیز از خود به یادگار گذاشت. مرجع عالی‌قدر شیعیان جهان پس از 103 سال تلاش و مجاهدت علمی در پی ایست قلبی دار فانی را وداع گفت.
آیت‌الله العظمی لطف‌الله صافی گلپایگانی در ۱۹ جمادی‌الاول ۱۳۳۷ق، ۳۰ بهمن ۱۲۹۷ش در گلپایگان متولد شد. پدرش آخوند ملا محمدجواد صافی گلپایگانی (1337–۱۲۴۹ش) از فقهای عصر خویش بود و مادرش، فاطمه خانم دختر مجتهدی به نام آخوند محمدعلی بود.
1360 قمری
آیت‌الله صافی تحصیلات خود را از همان دوران کودکی نزد پدر آغاز کرد و از سال 1360ق. یعنی زمانی که 23 سال داشت برای ادامه تحصیل راهی قم شد و در شهر علم و دین در محضر اساتید بزرگی چون آیات عظام خوانساری، حجت و صدر
تلمذ نمود.
1364 قمری
پس از چهار سال تحصیل در قم، راهی حوزه علمیه نجف شد تا تحصیل علوم دینی را در دیار علوی ادامه دهد. او در نجف ازمحضر اساتیدی چون آیت‌الله العظمی آقا شیخ محمد کاظم شیرازی، آیت‌الله العظمی سید جمال گلپایگانی، آیت‌الله نائینی و آیت‌الله العظمی شیخ محمد علی کاظمی استفاده کرد.
1365 قمری
یک‌سال پس از اقامت در نجف برای انجام اموری به ایران بازگشت. این رجعت به وطن مصادف با حضور آیت‌الله العظمی بروجردی در قم بود. دیدار با آیت‌الله بروجردی موجب شد قصد اقامت در قم کرده و دوباره ساکن قم شود. لطف‌الله صافی گلپایگانی از شاگردان برجسته آیت‌الله بروجردی بود.
1358 شمسی
او یکی از ۷۳ عضو مجلس خبرگان قانون اساسی بود که از ۲۸ مرداد تا ۲۴ آبان ۱۳۵۸ش، مسئولیت تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران را به عهده داشت.
1359 شمسی
آیت‌الله صافی گلپایگانی از معدود مراجع تقلید شیعه است که تجربه عضویت در مجلس خبرگان قانون اساسی، عضویت و همچنین دبیری شورای نگهبان را داشته است. در سال ۱۳۵۹ش. با حکم امام خمینی، عضو فقهای شورای نگهبان شد و هشت سال دبیر شورای نگهبان بود. لطف‌الله صافی، در تیر ۱۳۶۷ش. از عضویت در شورای نگهبان استعفا کرد.
1372 شمسی
پس از ارتحال آیت‌الله گلپایگانی در آذر ۱۳۷۲ش. به عنوان مرجع تقلید شناخته شد. سید محمدرضا گلپایگانی در وصیت‌نامه خود، لطف‌الله صافی گلپایگانی را مجتهد مسلم و عادل خوانده بود. آیت‌الله صافی از آن زمان تا کنون به عنوان یکی از مراجع برجسته شیعه که آثار علمی و خدمات فرهنگی بسیاری برای جهان تشیع داشته شناخته می‌شود.
1400 شمسی
آیت‌الله صافی گلپایگانی در دوره 30 ساله مرجعیت تقلید شیعیان، علاوه بر عهده‌داری مرجعیت دینی شیعیان، تدریس در سطوح عالی حوزه علمیه و تدوین بیش از 80 اثر علمی، خدمات اجتماعی و عام‌المنفعه بی‌شماری نیز از خود به یادگار گذاشت. مرجع عالی‌قدر شیعیان جهان پس از 103 سال تلاش و مجاهدت علمی در پی ایست قلبی دار فانی را وداع گفت.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
