چرخه معیوب سیاست‌گذاری سلامت و امنیت غذایی

نایب رئیس انجمن تغذیه ایران بیان کرد

چرخه معیوب سیاست‌گذاری سلامت و امنیت غذایی

نایب رئیس انجمن تغذیه ایران به قدس آنلاین می‌گوید: در قانون آمده چه ارگان‌هایی باید درخصوص سلامت و امنیت غذایی فعالیت کنند، اما متأسفانه از آنجا که تقسیم کار و شرح وظایف وجود ندارد این کار به‌درستی انجام نمی‌شود.


مجیدحسن قمی در توضیح این مطلب می‌گوید: برای مثال شورای عالی امنیت غذایی باید سیاست‌گذاری کلان نظام را درباره چگونگی تأمین غذا پیش ببرد و از تمام ارگان‌ها و سازمان‌های متولی دعوت کند تا کار به نحو احسن انجام شود. البته این مهم توسط شورای عالی امنیت غذایی انجام می‌گیرد، اما این شورا نمی‌تواند کاری برای یک سازمان، اداره یا تشکیلات در سازمانی دیگر انجام دهد؛ بنابراین چرخه کار معیوب می‌ماند، چراکه ارگان‌ها با هم تعامل بهینه ندارند و تصور می‌کنند حتماً باید دستور همکاری از مقام بالادستی باشد تا کار انجام شود، در واقع قانون وجود دارد اما در بسیاری از موارد اجرا نمی‌شود.
امنیت غذایی یعنی فراهم کردن دسترسی غذایی برای همه اقشار جامعه. این دسترسی باید پایدار باشد تا افراد در دورافتاده‌ترین نقاط کشور نیز به غذای سالم دسترسی داشته باشند. وی می‌افزاید: بخش مهم امنیت غذایی موضوع پایداری آن است که رابطه مستقیم با وضعیت مالی افراد جامعه دارد.
قمی بیان می‌کند: بخش مهم امنیت غذایی موضوع پایداری آن است که رابطه مستقیم با وضعیت اقتصادی افراد جامعه دارد. برای مثال هر منطقه از کشور که با مشکل فقر روبه‌رو است، باید دید آیا امنیت غذایی افراد آن منطقه از پایداری برخوردار است و توانایی خرید مواد غذایی مورد نیاز را دارند؟
نایب رئیس انجمن تغذیه ایران می‌افزاید: ایمنی غذا نیز موضوع مهمی در حکمرانی غذاست که وظیفه تأمین آن در مسیر مزرعه تا سفره بر عهده وزارت جهاد کشاورزی است و بر همین اساس است که این وزارتخانه باید به سلامت خاک، کود و آب کشاورزی نظارت کند.

برگشت برخی محصولات با برچسب عدم سلامت
قمی ادامه می‌دهد: سیاست‌گذاری در حکمرانی غذا و شیوه‌ای که همه جوامع مدنی دنیا در پیش می‌گیرند از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در واقع فراهم‌آوری، دسترسی، سلامت و ایمنی غذایی از موضوعاتی است که باید در این سیاست‌گذاری لحاظ شود.
وی می‌افزاید: بنا به شرایط اقلیمی کشور، توجه به نوع محصول کشاورزی اهمیت دارد. برای مثال آیا لازم است گندم، هندوانه و یا... بکاریم یا بهتر است برخی محصولات را وارد کنیم و بیشتر به سمت کاشت محصولات دیمی برویم. بنابراین باید کوشید با کشاورزی هوشمند، انتخاب نوع بذر، دانه، روش‌های بهینه آبیاری و کود مناسب، موجب برگشت محصولات صادراتی با برچسب عدم سلامت نشویم. 
مجیدحسن قمی پیامد بی‌توجهی به روستا را نبود توجه به قطب تولید می‌داند و می‌گوید: برای پایین آمدن آمار مهاجرت روستاییان به شهرها باید حداقل امکانات رفاهی از جمله آموزش، امنیت شغلی، پوشش بیمه‌ای کشاورز و زمین زراعی را در دستور کار قرار داد تا سیاست‌گذاری به‌درستی انجام گیرد و روستاییان با انگیزه بیشتری تولیدات با کیفیت‌تری به جامعه ارائه دهند.
نایب رئیس انجمن تغذیه ایران عنوان می‌کند: در بسیاری از نقاط دنیا، کشاورزی به روش بهینه انجام می‌شود؛ آن‌چنان که از یک زمین خیلی کوچک بهره‌برداری فراوان صورت گرفته و به جای یک بار برداشت محصول در سال، سه تا چهار مرحله محصول برداشت می‌کنند.

مواد غذایی سالم برای گروه‌های خاص
قمی درباره امنیت غذایی یادآور می‌شود: در واقع غذای سالم باید در دسترس و پایدار باشد، آن‌چنان که همه بتوانند از حداقل‌های تغذیه سالم برخوردار شوند. به عنوان مثال یک معلم باید مطمئن شود دانش‌آموز وی توانایی استفاده از حداقل موادغذایی سالم از گروه شیر و لبنیات، نان و غلات، گوشت و مواد پروتئینی، میوه و سبزیجات را در طول شبانه‌روز دارد تا بتواند دانش‌آموز خود را بدون نگرانی از وجود آلودگی‌های میکروبی، انگلی، شیمیایی و سم‌های نیتراته سرطان‌زا، به مصرف موادغذایی سالم توصیه کند.
رئیس انجمن تغذیه ایران درباره اهمیت دسترسی به انواع موادغذایی سالم برای افراد خاص می‌گوید: کودکان، مادران باردار، مادران شیرده، ورزشکاران و سالمندان از جمله گروه‌های خاصی هستند که باید دسترسی به غذای امن و پایدار داشته باشند.وی ادامه می‌دهد: حداقل میزان پروتئینی که هر فرد باید در طول شبانه‌روز دریافت کند چیزی حدود 0.8 گرم تا یک گرم به ازای هر کیلوگرم وزن است. یعنی فردی با وزن ۷۰کیلوگرم باید در طول شبانه روز ۷۰گرم پروتئین دریافت کند. بنابراین یکی از مهم‌ترین ارکان در سبد غذایی، پروتئین است.

خبرنگار: عفت زارع  

برچسب ها :
ارسال دیدگاه