شهید مدافع حرم «حسین محرابی»
نام پدر: عبدالعلی
ولادت: 1356/6/30
متولد: نیشابور
شهادت: 1395/9/10
محل شهادت: سوریه، حلب
مزار: بهشت رضا(ع)
عشقستان
شهید مدافع حرم «حسین محرابی» روز ۳۰ شهریور سال ۱۳۵۶ به دنیا آمد. دوران خدمت را در پرندک تهران به عنوان تکاور گذراند. برای نخستین بار که به زیارت امام حسین(ع) رفت، عقایدش محکم‌تر شد و جرقه اولیه جهاد در این سفر زده شد و پس از آن بی‌نهایت عاشق بی‌بی رقیه(س) شد و هر کدام از خواهران و برادران را هم به شیوه خودش با این راه آشنا کرد.
او برای رفتن به سوریه از طریق تیپ فاطمیون نام‌نویسی کرد ولی چون این تیپ فقط مدافعان حرم افغانستانی را برای دفاع اعزام می‌کند، پس از چندین بار اقدام، موفق نشد برود اما ناامید نشد و همچنان برای رسیدن به هدفش که همان دفاع از حرم حضرت زینب(س) بود به تلاشش ادامه داد. برای رفتن به سوریه به جز مشهد از طریق شهرهای قم، تهران و اصفهان هم اقدام کرد. بعضی وقت‌ها همه چیز خوب پیش می‌رفت و حتی چند بار هم سوار خودروهای اعزام شده بود اما هر بار با اعزامش مخالفت می‌کردند و مجبور می‌شد برگردد.
سرانجام یکی از روزها که به مشهد برگشته بود، خودرو را می فروشد و با هزینه شخصی خودش به لبنان می‌رود و این بار از طریق حزب‌الله لبنان به سوریه اعزام شد.
چند روز پیش از شهادت، زمزمه‌هایی میان همرزمان شهید محرابی پیچیده بود که: حسین بوی شهادت می‌دهد. دقیقاً همان روزها هم حسین به شدت بی‌قرار بود. آن طور که همرزمان شهید روایت کرده‌اند، روز عملیات نام کسانی را که قرار بوده است در عملیات شرکت کنند می‌خوانند، اما اسم شهید محرابی در فهرست نبود به همین خاطر حسین برای گرفتن رضایت فرمانده محور پیش او می‌رود اما فرمانده محور با حضور او در این عملیات مخالفت می‌کند.
هنگامی که شهید محرابی اصرار را بی‌فایده می‌بیند به فرمانده محور می‌گوید: من بچه مشهد هستم اگر من را به این عملیات نبرید به محض برگشتن به حرم امام رضا(ع) می‌روم و از شما پیش ایشان شکایت می‌کنم.
در این هنگام وقتی که فرمانده محور صحبت‌های شهید محرابی را می‌شنود، به وی اجازه شرکت در عملیات را می‌دهد. در همین لحظات یکی از همرزمانش به بقیه مدافعان حرم می‌گوید: همه ما از مشهد آمده‌ایم. فردا شهادت امام رضا(ع) است و خوش به حال کسی که فردا شهید شود. هنوز حرف این مدافع حرم تمام نشده بود که شهید محرابی به همرزمانش گفت: کسی که می‌گویی شهید می‌شود، من هستم.
شهید محرابی در آخر ماه صفر و در روز شهادت امام هشتم شیعیان در منطقه جنگی حلب (سوریه) بال در بال ملائک گشود و پس از طواف حرم مولایش، شاه خراسان، حضرت علی بن موسی‌الرضا(ع) در بهشت رضا(ع) مشهد به خاک سپرده شد. از او دو دختر و یک پسر به یادگار مانده است. روحش شاد.
ولادت: 1356/6/30
متولد: نیشابور
شهادت: 1395/9/10
محل شهادت: سوریه، حلب
مزار: بهشت رضا(ع)
عشقستان
شهید مدافع حرم «حسین محرابی» روز ۳۰ شهریور سال ۱۳۵۶ به دنیا آمد. دوران خدمت را در پرندک تهران به عنوان تکاور گذراند. برای نخستین بار که به زیارت امام حسین(ع) رفت، عقایدش محکم‌تر شد و جرقه اولیه جهاد در این سفر زده شد و پس از آن بی‌نهایت عاشق بی‌بی رقیه(س) شد و هر کدام از خواهران و برادران را هم به شیوه خودش با این راه آشنا کرد.
او برای رفتن به سوریه از طریق تیپ فاطمیون نام‌نویسی کرد ولی چون این تیپ فقط مدافعان حرم افغانستانی را برای دفاع اعزام می‌کند، پس از چندین بار اقدام، موفق نشد برود اما ناامید نشد و همچنان برای رسیدن به هدفش که همان دفاع از حرم حضرت زینب(س) بود به تلاشش ادامه داد. برای رفتن به سوریه به جز مشهد از طریق شهرهای قم، تهران و اصفهان هم اقدام کرد. بعضی وقت‌ها همه چیز خوب پیش می‌رفت و حتی چند بار هم سوار خودروهای اعزام شده بود اما هر بار با اعزامش مخالفت می‌کردند و مجبور می‌شد برگردد.
سرانجام یکی از روزها که به مشهد برگشته بود، خودرو را می فروشد و با هزینه شخصی خودش به لبنان می‌رود و این بار از طریق حزب‌الله لبنان به سوریه اعزام شد.
چند روز پیش از شهادت، زمزمه‌هایی میان همرزمان شهید محرابی پیچیده بود که: حسین بوی شهادت می‌دهد. دقیقاً همان روزها هم حسین به شدت بی‌قرار بود. آن طور که همرزمان شهید روایت کرده‌اند، روز عملیات نام کسانی را که قرار بوده است در عملیات شرکت کنند می‌خوانند، اما اسم شهید محرابی در فهرست نبود به همین خاطر حسین برای گرفتن رضایت فرمانده محور پیش او می‌رود اما فرمانده محور با حضور او در این عملیات مخالفت می‌کند.
هنگامی که شهید محرابی اصرار را بی‌فایده می‌بیند به فرمانده محور می‌گوید: من بچه مشهد هستم اگر من را به این عملیات نبرید به محض برگشتن به حرم امام رضا(ع) می‌روم و از شما پیش ایشان شکایت می‌کنم.
در این هنگام وقتی که فرمانده محور صحبت‌های شهید محرابی را می‌شنود، به وی اجازه شرکت در عملیات را می‌دهد. در همین لحظات یکی از همرزمانش به بقیه مدافعان حرم می‌گوید: همه ما از مشهد آمده‌ایم. فردا شهادت امام رضا(ع) است و خوش به حال کسی که فردا شهید شود. هنوز حرف این مدافع حرم تمام نشده بود که شهید محرابی به همرزمانش گفت: کسی که می‌گویی شهید می‌شود، من هستم.
شهید محرابی در آخر ماه صفر و در روز شهادت امام هشتم شیعیان در منطقه جنگی حلب (سوریه) بال در بال ملائک گشود و پس از طواف حرم مولایش، شاه خراسان، حضرت علی بن موسی‌الرضا(ع) در بهشت رضا(ع) مشهد به خاک سپرده شد. از او دو دختر و یک پسر به یادگار مانده است. روحش شاد.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
