روزهای نخست جشنواره چهل و یکم فیلم فجر چگونه گذشت؟
از بیاثری استاد تا جاهطلبی یادگار جنوب
چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر در حالی به نیمههای خود نزدیک میشود که در چهار روز، 11 فیلم در سینمای رسانه به نمایش درآمد.
فیلمهای «استاد»، «شماره 10» ،«آه سرد»، «جنگل پرتقال»، «یادگار جنوب»، «پرونده باز است»، «سرهنگ ثریا» «عطرآلود» و روز گذشته سه فیلم «چرا گریه نمیکنی؟»، «بچه زرنگ» و «هوک» فیلمهای نمایش داده شده این روزها بودند. از نکات قابل توجه جشنواره امسال حضور خانوادهها، کودکان و افراد غیررسانهای در سینمای رسانه بود. نکته بعدی برگزاری نشستهای فیلم بدون حضور بازیگران است؛ در نشست خبری روز گذشته فیلم «چرا گریه نمیکنی؟» که با حاشیههایی از سوی تهیهکننده و کارگردان همراه بود، سیدرضا محقق؛ تهیهکننده فیلم به تنهایی در نشست خبری فیلم حاضر شد. او گفت: «از همه بازیگران «چرا گریه نمیکنی؟» که مرا تنها گذاشتند تشکر میکنم!».
در ادامه مروری بر دو فیلم جشنواره را میخوانید.
«استاد»؛ ملالآور و بیاثر
این سالها و به مدد جنبش جهانی «می تو»، توجه سینمای ایران هم به این معضل بیش از پیش جلب شد و برخی فیلمسازان را به حرکت در این مسیر ترغیب کرد.
نخستین فیلمی که مشخصاً مبتنی بر این جنبش ساخته شد «ابلق» نرگس آبیار بود و حالا عماد حسینی در «استاد» به شکلی عریانتر آن را دستمایه ساخت نخستین فیلم خودش قرار داده است؛ فیلمی که مشخصاً کنایههایی هم به یکی از استادان مطرح تجسمی میزند و کدهای متعددی برای ارجاع به یک شخصیت خاص در اختیارش قرار میدهد، البته این گوشه و کنایهها به همین جا ختم نمیشود و بخشی را هم برای طعنه به اکسپو، حراجیها، رانت و فسادی که در این وادی نهفته، کنار میگذارد.
پشت سر این فیلم نام بهروز افخمی به عنوان تهیهکننده دیده میشود که به سختی میتوان تأثیرش را در فیلم نادیده گرفت و نقشش را صرفاً به یک نظارهگر تقلیل داد اما حتی با حضور سینماگر صاحبنامی همچون افخمی که خودش صاحب فیلمهای ساختارشکنی همچون «عروس» و «شوکران» بوده باز هم عماد حسینی نتوانسته فیلم را به یک اثر مهم تبدیل کند. اگرچه پرداختن به موضوعی که از ابتلائات جامعه است و به ویژه زنان در موقعیتهای مختلفی با آن درگیرند قابل تحسین است اما شکل روایت داستان و پایانبندیاش دریچه تازهای پیش روی مخاطب باز نمیکند.
«استاد» را بدون در نظر گرفتن دو پلان ابتدایی و انتهایی فیلم میتوان تماماً اثری تکلوکیشن دانست که داستانش در یک عمارت قدیمی و بازسازی شده میگذرد. اما مشکل اصلی فیلم در کش آمدن داستان، تعلیقهای بدون کارکرد و گفتوگوهای زائدی است که میان استاد و شاگرد در رفت و برگشت است.
حالا به همه اینها بازی همیشگی و وارفته حسن معجونی را هم اضافه کنید که فیلم را در مقاطعی حوصله سربر میکند اما در نیمه دوم فیلم و با اضافه شدن سجاد بابایی در نقش نامزد گلنوش فیلم از حالت کسل کنندهاش خارج میشود .
«یادگار جنوب»؛ خلاق و جاهطلبانه
پدرام پورامیری و حسین دوماری با چند تجربه مشترک خود ثابت کردند راه و رسم قصهگویی را به خوبی میشناسند و میدانند چطور باید مخاطبشان را غافلگیر کنند؛ چه در فیلمی مانند «جاندار» که یک داستان ساده را به درستی به اوج التهاب میرسانند و چه در «یادگار جنوب» که دست به یک خلاقیت جاهطلبانه و کمنظیر میزنند. شاید در نگاه نخست و با توجه به پیشینه این دو فیلمساز انتظار تماشای داستانی در حال و هوا و نوع روایت «جاندار» را داشته باشید اما «یادگار جنوب» از کلیشههای رایج فاصله گرفته و به بازیگوشیهای سرخوشانهای دست میزند.
آنچه «یادگار جنوب» را از بسیاری آثار این روزهای سینمای ایران متمایز میکند و ویژگی ممتاز آن محسوب میشود تکیه شاکله فیلم بر ساختار روایت است. روایتی غیرخطی اما متداوم و به هم پیوسته که در کنار دیگر ارکان فیلم تبدیل به یک اثر ویژه شده است. فیلم اگر چه مانند پازلی طراحی شده که در پس و پیش داستان، تکههایش را کامل میکند اما به درستی ریتم را حفظ و مخاطب را با خودش همراه میکند و این توفیق به سبب دکوپاژی درخشان، طراحی صحنه و بهرهگیری تیزهوشانه از ظرفیتهای المانهای بومی جنوب است که فیلمسازان «یادگار جنوب» در بهرهگیری از آن و در راستای هویتبخشی به اثر دست و دلبازی به خرج دادهاند.
گریم سنگین و متفاوت صابر ابر یک امتیاز مثبت دیگر برای این فیلم است که توسط مونا جعفری طراحی شده و همه اینها در کنار بازی قابل توجه وحید رهبانی، سحر دولتشاهی و صابر ابر با چهرهپردازیهایی درجه یک این فیلم را به یکی از مهمترین آثار چند سال اخیر بدل میکند.
خبرنگار: صبا کریمی
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
تیتر خبرها
-
سفر خاطرهانگیزی که به «خانه پدری» رسید
-
16 بهمن
-
بانک مرکزی باید راهبر قیمتها در بازار ارز باشد
-
بودجه اندک برای پر کردن چاه آسیبهای اجتماعی
-
مهندسان ایرانی بزرگترین پالایشگاه ونزوئلا را نوسازی میکنند
-
خطر تغییر بافت جمعیتی کشمیر
-
از امروز مسئولیت با شماست
-
افتتاح گنجینه نهجالبلاغه و صحیفه سجادیه در موزه رضوی
-
سنگربندی حافظه تاریخی در برابر هجمههای استعماری
-
نمره قبولی در کارنامه ایران
-
از بیاثری استاد تا جاهطلبی یادگار جنوب
-
جای خالی شفافیت در مصوبه مولدسازی