​​​​​​​در بخشی از این پیام آمده بود: « دهه کرامت، دهه علم امام رضا(ع) است. استدلال‌های رضوی، احتجاج‌های رضوی، براهین رضوی، وقتی حضرت برهان ارائه می‌کند می‌فرماید: «انی أَحْسَبُکَ ضَاهَیْتَ اَلْیَهُودَ» مبادا گرفتار افکار اسرائیلی و امثال اسرائیلی بشوید. به یکی از اهل بحثش فرمود: «انی أَحْسَبُکَ ضَاهَیْتَ اَلْیَهُودَ» گویا تفکرات اسرائیلی در تو پیدا شده است، این تمثیل است و نه تعیین. مبادا تفکر غربی، مبادا تفکر مادی، مبادا طرز تفکرات دیگر به حرم امن قلب تو راه پیدا کند.امام رضا(ع) پس از اقامه براهین بر توحید فرمود: «وَ اِبْنِ عَلَیْهِ مَا عرفت» این مبنا باشد، این اصل باشد، مجتهدانه آنچه با این اصل هماهنگ است، از این اصل استخراج کن، در دامنه این اصل قرار بده، تا علمت شکوفا بشود، این می‌شود «وَ یُثیروا لَهُم دَفائِنَ العُقول» آنچه را مرحوم ابن‌بابویه در کتاب شریف توحید از امام رضا(ع) نقل کرد، درس حوزوی شاگردانی است که عمیق فکر می‌کنند که چی اصل باشد، چه فرع باشد و راه اجتهاد چگونه است.
چگونه فرع را در دامن اصل بپروراند؟ چگونه اصل را سایه افکند تا بشود باسواد. فرمود این کار را بکن. در بخش‌های دیگر هم فرمود ما اصولی را گفتیم «عَلَیْنَا إِلْقَاءُ اَلْأُصُولِ وَ عَلَیْکُمُ اَلتَّفْرِیعُ». 
در جریان امامت وجود مبارک امام رضا(ع) نقل کرده‌اند که امام رضا(ع) فرمود: «الْإِمَامُ وَاحِدُ دَهْرِهِ» اینکه بزرگان اهل حکمت آمدند گفتند که معموره ارض یک امام می‌خواهد اینکه درباره فارابی این قدر با جلال و شکوه سخن گفته می‌شود این‌ها غالباً یا دائماً از وجود مبارک اهل‌البیت(ع) استفاده کرده‌اند. امام می‌فرمایند دنیا را یک امام اداره می‌کند و دهر را یک امام اداره می‌کند. این انسان کامل است. 
این جامعه بشری اگر نتواند روی اصول انسانی زندگی کند یا جنگ جهانی اول و دوم است، یا جنگ‌های نیابتی سوریه، یمن و ایران و امثال آن است.
وقتی این معموره ارض اداره می‌شود که امامی مانند امام رضا(ع) حکومت کند. فرمود «الْإِمَامُ وَاحِدُ دَهْرِهِ لَا يُدَانِيهِ أَحَدٌ» همتا ندارد این مَثل اعلی، خلیفه خدایی است که یگانه است «لاشریک له». امام معصوم(ع) حتی دو نفر هم باشد یک نفر باید آرام باشد و دیگری رهبری کند چه اینکه حسن و حسین(ع) این طور بودند. به هر تقدیر دهه کرامت یعنی فرشته‌خو شدن، دیگر سخن از اختلاس نجومی نه، دیگر ستم از تجاوز و تعدی نه، دیگر سخن از جاهلیت اُولی و ثانیه نه، دیگر سخن از ترک ادب نه. این معنای کرامت است که «تو فرشته شوی ار جهد کنی از پی آنک/ برگ توت است به تدریج کنندش اطلس». 
این بحث‌ها و پیش‌نشست‌ها مقدمه است ان‌شاءالله برای کنگره عظیم و بزرگی که برای وجود مبارک امام رضا(ع) است. از همه شما حق‌شناسی می‌کنیم. از دبیر محترم، دست‌اندرکاران محترم و از هر دانشور و دانشمندی که با ایراد مقال یا ارائه مقالات، بر وزن علمی این نشست افزودند و می‌افزایند سپاسگزاریم و اجر همه بزرگواران را از ذات اقدس الله مسئلت می‌کنیم، ارواح شهدای جنگ تحمیلی را با شهدای کربلا محشور بکند و پایان امور همه ما را به خیر و سلامت ختم کند».