حامد مظفری/ عضو پیوسته انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران
در تحلیل سریالهای کمدی اخیر شبکه خانگی باید یک پیششرط را رعایت کرد و آن هم اینکه این کمدیها نه حاصل یک جریان نوپدید بلکه کاملاً متأثر از جریان کمدیسازی سالیان طولانی در تلویزیون و سینما هستند. البته به مانند همه تأثیرپذیریها گاهی با خروجی مثبت مواجهیم و در بسیاری از موارد با خروجی ضعیف و شکننده. اصلیترین تأثیرپذیری همان تلاش برای خنداندن مخاطب است که گاهی متن را فدای همین مسئله کرده است.
اگر بخواهیم کمدیهای موفق اخیر تلویزیون را به صورت مصداقی نام ببریم بی بروبرگرد یاد سریال «نونخ» و «زیرخاکی» میافتیم و درباره شکستخوردهها هم که تا دلتان بخواهد، محصول داریم! عین این رویه در شبکه خانگی هم هست و در قبال انبوه سریال کمدی ضعیف و زیر حد متوسط ماههای اخیر، تک و توک سریالهایی مثل «راز بقا»، «کلیله و دمنه» و «مهمونی» هم بوده که جلب نظر کرده و در این بین فقط یکی رئال بوده و دو عنوان دیگر در مایههای عروسکی ساخته شدهاند.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه