دبیرکل خانه پرستار از بحران کاهش تعداد کادر درمانی در کشور میگوید
درد کمبود پرستار بر پیکره نظام درمان
اعظم طیرانی
کمبود نیروی پرستاری علاوه بر ایجاد مشکل در نظام اداری درمان، آسیبهای جسمی، روحی و روانی بسیاری را در جامعه به همراه خواهد داشت. ضمن آنکه افزایش طول مدت بستری و بازگشت بیماران به بیمارستانها و عوارض ناشی از بیماری به شکل ثانویه بر اقتصاد سلامت نیز تأثیر میگذارد.
با این حال سالهاست عقربه آمار کمبود پرستار در کشور همچنان روی عدد 100هزار نفر ثابت مانده است.
به گفته عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت حتی اگر سالیانه امکان جذب ۲۰هزار پرستار را داشته باشیم، باز هم این کمبود ۱۰۰هزار نفری ۵ تا ۱۰ سال دیگر طول خواهد کشید.
بیاخلاقی در استخدام
دبیرکل خانه پرستار کشور در گفتوگو با ما از بحرانی بودن وضعیت کمبود پرستار در بیمارستانهای کشور میگوید و اضافه میکند: علاوه بر کمبود دستکم 100هزار پرستار نکته قابل تأمل این است که پرستاران شاغل هم امنیت شغلی ندارند بهطوری که درحال حاضر 12 مدل استخدامی وجود دارد و در یک بخش پرستارانی در کنار هم کار میکنند که مدل استخدامی و دریافتی آنها با هم متفاوت است. بعضی از آنها بهطور مستقیم با بیمارستان قرارداد امضا میکنند و بعضی هم با یک شرکت واسطه وارد قرارداد میشوند. اما بدترین نوع استخدامی قراردادهای 89روزه است که در هر پیک کرونا عدهای با قرارداد استخدام میشدند اما پس از پایان پیک، قراردادشان را تمدید نمیکردند. این نوع قرارداد نهایت استثمار و بهرهکشی و بیاخلاقی است که در اوج کرونا؛ پرستاری را که از جان خود گذشته جذب کنید و پس از فروکش کردن تب کرونا عذرش را بخواهید!
فعالیت پرستاران
در بخشهای اداری بیمارستانها
محمد شریفیمقدم ادامه میدهد: مجلس بر اساس طرحی با عنوان ساماندهی کارکنان دولت در شهریور 1400 به دولت مهلت داد در 45 روز لایحهای برای این موضوع ارائه دهد؛ اما این لایحه پس از چندین بار رفت و برگشت هنوز به نتیجه نرسیده است.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا با توجه به کمبود شدید پرستار در بخشهای درمانی، برخی پرستاران در بخشهای اداری بیمارستانها فعالیت میکنند، میگوید: براساس بررسیهای خانه پرستار در پیک یک تا چهار کرونا حدود 4هزار پرستار شغل خود را ترک کردند که البته معاون پرستاری وزارت بهداشت این آمار را 2هزار نفر اعلام کرده است.
بیشتر این عده نیروهای قراردادی، تبصرهای و طرحی بودند که پیش از پایان قرارداد، خود به دلیل کمبود امکانات، تجهیزات، حقوق پایین و آمار بالای مرگ و میر، شغلشان را ترک کردند، گروهی نیز پس از پایان قرارداد حاضر به امضای قرارداد دوباره نشدند و تعداد اندکی نیز به دلیل ابتلای مکرر به کرونا و عوارضی که این بیماری بر سلامت آنها داشته، قادر به ادامه فعالیت در این حرفه نبودند و در نتیجه به سایر بخشها بهویژه بخشهای اداری بیمارستانها منتقل شدهاند. ضمن آنکه در سالهای 1399 و 1400 بیش از 2هزار پرستار از کشور مهاجرت کردند که با احتساب این آمار میتوان گفت دستکم 4هزار پرستار در دو سال اخیر از چرخه درمان خارج شدهاند.
وی با اشاره به اینکه هم اکنون بیش از 50درصد پرستاران دارای قرارداد موقت بوده و از امنیت شغلی برخوردار نیستند، اظهار میکند: بازنشستگان پرستاری به دو گروه تقسیم میشوند؛ گروه نخست مشمول قانون استخدامی کشور و استخدام رسمی هستند و گروه دوم مشمول قانون کار میشوند. با آنکه از سال 68 پرستاری جزو مشاغل سخت و زیانآور شناخته شده اما تنها پرستاران مشمول قانون کار میتوانند از سختی کار استفاده کنند و پرستاران مشمول قانون استخدامی کشور فقط از پنج سال بخشودگی استفاده میکنند، البته این مدت بخشودگی هم در بیشتر دانشگاههای علوم پزشکی کشور اجرا نمیشود و پرستاران بهندرت میتوانند از طریق شکایت به دیوان عدالت اداری این پنج سال بخشودگی را اخذ کنند.
وی با اشاره به اینکه قانون ارتقای بهرهوری برای پرستاران مشمول قانون کار اجرا نمیشود، میگوید: براساس این قانون که سال 88 به تصویب مجلس رسید شاغلانی که در شیفت شب و یا روزهای تعطیل کار میکنند باید هر ساعت کار برای آنها 5/1ساعت محاسبه شود، اما در مورد پرستاران مشمول قانون کار، این قانون اجرا نمیشود، بنابراین پرستار چه مشمول استخدام کشوری باشد و چه مشمول قانون کار، مورد استثمار قرار میگیرد.
وی با بیان اینکه برهم زدن امنیت شغلی پرستاران از سال 92 و در دولت قبل اتفاق افتاد، میافزاید: تا پیش از سال92 ما پرستار شرکتی نداشتیم و حداقل به همان تعداد پرستاری که بازنشسته میشدند، دانشگاههای علوم پزشکی پرستار استخدام میکردند، اما اکنون 50درصد پرستاران قرارداد شرکتی دارند و از امنیت شغلی برخوردار نیستند. درحالی که براساس قانون، از طریق قرارداد شرکتی فقط میتوان نیروی خدماتی جذب کرد و این قرارداد شامل نیروهای متخصص در هیچ یک از بخشها از جمله بخش درمان نمیشود.
وی ادامه میدهد: وزارت بهداشت در دولت قبل ادعا میکرد ما با پرستار بیکار مواجه نیستیم ضمن آنکه در سال 98 مجوز استخدام 40هزار نیروی پرستاری را دریافت کرد که 70هزار پرستار در آزمون استخدامی شرکت کردند.
سال 99 حدود 13هزار پرستاری که از طریق آزمون استخدامی سال 88 پذیرفته شده بودند، جذب شدند و سهمیه 28هزار نیروی پرستاری برای جذب و استخدام سایر نیروها استفاده شد و هیچ کس در آن سیستم در این خصوص حاضر به پاسخگویی نشد.
به گفته عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت حتی اگر سالیانه امکان جذب ۲۰هزار پرستار را داشته باشیم، باز هم این کمبود ۱۰۰هزار نفری ۵ تا ۱۰ سال دیگر طول خواهد کشید.
بیاخلاقی در استخدام
دبیرکل خانه پرستار کشور در گفتوگو با ما از بحرانی بودن وضعیت کمبود پرستار در بیمارستانهای کشور میگوید و اضافه میکند: علاوه بر کمبود دستکم 100هزار پرستار نکته قابل تأمل این است که پرستاران شاغل هم امنیت شغلی ندارند بهطوری که درحال حاضر 12 مدل استخدامی وجود دارد و در یک بخش پرستارانی در کنار هم کار میکنند که مدل استخدامی و دریافتی آنها با هم متفاوت است. بعضی از آنها بهطور مستقیم با بیمارستان قرارداد امضا میکنند و بعضی هم با یک شرکت واسطه وارد قرارداد میشوند. اما بدترین نوع استخدامی قراردادهای 89روزه است که در هر پیک کرونا عدهای با قرارداد استخدام میشدند اما پس از پایان پیک، قراردادشان را تمدید نمیکردند. این نوع قرارداد نهایت استثمار و بهرهکشی و بیاخلاقی است که در اوج کرونا؛ پرستاری را که از جان خود گذشته جذب کنید و پس از فروکش کردن تب کرونا عذرش را بخواهید!
فعالیت پرستاران
در بخشهای اداری بیمارستانها
محمد شریفیمقدم ادامه میدهد: مجلس بر اساس طرحی با عنوان ساماندهی کارکنان دولت در شهریور 1400 به دولت مهلت داد در 45 روز لایحهای برای این موضوع ارائه دهد؛ اما این لایحه پس از چندین بار رفت و برگشت هنوز به نتیجه نرسیده است.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا با توجه به کمبود شدید پرستار در بخشهای درمانی، برخی پرستاران در بخشهای اداری بیمارستانها فعالیت میکنند، میگوید: براساس بررسیهای خانه پرستار در پیک یک تا چهار کرونا حدود 4هزار پرستار شغل خود را ترک کردند که البته معاون پرستاری وزارت بهداشت این آمار را 2هزار نفر اعلام کرده است.
بیشتر این عده نیروهای قراردادی، تبصرهای و طرحی بودند که پیش از پایان قرارداد، خود به دلیل کمبود امکانات، تجهیزات، حقوق پایین و آمار بالای مرگ و میر، شغلشان را ترک کردند، گروهی نیز پس از پایان قرارداد حاضر به امضای قرارداد دوباره نشدند و تعداد اندکی نیز به دلیل ابتلای مکرر به کرونا و عوارضی که این بیماری بر سلامت آنها داشته، قادر به ادامه فعالیت در این حرفه نبودند و در نتیجه به سایر بخشها بهویژه بخشهای اداری بیمارستانها منتقل شدهاند. ضمن آنکه در سالهای 1399 و 1400 بیش از 2هزار پرستار از کشور مهاجرت کردند که با احتساب این آمار میتوان گفت دستکم 4هزار پرستار در دو سال اخیر از چرخه درمان خارج شدهاند.
وی با اشاره به اینکه هم اکنون بیش از 50درصد پرستاران دارای قرارداد موقت بوده و از امنیت شغلی برخوردار نیستند، اظهار میکند: بازنشستگان پرستاری به دو گروه تقسیم میشوند؛ گروه نخست مشمول قانون استخدامی کشور و استخدام رسمی هستند و گروه دوم مشمول قانون کار میشوند. با آنکه از سال 68 پرستاری جزو مشاغل سخت و زیانآور شناخته شده اما تنها پرستاران مشمول قانون کار میتوانند از سختی کار استفاده کنند و پرستاران مشمول قانون استخدامی کشور فقط از پنج سال بخشودگی استفاده میکنند، البته این مدت بخشودگی هم در بیشتر دانشگاههای علوم پزشکی کشور اجرا نمیشود و پرستاران بهندرت میتوانند از طریق شکایت به دیوان عدالت اداری این پنج سال بخشودگی را اخذ کنند.
وی با اشاره به اینکه قانون ارتقای بهرهوری برای پرستاران مشمول قانون کار اجرا نمیشود، میگوید: براساس این قانون که سال 88 به تصویب مجلس رسید شاغلانی که در شیفت شب و یا روزهای تعطیل کار میکنند باید هر ساعت کار برای آنها 5/1ساعت محاسبه شود، اما در مورد پرستاران مشمول قانون کار، این قانون اجرا نمیشود، بنابراین پرستار چه مشمول استخدام کشوری باشد و چه مشمول قانون کار، مورد استثمار قرار میگیرد.
وی با بیان اینکه برهم زدن امنیت شغلی پرستاران از سال 92 و در دولت قبل اتفاق افتاد، میافزاید: تا پیش از سال92 ما پرستار شرکتی نداشتیم و حداقل به همان تعداد پرستاری که بازنشسته میشدند، دانشگاههای علوم پزشکی پرستار استخدام میکردند، اما اکنون 50درصد پرستاران قرارداد شرکتی دارند و از امنیت شغلی برخوردار نیستند. درحالی که براساس قانون، از طریق قرارداد شرکتی فقط میتوان نیروی خدماتی جذب کرد و این قرارداد شامل نیروهای متخصص در هیچ یک از بخشها از جمله بخش درمان نمیشود.
وی ادامه میدهد: وزارت بهداشت در دولت قبل ادعا میکرد ما با پرستار بیکار مواجه نیستیم ضمن آنکه در سال 98 مجوز استخدام 40هزار نیروی پرستاری را دریافت کرد که 70هزار پرستار در آزمون استخدامی شرکت کردند.
سال 99 حدود 13هزار پرستاری که از طریق آزمون استخدامی سال 88 پذیرفته شده بودند، جذب شدند و سهمیه 28هزار نیروی پرستاری برای جذب و استخدام سایر نیروها استفاده شد و هیچ کس در آن سیستم در این خصوص حاضر به پاسخگویی نشد.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
تیتر خبرها
-
الگوی زن تراز تمدن نوین اسلامی
-
درد کمبود پرستار بر پیکره نظام درمان
-
خیزش ضدآمریکایی پاکستانیها
-
مالیات بر صادرات آب مجازی
-
رئیسی در میانه«کیهان»و«اطلاعات»
-
تلویزیون خانه دوم من است
-
انباشت مرغ در مرغداریهای خراسان شمالی
-
یمن قربانی نئولیبرالیستهای غربی
-
رعایت مو به موی خطوط قرمز
-
عاشقانهای متفاوت از مظفر سالاری