حمیدرضا یوسفی استاد دانشگاه پوتسدام آلمان
یکی از راهبردهای روانشناسی فریب، این است که چگونه میتوان یک جامعه را تبدیل به چالشی برای خود کرد تا اعتماد و همگرایی از آن رخت بربندد و باعث حوادث غیرقابل پیشبینی همهجانبه شود. مکانیزمی که میتواند مثل خوره به جان عرصههای مختلف جامعه بیفتد و با انحراف افکار عمومی، اقشار مختلف را در همه عرصههای ممکن بهجان هم بیندازد. مهار و راهبری افکار عمومی با القای بیاعتنایی به داشتههای خود و جستوجوی نداشتههای خود عمق این روانشناسی فریب را تشکیل میدهد. فروریختگی شخصیت فردی افراد، ناتوانی در خودشکوفایی و استقلال نظر اجتماعی از عواقب این انحراف هستند که فساد فراگیر بهوجود میآورند و جامعه را به یک چالشکده در عرصههای مختلف تبدیل میکنند. در اینجا نمیتوان به همه این حوزهها پرداخت، بلکه نگاهی اجمالی به سیاست خودنوشته برخی از انتشارات کشور که بهصورت هدفمند دنبال ترویج فرهنگ و تمدن عمدتاً آمریکای شمالی و اروپای غربی در ایران هستند، این ماجرا را باز میکند.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه