موعظه
خیال می‌کنی گناهی ندارد؟
آیت الله مظاهری
یکی از رذائل اخلاقی که گناهش بسیار بزرگ است «حیله‌های شرعی» است. یعنی دروغ می‌گوید و توجیه می‌کند؛ ربا می‌خورد و توجیه می‌کند و یا مردم را گول می‌زند اما یک توجیه شرعی هم برای آن درست می‌کند... رشوه می‌دهد و رشوه می‌خورد اما با یک کلاه شرعی... گران‌فروشی و غش در معامله می‌کند و مردم را حسابی گول می‌زند و کلاه سر مردم می‌گذارد، اما همه را با تقدس‌مآبی و این گناهی خیلی بزرگ است. قسم دیگر، «خلف وعده» است. این خلف وعده هم خیلی بد است. مثلاً یک چک به آقایی می‌دهید و موعد چک امروز است، این یک ماه قبل با چک جنس می‌خرد و آن آقا هم این چک را به دیگری می‌دهد و حال امروز می‌رود چک را نقد کند، اما چیزی در حساب نیست. این حرام است. این چک یک ضمانت است و باید پول داشته باشد تا بتواند چک بکشد... ما زیاد خلف وعده داریم. حتی با بچه‌هایمان خلف وعده داریم. پیغمبر اکرم(ص) می‌فرمود مواظب باشید خلف وعده با بچه‌هایتان نداشته باشید برای اینکه اطمینان این بچه از تو سلب می‌شود و علاوه بر این یاد می‌گیرد که می‌شود دروغ گفت... راست گفتن یک فطرت است و دروغ گفتن خلاف فطرت... یکی از جاهایی که قرآن لعن کرده، به آدم دروغگوست. خدا در قرآن، کم لعن کرده است اما چندین جا به آدم دروغگو لعن کرده است... بنابراین خلف وعده خیلی بد است. روان‌شناسان می‌گویند مثال‌های جامعه آیین فکر جامعه است. مثال عوامانه و غلطی هست که می‌گویند مرد باید پشت چشم و روی زانویش پینه باشد. برای اینکه اگر زن گفت فلان کار را بکن، دست روی چشمش بگذارد و بگوید چشم و اگر گفت چرا یادت رفت و نکردی، دست روی زانو بزند و بگوید یادم رفت.
برای زن‌ها نیز چنین مثال‌های عوامانه غلط وجود دارد. می‌گویند زنی که بلد نباشد به شوهرش دروغ بگوید، خیلی بی‌عرضه است و شوهر را باید با دروغ، گول زد! این مثال‌های ما آینه فکر ماست، اما اگر در خانه‌ای دروغ باشد، نظر خدا روی این خانه نیست.
قسم دیگر از دروغ که بیشتر مردم دچار آن شده‌اند و الان جمهوری اسلامی با آن ضربه می‌خورد «شایعه» است. شایعه این است چیزی را بگویی که نمی‌دانی راست یا دروغ است. به یکدیگر می‌رسند و بعد از سلام کردن می‌پرسند چه خبر و شروع می‌کنند پشت سر دیگران حرف زدن و نمی‌دانند درست است یا نه. درحالی که 90 درصدش دروغ است. قرآن می‌فرماید خیال می‌کنی گناهی ندارد اما گناهش خیلی بزرگ است: «وَ هُوَ عِنْدَ اَللّه عَظِيمٌ».
برای زن‌ها نیز چنین مثال‌های عوامانه غلط وجود دارد. می‌گویند زنی که بلد نباشد به شوهرش دروغ بگوید، خیلی بی‌عرضه است و شوهر را باید با دروغ، گول زد! این مثال‌های ما آینه فکر ماست، اما اگر در خانه‌ای دروغ باشد، نظر خدا روی این خانه نیست.
قسم دیگر از دروغ که بیشتر مردم دچار آن شده‌اند و الان جمهوری اسلامی با آن ضربه می‌خورد «شایعه» است. شایعه این است چیزی را بگویی که نمی‌دانی راست یا دروغ است. به یکدیگر می‌رسند و بعد از سلام کردن می‌پرسند چه خبر و شروع می‌کنند پشت سر دیگران حرف زدن و نمی‌دانند درست است یا نه. درحالی که 90 درصدش دروغ است. قرآن می‌فرماید خیال می‌کنی گناهی ندارد اما گناهش خیلی بزرگ است: «وَ هُوَ عِنْدَ اَللّه عَظِيمٌ».
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
